เมื่อขับไล่รัฐบาลออกไม่ได้
เราก็ไปยึดสนามบิน

เมื่อไม่สามารถใส่เสื้อเหลืองกันอีกต่อไป
เราก็หันมาใส่เสื้อชมพู

เมื่อใส่เสื้อชมพูยังไม่เวิร์ค
เราก็หันมาใส่เสื้อหลากสี

เมื่อใส่เสื้อหลากสียังไม่ได้เรื่อง
เราก็หันมาใส่หน้ากาก

เมื่อเราแพ้คนส่วนใหญ่
เราต้องปลอบใจตัวเองว่าเป็นพวกมีคุณภาพ

เมื่อไม่สามารถเอาชนะกันด้วยการเลือกตั้ง
เราก็จำเป็นต้องให้ทหารเข้ามายึดอำนาจ

เมื่อใช้กระบวนการยุติธรรมปกติไม่ได้
เราก็ใช้ความยุติธรรมจากเผด็จการ

เมื่อรัฐธรรมนูญทำให้ประชาชนเข้มแข็งไป
เราก็ให้ทหารทำรัฐธรรมนูญให้ประชาชนอ่อนแอลง

เมื่อไม่สามารถครองใจประชาชนคนส่วนใหญ่
เราก็ต้องครองใจเหล่าองค์กรอิสระ

เมื่อเราไม่มีปัญญาเป็นรัฐบาลได้
เราก็ต้องยอมแช่แข็งประเทศ

เมื่อประชาชนไม่สามารถเลือกคนดีได้
เราก็ต้องยอมให้คนกลุ่มหนึ่งมาเลือกให้

เมื่อเรายอมรับเรื่องสองมาตรฐานมีมาช้านาน
เราก็ต้องให้ความอยุติธรรมเกิดกับฝ่ายตรงข้าม

เมื่อไม่สามารถทำผลงาน
เราก็ต้องวิธีใส่ร้าย

เมื่อไม่สามารถล้างศรัทธาที่มีต่อทักษิณ
เราก็ต้องต่อต้านการปรองดอง

เมื่อไม่สามารถทำให้คนลืมทักษิณได้
เราก็ต้องให้คนเชื่อว่าทักษิณอยากเป็นประธานาธิบดี

เมื่อไม่สามารถดูละครเหนือเมฆตอนจบ
เราก็ต้องสงสัยไว้ก่อนว่ารัฐบาลสั่งแบน

เมื่อไม่สามารถห้ามดาราให้เลิกชื่นชมทักษิณ
เราก็ต้องร่วมมือกันด่าผ่านเนต

เมื่อไม่สามารถยึดคืนเขาพระวิหาร
เราก็ไปประกาศชัยชนะที่เมืองโบราณ

เมื่อไม่สามารถยุบพรรคตรงข้ามตามกฎหมาย
เราก็ต้องสร้างสถานการณ์ให้ตุลาการตกใจ

เมื่อไม่สามารถแก้ข้อกล่าวหากรณียุบพรรคได้
เราก็ต้องส่งทีมทนายไปปรึกษากับเลขาฯตลก.

เมื่อพรรคเราไม่สามารถเป็นเสียงส่วนใหญ่
เราก็สนับสนุนให้มีกลุ่มงูเห่า

เมื่อไม่สามารถสลายการชุมนุมตามหลักสากล
เราก็ยุให้ใช้ความรุนแรงให้เด็ดขาด

เมื่อไม่สามารถปิดบังความตายมากมายที่เกิดขึ้น
เราก็ต้องหลอกให้เขาเชื่อว่าเป็นเพราะชายชุดดำ

เมื่อไม่สามารถรวบสัญญาจากรายภาคเป็นฉบับเดียวได้
เราก็ต้องรอตั้ง ผบ.ตร.ของเราให้ได้ก่อน

เมื่อไม่สามารถแก้ตัวเรื่องนายกฯออกไปพูดเรื่องทำรัฐประหาร
เราก็ต้องโยนให้เป็นเรื่องของการขายชาติ

เมื่อเราตอบไม่ได้เรื่องการยึดอำนาจในปี 49
เราก็เปลี่ยนเป็นการแทรกแซงจากกองทัพ

เมื่อเราไม่สามารถทำให้นายกฯตอบโต้ได้
เราก็เปลี่ยนมาใช้วิธีด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย

เมื่อเราไม่สามารถจับผิดนายกฯได้ในเรื่องบริหาร
เราก็หันมาจับผิดในเรื่องกิริยาและคำพูด

เมื่อฝ่ายเรากำลังถูกฟ้องร้อง
เราก็ต้องบอกว่าถูกกลั่นแกล้ง

เมื่อจำนวนคนไม่พอปิดถนน
เราก็หันไปยึดสนามหลวงแทน

เมื่อไม่สามารถภูมิใจจำนวนคนที่ออกมาชุมนุม
เราก็หันมาภูมิใจจำนวนไล้ท์ในอินเตอร์เน็ต

เมื่อไม่สามารถล้มรัฐบาลด้วยหลักฐาน
เราก็หันมาล้มรัฐบาลด้วยการสร้างกระแส

และสุดท้ายเมื่อเราหมดมุก
เราก็ไปขุดเรื่องระบอบทักษิณ แค่นี้ก็สิ้นเรื่องแล้วครับ


ปล. ผมคงต้องออกเดินทางไปธุระแล้วนะครับ ไว้พบกันใหม่วันจันทร์ครับ