ผมดูข่าวน้องคนหนึ่งที่ถูกโจรฆ่าชิงทรัพย์ปาดคอบนรถแล้วเอาศพเข้าม่านรูด แล้วหดหู่ใจมากๆ มีคนบอกว่า ถ้าไอ้โจรคนนี้ สู้คดีกันดีๆ ทนายพูดเก่งๆ ยอมสารภาพต่างๆ นานๆ ศาลจะให้อภัยและโทษคงไม่ถึงกับประหารชีวิต

- อะสารภาพลดโทษ
- อะฆ่าโดยไม่ได้เตรียมการไว้ก่อนโอกาศโดนโทษประหารลดลง
- อะพอไปอยู่ในคุก ลดโทษปีล่ะครั้ง สมมุติตัดสิน ตลอดชีวิต ติดจริงผมว่าไม่เกิน 30 ปี

สรุปไม่เกิน 30 ปีไอ้โจรคนนี้ออกมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ ส่วนน้องคนที่โดดปาดคอไป ตายไปไม่มีทางกลับมาหาครอบครัวเพื่อใช้ชีวิตตามปกติได้ รู้สึกโกรธแค้นกฏหมายไทยและศาลไทย ว่าทำไมถึงใจดีนัก ชอบให้อภัยคนเลว ส่วนคนที่ตายไปศาลช่วยอะไรได้มั้ย ? ทำไมกฏหมายบ้านเรามันถึงโลกสวยกันนัก ทำไมไม่ฆ่าคนเลวๆ ประหารทิ้งเสียบ้าง ? โจรเข้าคุกออกมาฆ่าคนอื่นเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้ว

จะโลกสวยไปถึงไหน   ผมคิดว่าคนพวกนี้ที่เข้ามาตัดสินคดี สมัยเรียนอาจเป็นเด็กที่เรียนเก่ง วันๆ อ่านแต่หนังสือไม่รับรู้ว่าโลกภายนอกโจรมีเยอะแค่ไหน ทำให้จิตใจของพวกเราโลกสวย พร้อมที่จะให้อภัยคนอื่นเสมอรวมถึงโจรฆ่าคน โลกภายนอกโจรมันไม่ให้อภัยคนอื่นครับ โจรมันฆ่าหมดเด็กคนหนุ่มคนแก่ มัวแต่โลกสวยกันอยู่นั่นเเหละ เปิดตาออกไปดูโลกภายนอกบ้าง