ฉากจิ้นคืนนี้ สาระสะมากับพิพัช (จอมหึง) (มนต์จันทรา)

ผ่านเวลาซักพัก สาระสะมาลงจากรถแท็กซี่ เพราะเพิ่งกลับจากต่างประเทศ โดยคนขับรถแท็กซี่ ช่วยขนกระเป๋าเสื้อผ้า ...สาระสะมาอยู่ในยูนิฟอร์มแอร์โฮสเตส พอขนกระเป๋าเสื้อผ้าเสร็จ แท็กซี่ก็ขับรถออกไป
           ขณะนั้นเอง พิพัชก็เลี้ยวรถเข้ามาพอดี เขาบีบแตรใส่ จนสาระสะมาต้องหันกลับไปมอง เพราะพิพัชเข้าใจผิดคิดว่าเป็นสาระวารี พิพัชกดปุ่มลดกระจกลงมาฃ
           "เปิดประตูบ้านสิคุณ ผมจะได้เอารถเข้าไปจอด"
           สาระสะมางงๆ เพราะไม่เคยเจอพิพัชมาก่อน
           "จำบ้านผิดรึเปล่าคะ"
           พิพัชหงุดหงิดมองสาระสะมา หัวจดเท้า
           "กวนได้หน้าตายมาก เปลี่ยนลุ๊คซะขนาดนี้ ปลอมตัวไปสืบข่าวในสายการบินมาแหงๆ...ใจคอคุณนี่กะจะป่วนไปทุกสาขาอาชีพเลยรึไง"
           สาระสะมาอมยิ้ม เดาได้แล้วว่ามาหาน้องสาวตน
           "ยิ้มอะไรอยู่ได้ อย่านึกว่าผมอยากมานะ ถ้าคุณษมาไม่ขอร้องให้ผมมาดูแลคุณ จ้างให้ ผมก็ไม่มาหรอก"
           สาระสะมายิ้มเล็กน้อย
           "งั้นรอซักครู่นะคะ"
           สาระสะมาเดินไปเปิดประตูรั้ว พิพัชมองตามด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย เซ็งสุดๆ
       
           พิพัชกำลังเดินสำรวจบ้าน พร้อมกับใช้ไอแพดถ่ายมุมต่างๆของบ้าน เก็บรายละเอียดว่าจะติดกล้อง
       ติดระบบรักษาความปลอดภัยตรงไหนดี สาระสะมายิ้มบางเดินถือน้ำเย็นๆมาให้พิพัช
           " ทานน้ำก่อนสิคะ"
           พิพัชหันมาจ้องหน้าสาระสะมาอย่างหวาดระแวง
           "คุณวางยาผมรึเปล่า"
           สาระสะมาหัวเราะ เพราะเข้าใจได้ทันทีว่า น้องสาวคงทำแสบไว้เยอะ
           "ไม่หรอกค่ะ ฉันจะทำแบบนั้นไป ทำไม"
            พิพัชจ้องหน้า    
           "คุณเลิกแอ๊บได้แล้ว คุณษมาไม่อยู่ ... ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนเลยนะ ที่ผมมาที่นี่ก็เพราะคำสั่งของคุณษมาให้มาคุ้มครองคุณ ถ้าคุณขืนออกฤทธิ์กับผมก็เท่ากับคุณทำร้ายตัวคุณเอง เพราะผมคงไม่ทนคุณเหมือนคุณษมาแน่ๆ"
           สาระสะมาเอะใจ ปั้นยิ้มแกล้งหลอกถาม
           "ฉันว่าฉันดูแลตัวเองได้นะคะ ไม่จำเป็นต้องมีใครมาคุ้มครอง คุณษมากังวลอะไรมากไปรึเปล่าคะ"
           พิพัชยิ้มเยาะ
           "อย่างคุณน่ะเหรอจะดูแลตัวเองได้ ถ้าจ่าบูรณ์ไม่ช่วยคุณเอาไว้ ป่านนี้คุณโดนฆ่าหั่นศพไปแล้ว อย่าอวดเก่งไปหน่อยเลย"
           สาระสะมานิ่งไปอย่างใช้ความคิดประติดประต่อเรื่อง
           "ผมขอไปสำรวจข้างบนบ้านนะครับ"
           พิพัชไม่รอคำให้อนุญาต เดินลิ่วๆไปขึ้นชั้นสองเลย สาระสะมานิ่งคิด แสดงว่าต้องเกิดอะไรขึ้น โดยที่น้องไม่ยอมเล่าให้ตนฟังแน่

cr. ละครออนไลน์ เมเนเจอร์
http://www.manager.co.th/Drama/ViewNews.aspx?NewsID=9560000064197
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่