สืบเนื่องจากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/30400595 สำหรับ Ep.1
http://ppantip.com/topic/30404721 สำหรับ Ep.2
http://ppantip.com/topic/30407884 สำหรับ Ep.3
http://ppantip.com/topic/30412163 สำหรับ Ep.4
http://ppantip.com/topic/30436234 สำหรับ Ep.5
http://ppantip.com/topic/30513595 สำหรับ Ep.6
http://ppantip.com/topic/30548399 สำหรับ Ep.7
สัปดาห์สุดท้ายของการขายของ "ข้างถนน" ......
ผมให้ชื่อในการโปรโมทใน Fanpage ครั้งสุดท้ายว่าเป็นการอำลา "บาทวิถี"
ผม และน้องๆ เริ่มตั้งร้านกันตามปรกติ สั่งของจำนวนเท่ากับทุกครั้งที่ขาย โดยเลิกคำนึงถึงฟ้าฝน
ครั้งนี้ ถ้าฝนมันจะเทลงมาอีก ก็จะยืนผัดกลางฝนให้มันรู้แล้วรู้รอดไป.....
ศุกร์-เสาร์ ที่ผ่านมา เป็นการขายข้างถนนครั้งสุดท้่ายของเรา
เหมือนทุกครั้ง ในแต่ละอาทิตย์ที่ผ่านมา เราทุ่มเทเต็มที่กับทุกจานที่ออกไป
มาตราฐานเหมือนกัน รสชาดเหมือนกันทุกที่ การควบคุมคุณภาพเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของร้านเรา
และเชื่อแน่ว่า มันน่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญของร้านอื่นๆเช่นกัน
ได้เวลาเปิดร้าน.........
เพื่อนฝูงพี่น้องหลั่งไหลมาทานกันเหมือนเดิม ทั้งที่รู้ัจักและไม่รู้จัก ขาจร ขาประจำ มากันเพียบ
ทั้งสองวัน (จริงๆตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว) เราเริ่มแจ้งข่าวการย้ายร้านให้ลูกค้าที่มาทานทราบบ้างแล้ว
โชคดีที่เราได้ที่ๆไม่ไกลจากร้านเดิมมาก เดินทางไม่ลำบาก รถเมล์จอดได้หน้าร้านเลย
มีที่จอดรถสะกว่า มีน้ำไฟพร้อม และที่สำคัญ มีหลังคาไว้รองรับฤดูฝนที่กำลังจะมาถึง
มีหลายท่านติดตามมาจากเวปพันทิป
มีหลายท่านที่ติดตามมาจาก
หนังสือ XO Autosport ที่พึ่งลงไป (เล่มล่าสุด)
ขอบคุณผ่านสื่ออีกครั้งครับ ผมยุ่งจนไม่มีเวลาได้คุยกับใครเลย....
แต่เหมือนทุกครั้ง ผมได้แต่ชื่นชมกับจานว่างเปล่าของทุกท่าน หลังจากลุกออกจากโต๊ะไป
ถ้าไม่หิวจัดเพราะรอนาน....ก็คงอร่อยบ้าง่ะวะ....
วันอาทิตย์ที่ 2 มิถุนายน 56
ผมและทีมงานทุกคน เข้า Set Up ร้านใหม่ที่ Like Kaset Market
วันนี้หลังจากแบ่งหน้าที่ที่ต้องซื้อของ ย้ายของ ขนของ และส่วนที่สำคัญที่สุด "รถเข็น" ของผม.....
เราแบ่งหน้าที่กันค่อยข้างชัดเจนในการทำงานส่วนต่างๆของร้าน ติดขัดปัญหาบ้างก็พอช่วยถูๆไถๆกันไป
ขั้นตอนการขนรถเข็นไปร้านใหม่ ไม่ง่ายเลย เนื่องจากรถที่มีน้ำหนักมากกว่าเดิม เพราะของที่สะสมไว้ เยอะเกิน
และประกอบกับ ยางรถเข็น เริ่มเสื่อมสภาพจากการใช้งาน เนื่องจากมันเป็นของเก่าที่ติดมาตอนแรก
ตอนนี้ยางแบนหมด 2 ข้าง สูบไม่เข้าแล้ว กลายเป็นปัญหาขึ้นมาทันที....
ระหว่างที่เราทยอยขนของขึ้นกระบะรับจ้าง.......
ผมมีเวลาแว่ปนึง เดินไปขอบคุณ พี่เจ้าของคาร์แคร์ ที่ให้โอกาสผมได้มาขาย
"คั่วไก่แสนสะท้าน" หน้าร้านของเค้า
ผมยังรักษาสัญญาเรื่องความสะอาดที่ให้เค้าไว้ได้ จนนาทีสุดท้ายที่ผมไม่ได้ขายที่นี่.....
ผมได้รับการเอื้อเฟื้อหลายอย่างจาก พี่เจ้าของคาร์แคร์ แห่งนี้ ในตลอดเวลาของการขายของ
ถ้าวันนั้นพี่เค้าไม่ให้ผมขาย คงไม่มี
"คั่วไก่แสนสะท้าน" ในวันนี้....
ผมยกมือไหว้เจ้าที่เจ้าทาง ขอบคุณบาทวิถีแห่งนี้ ที่เปิดทางให้ผมได้มาขายก๋วยเตี๋ยว
ได้ทำอะไรอย่างที่อยากทำ เดินตามฝันของตัวเอง...เหนื่อยสุดๆ แต่ก็สุขสุดๆเช่นกัน
ใจหาย..........
อีกแว่ปนึง ในคืนวันเสาร์ วันที่ขายวันสุดท้าย.....มันใจหาย เพราะคิดว่า จะไม่ได้ขายตรงนี้อีกแล้ว
ถึงจะขยับไปร้านใหม่ ใหญ่กว่าเดิม สะกว่าเดิม แต่อารมณ์ของความเป็น "ข้างถนน" มันจะไม่เหมือนแบบนี้อีกแล้ว
เราต้องเดินต่อไป ชีวิต และธุรกิจ ยังคงต้องมีทางไปของมันเอง......
อย่างที่เคยเล่ามาในตอนต้นๆ.....
"รถเข็น" คันนี้ผมได้มาจาก
"รุ่นพี่" คนนึงที่เปิดร้านข้าวต้มชื่อดัง
"บุษบงก์" ที่อยู่ที่สะพานใหม่
ผมได้รับการเอื้อเฟื้อจากครอบครัวนี้ ให้รถเข็นคันนี้ เป็นอุปกรณ์เดินตามฝัน....
ขอบพระคุณอีกครั้ง รถเข็นพี่ มันเจ๋งจริงๆว่ะ.......
รถเข็นคันนี้ ถือเป็น Signature ที่สำคัญ ของร้าน
"คั่วไก่แสนสะท้าน" ไปแล้ว.....
ถ้าเราย้ายไปที่ไหน....เค้าก็ต้องไปกับเราด้วยเหมือนกัน เป็นเครื่องช่วยเตือนความจำอีกอย่าง
ไม่ให้ลืมว่าจริงๆแล้ว เรามาจากที่ไหน ต่อให้ไปไกลแค่ไหน ก็จะไม่ลืม
"จุดยืน" ของตัวเองที่เคยมีมา....
มันจะเวิร์คมั้ยยังไม่รู้เลย.....พูดเหมือนจะรวยซะหล่ะ 55555
การ Set Up เป็นไปอย่างราบรื่น เราเริ่มเก็บล้างทำความสะอาด จัดของเข้าที่
และตรวจสอบความเรียบร้อยอื่นๆก่อนทำการเปิดร้านจริงอีกครั้ง
ในวันที่ 5.6.56 ที่จะถึงนี้
รวมถึงอุปกรณ์ใหม่ๆ ที่เราสั่งขึ้นมา เพื่ออำนวยความสะกับการขายของในร้านใหม่นี้ ไม่ว่าจะเป็น
ที่ดูดควัน เตาแก๊ส ตู้แช่ของสด หรือซิงค์ล้างจาน ที่ได้รับความอนุเคราะห์จากหุ้นส่วนร้าน....
อีก 2 วัน นับจากวันนี้ 3 มิถุนายน 2556
วันที่ 5 มิถุนายน 2556 จะเป็นวันแรกที่เปิดทำการขายแบบเต็มรูปแบบ ตั้งแต่ 10.00-21.00 น.
เมนูที่ Create เพิ่มขึ้นจากของเดิมที่มีอยู่ , การพัฒนาสูตรหมักไก่ สเต็ก รวมถึงหลายๆอย่างที่ลงตัวแล้ว
ก้าวต่อไปของ
"คั่วไก่แสนสะท้าน" การไล่ตามความฝันของผม จาก Step by Step
จากรถเข็น 2 โต๊ะ เขยิบมาเป็นร้านใหญ่ 12 โต๊ะ ขายทุกอย่างเต็มรูปแบบ ครบถ้วน Full Option
จะไปรอดมั้ย จะมีคนกินมั้ย จะเป็นไปตามที่คิดมั้ย อีกไม่กี่วันก็จะได้รู้กันแน่ๆ ไม่เป็นไร ถ้าหากมันไม่เป็นไปตามคาด
เราคงมีอีกหลายปัญหาให้ตามแก้ไขเหมือนเดิม และเชื่อว่า มันคงมีมากกว่า ขายข้างถนน เป็นแน่นอน
มาไกลเกินกว่าจะถอยหลัง... ถ้าเลือกที่จะทำ ก็ต้องเดินหน้าต่อ
ผมพยายามแล้วในทางที่ผมทำได้...จากทุกๆทาง เริ่มทุกอย่างจากตัวเอง
ในเวลานี้ ผมยังเชื่อว่าคนเราทุกคน สามารถทำได้ ในสิงที่อยากทำ และตั้งใจจริง....
ขอให้มีความตั้งใจจริง มุ่งมั่น และกล้าที่จะทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ให้กับมันจริงๆ ผมเชื่อว่าทุกๆคนก็ทำได้
หลายคนที่คิดอยากจะทำอะไร แต่ข้ออ้างที่ดีที่สุดของการหยุดคิด เลิกทำ คือ
"ไม่มีเวลา-ไม่มีทุน-ไม่พร้อม"
อะไรหลายๆอย่างที่คิดขึ้นมาเข้าข้างตัวเอง เพื่อหยุดสิ่งที่แว่ปเข้ามาในหัวได้
สิ่งที่ควรคิด....
คุณมีเวลามากพอที่จะทำ...
ทุน บางครั้งก็ไม่ได้มากอย่างที่คิด...
สิ่งที่คิดมันเป็นไปได้จริงหรือไม่ ถ้าจะทำ...
เมื่อไหร่ถึงจะพร้อม รออะไร เงิน หรือวาสนา หรือพรสวรรค์...
ถ้าเป็นวาสนา-และพรสวรรค์จริง คุณคงต้องรอเกิดใหม่ชาติหน้า เผื่อจะมี.....
คุณก็ทำได้....เชื่อผม....
(อ่านต่อ Ep.9 Live on Like Kaset Market)
เอาเป็นว่า...ผมมาเล่าความฝันให้ฟังก็หล่ะกัน(ดราม่านิดๆ สำหรับคนมีเวลา) Ep.8
http://ppantip.com/topic/30400595 สำหรับ Ep.1
http://ppantip.com/topic/30404721 สำหรับ Ep.2
http://ppantip.com/topic/30407884 สำหรับ Ep.3
http://ppantip.com/topic/30412163 สำหรับ Ep.4
http://ppantip.com/topic/30436234 สำหรับ Ep.5
http://ppantip.com/topic/30513595 สำหรับ Ep.6
http://ppantip.com/topic/30548399 สำหรับ Ep.7
สัปดาห์สุดท้ายของการขายของ "ข้างถนน" ......
ผมให้ชื่อในการโปรโมทใน Fanpage ครั้งสุดท้ายว่าเป็นการอำลา "บาทวิถี"
ผม และน้องๆ เริ่มตั้งร้านกันตามปรกติ สั่งของจำนวนเท่ากับทุกครั้งที่ขาย โดยเลิกคำนึงถึงฟ้าฝน
ครั้งนี้ ถ้าฝนมันจะเทลงมาอีก ก็จะยืนผัดกลางฝนให้มันรู้แล้วรู้รอดไป.....
ศุกร์-เสาร์ ที่ผ่านมา เป็นการขายข้างถนนครั้งสุดท้่ายของเรา
เหมือนทุกครั้ง ในแต่ละอาทิตย์ที่ผ่านมา เราทุ่มเทเต็มที่กับทุกจานที่ออกไป
มาตราฐานเหมือนกัน รสชาดเหมือนกันทุกที่ การควบคุมคุณภาพเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของร้านเรา
และเชื่อแน่ว่า มันน่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญของร้านอื่นๆเช่นกัน
ได้เวลาเปิดร้าน.........
เพื่อนฝูงพี่น้องหลั่งไหลมาทานกันเหมือนเดิม ทั้งที่รู้ัจักและไม่รู้จัก ขาจร ขาประจำ มากันเพียบ
ทั้งสองวัน (จริงๆตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว) เราเริ่มแจ้งข่าวการย้ายร้านให้ลูกค้าที่มาทานทราบบ้างแล้ว
โชคดีที่เราได้ที่ๆไม่ไกลจากร้านเดิมมาก เดินทางไม่ลำบาก รถเมล์จอดได้หน้าร้านเลย
มีที่จอดรถสะกว่า มีน้ำไฟพร้อม และที่สำคัญ มีหลังคาไว้รองรับฤดูฝนที่กำลังจะมาถึง
มีหลายท่านติดตามมาจากเวปพันทิป
มีหลายท่านที่ติดตามมาจากหนังสือ XO Autosport ที่พึ่งลงไป (เล่มล่าสุด)
ขอบคุณผ่านสื่ออีกครั้งครับ ผมยุ่งจนไม่มีเวลาได้คุยกับใครเลย....
แต่เหมือนทุกครั้ง ผมได้แต่ชื่นชมกับจานว่างเปล่าของทุกท่าน หลังจากลุกออกจากโต๊ะไป
ถ้าไม่หิวจัดเพราะรอนาน....ก็คงอร่อยบ้าง่ะวะ....
วันอาทิตย์ที่ 2 มิถุนายน 56
ผมและทีมงานทุกคน เข้า Set Up ร้านใหม่ที่ Like Kaset Market
วันนี้หลังจากแบ่งหน้าที่ที่ต้องซื้อของ ย้ายของ ขนของ และส่วนที่สำคัญที่สุด "รถเข็น" ของผม.....
เราแบ่งหน้าที่กันค่อยข้างชัดเจนในการทำงานส่วนต่างๆของร้าน ติดขัดปัญหาบ้างก็พอช่วยถูๆไถๆกันไป
ขั้นตอนการขนรถเข็นไปร้านใหม่ ไม่ง่ายเลย เนื่องจากรถที่มีน้ำหนักมากกว่าเดิม เพราะของที่สะสมไว้ เยอะเกิน
และประกอบกับ ยางรถเข็น เริ่มเสื่อมสภาพจากการใช้งาน เนื่องจากมันเป็นของเก่าที่ติดมาตอนแรก
ตอนนี้ยางแบนหมด 2 ข้าง สูบไม่เข้าแล้ว กลายเป็นปัญหาขึ้นมาทันที....
ระหว่างที่เราทยอยขนของขึ้นกระบะรับจ้าง.......
ผมมีเวลาแว่ปนึง เดินไปขอบคุณ พี่เจ้าของคาร์แคร์ ที่ให้โอกาสผมได้มาขาย "คั่วไก่แสนสะท้าน" หน้าร้านของเค้า
ผมยังรักษาสัญญาเรื่องความสะอาดที่ให้เค้าไว้ได้ จนนาทีสุดท้ายที่ผมไม่ได้ขายที่นี่.....
ผมได้รับการเอื้อเฟื้อหลายอย่างจาก พี่เจ้าของคาร์แคร์ แห่งนี้ ในตลอดเวลาของการขายของ
ถ้าวันนั้นพี่เค้าไม่ให้ผมขาย คงไม่มี "คั่วไก่แสนสะท้าน" ในวันนี้....
ผมยกมือไหว้เจ้าที่เจ้าทาง ขอบคุณบาทวิถีแห่งนี้ ที่เปิดทางให้ผมได้มาขายก๋วยเตี๋ยว
ได้ทำอะไรอย่างที่อยากทำ เดินตามฝันของตัวเอง...เหนื่อยสุดๆ แต่ก็สุขสุดๆเช่นกัน
ใจหาย..........
อีกแว่ปนึง ในคืนวันเสาร์ วันที่ขายวันสุดท้าย.....มันใจหาย เพราะคิดว่า จะไม่ได้ขายตรงนี้อีกแล้ว
ถึงจะขยับไปร้านใหม่ ใหญ่กว่าเดิม สะกว่าเดิม แต่อารมณ์ของความเป็น "ข้างถนน" มันจะไม่เหมือนแบบนี้อีกแล้ว
เราต้องเดินต่อไป ชีวิต และธุรกิจ ยังคงต้องมีทางไปของมันเอง......
อย่างที่เคยเล่ามาในตอนต้นๆ.....
"รถเข็น" คันนี้ผมได้มาจาก "รุ่นพี่" คนนึงที่เปิดร้านข้าวต้มชื่อดัง "บุษบงก์" ที่อยู่ที่สะพานใหม่
ผมได้รับการเอื้อเฟื้อจากครอบครัวนี้ ให้รถเข็นคันนี้ เป็นอุปกรณ์เดินตามฝัน....
ขอบพระคุณอีกครั้ง รถเข็นพี่ มันเจ๋งจริงๆว่ะ.......
รถเข็นคันนี้ ถือเป็น Signature ที่สำคัญ ของร้าน "คั่วไก่แสนสะท้าน" ไปแล้ว.....
ถ้าเราย้ายไปที่ไหน....เค้าก็ต้องไปกับเราด้วยเหมือนกัน เป็นเครื่องช่วยเตือนความจำอีกอย่าง
ไม่ให้ลืมว่าจริงๆแล้ว เรามาจากที่ไหน ต่อให้ไปไกลแค่ไหน ก็จะไม่ลืม "จุดยืน" ของตัวเองที่เคยมีมา....
มันจะเวิร์คมั้ยยังไม่รู้เลย.....พูดเหมือนจะรวยซะหล่ะ 55555
การ Set Up เป็นไปอย่างราบรื่น เราเริ่มเก็บล้างทำความสะอาด จัดของเข้าที่
และตรวจสอบความเรียบร้อยอื่นๆก่อนทำการเปิดร้านจริงอีกครั้ง ในวันที่ 5.6.56 ที่จะถึงนี้
รวมถึงอุปกรณ์ใหม่ๆ ที่เราสั่งขึ้นมา เพื่ออำนวยความสะกับการขายของในร้านใหม่นี้ ไม่ว่าจะเป็น
ที่ดูดควัน เตาแก๊ส ตู้แช่ของสด หรือซิงค์ล้างจาน ที่ได้รับความอนุเคราะห์จากหุ้นส่วนร้าน....
อีก 2 วัน นับจากวันนี้ 3 มิถุนายน 2556
วันที่ 5 มิถุนายน 2556 จะเป็นวันแรกที่เปิดทำการขายแบบเต็มรูปแบบ ตั้งแต่ 10.00-21.00 น.
เมนูที่ Create เพิ่มขึ้นจากของเดิมที่มีอยู่ , การพัฒนาสูตรหมักไก่ สเต็ก รวมถึงหลายๆอย่างที่ลงตัวแล้ว
ก้าวต่อไปของ "คั่วไก่แสนสะท้าน" การไล่ตามความฝันของผม จาก Step by Step
จากรถเข็น 2 โต๊ะ เขยิบมาเป็นร้านใหญ่ 12 โต๊ะ ขายทุกอย่างเต็มรูปแบบ ครบถ้วน Full Option
จะไปรอดมั้ย จะมีคนกินมั้ย จะเป็นไปตามที่คิดมั้ย อีกไม่กี่วันก็จะได้รู้กันแน่ๆ ไม่เป็นไร ถ้าหากมันไม่เป็นไปตามคาด
เราคงมีอีกหลายปัญหาให้ตามแก้ไขเหมือนเดิม และเชื่อว่า มันคงมีมากกว่า ขายข้างถนน เป็นแน่นอน
มาไกลเกินกว่าจะถอยหลัง... ถ้าเลือกที่จะทำ ก็ต้องเดินหน้าต่อ
ผมพยายามแล้วในทางที่ผมทำได้...จากทุกๆทาง เริ่มทุกอย่างจากตัวเอง
ในเวลานี้ ผมยังเชื่อว่าคนเราทุกคน สามารถทำได้ ในสิงที่อยากทำ และตั้งใจจริง....
ขอให้มีความตั้งใจจริง มุ่งมั่น และกล้าที่จะทุ่มเทแรงกาย แรงใจ ให้กับมันจริงๆ ผมเชื่อว่าทุกๆคนก็ทำได้
หลายคนที่คิดอยากจะทำอะไร แต่ข้ออ้างที่ดีที่สุดของการหยุดคิด เลิกทำ คือ "ไม่มีเวลา-ไม่มีทุน-ไม่พร้อม"
อะไรหลายๆอย่างที่คิดขึ้นมาเข้าข้างตัวเอง เพื่อหยุดสิ่งที่แว่ปเข้ามาในหัวได้
สิ่งที่ควรคิด....
คุณมีเวลามากพอที่จะทำ...
ทุน บางครั้งก็ไม่ได้มากอย่างที่คิด...
สิ่งที่คิดมันเป็นไปได้จริงหรือไม่ ถ้าจะทำ...
เมื่อไหร่ถึงจะพร้อม รออะไร เงิน หรือวาสนา หรือพรสวรรค์...
ถ้าเป็นวาสนา-และพรสวรรค์จริง คุณคงต้องรอเกิดใหม่ชาติหน้า เผื่อจะมี.....
คุณก็ทำได้....เชื่อผม....
(อ่านต่อ Ep.9 Live on Like Kaset Market)