๐ หัวโขนที่เธอสวม       ดูหลวมหลวมไม่บีบรัด
วันรู้สึกอึดอัด               ถนัดไหมให้ถอดวาง

๐ สวมหัวนางสีดา        งามสง่าเลอสรวงสร้าง
นวยนาดพิลาสปราง       ทางเดินพรมเหมาะสมกราย

๐ เถลิงเถกิงสุข             ตระการมุกพราวเฉิดฉาย
รังสีแสงประกาย            ปานรุ้งสายนภาพร

๐ คราโศกวิโยคเศร้า      หนักฤๅเบาหัวสมร
ไยไม่ถอดบังอร             ซ่อนไม่พ้นทุกข์ท้นทรวง

๐ หัวยักษีผีเสื้อ             ยักษ์เจ้าเนื้อกร้าวท่าท่วง
ย่ำทะลุทะลวง               ห้วงสมุทรชลาชล

๐ ยักษีฤดีหลง              มณีองค์บันดาลดล
เล่นเล่ห์แสดงกล        ได้แยบยลรักงมงาย

๐ หัวสวมเริ่มแรงฤทธิ์     บีบจริตปลิดสลาย
ทราบระแคะระคาย        ทูลกระหม่อมพร้อมหนีห่าง

๐ ยักษีมิอาจโยน        ถอดหัวโขนจึงหม่นหมาง
ตรรกะเน้นปล่อยวาง       เลือกเส้นทางมัชฌิมา ...............