กระทู้วันนี้ตั้งชื่อสั้น ๆ ง่าย ๆ มันเป็นเรื่องชวนสนทนาและหาแนวร่วมเท่านั้น
สมันยังหนุ่มมาก พักเที่ยงจากที่ทำงาน มื้อกลางวันมักจะอาศัยฝากท้องตามร้านมากกว่าที่จะกลับไปกินที่บ้าน
ก็เป็นการเลือกกินง่าย ๆ ตามความชอบหมุนเวียนเปลี่ยนไป ก๋วยเตี๋ยวบ้าง ข้าวราดบ้าง เอาสะดวกเข้าว่า
ยังติดใจไม่ลืมเลือนจนบัดนี้อยู่อย่างหนึ่ง คือฝีมือผัดกะเพราของอาเฮียเจ้าของร้านอาหารตามสั่ง มันถูกปาก ถูกตา
มาก ๆ คือมันอร่อยตั้งแต่แกเริ่มผัดแล้ว ถึงจะไม่ได้ไปยืนดูก็รู้จากกลิ่นฝีมือผัดของเฮีย แกเล่นผัดเสียคลุ้งร้านไม่
เกรงอกเกรงใจลูกค้าเอาเสียเลย
กะเพราราดข้าวของแก จะแห้ง ๆ ร่วน ๆ สีดำนิด ๆ จากซิอิ้วดำ ใบกะเพราะจะจัดมาอย่างเยอะและเป็นกะเพราแดง
เรื่องเผ็ดไม่ต้องพูดถึง แกเคยบอกว่ากินกะเพราต้องเผ็ดนำ อร่อยครับเผ็ดนำมีเต้าเจี้ยวเม็ดปน ๆ มาพอจะกระตุ้น
ต่อมน้ำลาย เป็นครั้งเป็นคราว
ก่อนจะหาแนวร่วมเรื่องกะเพรา ขอเอารูปบรรยากาศความชุ่มฉ่ำของต้นฤดูฝนมาให้ชม ซึ่งผมขอตั้งชื่อภาพนี้ว่า
"น้ำไหล ดินชุ่ม นาฉ่ำ" ครับ
กะเพราหมูสับ
สมันยังหนุ่มมาก พักเที่ยงจากที่ทำงาน มื้อกลางวันมักจะอาศัยฝากท้องตามร้านมากกว่าที่จะกลับไปกินที่บ้าน
ก็เป็นการเลือกกินง่าย ๆ ตามความชอบหมุนเวียนเปลี่ยนไป ก๋วยเตี๋ยวบ้าง ข้าวราดบ้าง เอาสะดวกเข้าว่า
ยังติดใจไม่ลืมเลือนจนบัดนี้อยู่อย่างหนึ่ง คือฝีมือผัดกะเพราของอาเฮียเจ้าของร้านอาหารตามสั่ง มันถูกปาก ถูกตา
มาก ๆ คือมันอร่อยตั้งแต่แกเริ่มผัดแล้ว ถึงจะไม่ได้ไปยืนดูก็รู้จากกลิ่นฝีมือผัดของเฮีย แกเล่นผัดเสียคลุ้งร้านไม่
เกรงอกเกรงใจลูกค้าเอาเสียเลย
กะเพราราดข้าวของแก จะแห้ง ๆ ร่วน ๆ สีดำนิด ๆ จากซิอิ้วดำ ใบกะเพราะจะจัดมาอย่างเยอะและเป็นกะเพราแดง
เรื่องเผ็ดไม่ต้องพูดถึง แกเคยบอกว่ากินกะเพราต้องเผ็ดนำ อร่อยครับเผ็ดนำมีเต้าเจี้ยวเม็ดปน ๆ มาพอจะกระตุ้น
ต่อมน้ำลาย เป็นครั้งเป็นคราว
ก่อนจะหาแนวร่วมเรื่องกะเพรา ขอเอารูปบรรยากาศความชุ่มฉ่ำของต้นฤดูฝนมาให้ชม ซึ่งผมขอตั้งชื่อภาพนี้ว่า
"น้ำไหล ดินชุ่ม นาฉ่ำ" ครับ