ผมพลาดจากความหวังบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน การทำงาน หรือความรัก
จนทำให้ผมรู้สึกว่า “โลกนี้ไม่ยุติธรรม” ทุกครั้งที่ผิดหวัง ผมจะมานั่งที่โต๊ะไม้หลังบ้าน
พร้อมกับเหม่อมองออกไปแบบไร้ทิศทาง และท่าประจำขณะมองที่ผู้ผิดหวังมักใช้กันคือ
เอามือเท้าคางไว้ หน้าตาไม่ยิ้มแลดูเศร้าซึมเล็กน้อย ใครที่พอดีมาเห็นก็ทราบทันทีว่า
“กำลังเศร้า”

แต่ที่จริงแล้ว ผมเคยถามตนเองบ่อยๆในระยะหลัง ว่าเราเศร้าจริงหรือ !
ทั้งที่กำลังนั่งท่าไม้ตายบนโต๊ะตัวนั้น ความคิดที่เคยเรื่อยเปื่อยก็เปลี่ยนไป
คำถามที่เฝ้าให้พระเจ้าตอบ ผมก็ตอบมันซะเองแล้ว

ครั้งล่าสุดผมผิดหวังจากตำแหน่งงาน ผมถามพระเจ้าว่า
“คนบางคน ความสามารถก็ไม่เท่าผมสักนิด ทำไมได้ทั้งโล่ เงินเดือนเพิ่ม
ทั้งที่ผมทำงานมากกว่า นานกว่า ทำไม ทำไม และทำไม”

“ยังไม่ชินอีกหรือ กลับไปทำงานซะ คราวนี้ถ้าลาออกอีกต้องแย่กว่าเดิมแน่นอน
คราวที่แล้วเตะฝุ่นเกือบสามปี อดอยากปากแห้งขนาดหนัก อย่าลืม”

นี่ล่ะครับ คำตอบที่มาจากตัวผมเอง ไม่ใช่จากพระเจ้า ผมตอบมันง่ายมากเลย
ไม่ต้องอิงปรัชญาใดๆ เพราะผมเคยผิดหวังซ้ำซ้อน ซ้อนกันไปหลายชั้น
จนลืมว่าก่อนหน้านั้นผมผิดหวังด้วยเรื่องอะไร

ต่อไปนี้ผมคงไม่นั่งโต๊ะตัวนี้ด้วยอาการเดิมอีกแล้ว อาจเพราะบทเรียนชีวิตที่มากมาย
เมื่อผมได้คำตอบอะไรจากตัวเอง ผมจะจดทั้งคำถามและคำตอบมาเก็บไว้ในคอมพิวเตอร์
และไม่น้อยทีเดียว ที่คำถามของผมไปตรงกับผู้คนบนโลกออนไลน์
ผมจึงนำมาตอบให้กับเขาเหล่านั้น บางครั้งเมื่อตอบออกไปเป็นที่พอใจแล้ว
ก็มักจะมีคำอุทานตอบกลับมาว่า
“ขอบคุณพระเจ้า คุณตอบมันได้ดีและทันเวลา”

... (จบ) ...

สวัสดีครับ ที่นี่! คินมิวสิคเรดิโอ กระผม..ดีเจบอย รายงานตัวคร้าบบบ

วันนี้ เปลี่ยนรูปแบบเล็กน้อย ด้วยการนำเอาบทความสั้นๆ ที่ kinkan00 แต่งไว้
บอยเห็นว่าเข้ากับเรื่องที่กำลังจะเล่าจึงนำมาลงเพื่อเป็นอนุสรณ์
เอ้ย! เพื่อให้ติชมน่ะครับ เพราะทราบว่าเจ้แกกำลังพยามยามอยู่ แต่อย่างไรเสีย
เรื่องสั้นของเจ้คิน ก็ยังสั้นจุ๊ดจู๋เหมือนเดิม เอามารวมกับดีเจบอย จะได้ยาวหน่อยน่ะครับ

ช่วงหลังนี้บอยแอบไปเรียนศิลปะมา เลยมีบทสนทนาระหว่างบอยกับอาจารย์ผู้สอนท่านหนึ่ง
ในชั่วโมงเรียนมาฝากครับ

..... คุณบอย อย่าเครียดครับ วาดภาพอย่าเครียด

โฮ่ มันยากนี่ครับ สามชั่วโมงแล้ว บอยยังร่างกลีบดอกไม่เสร็จเลยเนี่ย

..... นี่ครับ กระดาษทิชชู เอาไว้เช็ดเหงื่อ ห้องก็เปิดแอร์ ทำไมเหงื่อออกตลอด

เอ่อ อาจารย์ครับ บอยขอวาดแค่ห้ากลีบได้รึเปล่าครับ แบบว่าดัดแปลงน่ะครับ

..... ดอกทานตะวัน มีแค่ห้ากลีบ ผมไม่เคยเห็นนะ
..... เอาแบบนี้ คุณบอยหายใจลึกๆ และเลิกมองงานคนอื่น จะได้ง่ายขึ้น
..... วาดแบบสบายๆ ในสไตล์เรา แต่ต้องให้ผมมองออกนะว่าเป็นดอกทานตะวัน

แหม อาจารย์บอกแต่แรก ก็เสร็จแล้วล่ะครับ

..... ขี้โม้ดีนะครับ เรื่อยๆครับ เดี๋ยวผมมาดูใหม่

พระเจ้า! สวยมาก บอยวาดได้อย่างไร ไม่นึกว่าจะวาดกลีบออกมาได้

..... โอ้ โอเคเลย แต่ดอกนี้รู้สึกจะกลายพันธุ์ไปเยอะเลยนะ แต่ก็ผ่าน ใช้ได้ครับ
..... ทำไม เราถึงวาดได้สำเร็จ ก็เพราะเราไม่กดดัน
..... ประโยชน์ที่แท้จริงของงานทุกงาน โดยเฉพาะ  ศิลปะ เราต้องทำด้วยใจรักและมีความสุข
..... งานใดที่ถูกนำไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น คุณค่ามันจะหายไป และอาจทำให้เรา .. นิสัยไม่ดี!

นิสัยไม่ดี! แค่มองงานคนอื่น มันขนาดนั้นเลยหรือครับ

..... ใช่ เราไม่รู้สึกหรอก ว่าเรากำลังทำลายงานนั้น ด้วยการไปมองคนอื่นนั่นล่ะ
..... การมองคนอื่น ทำให้เราเผลอควบคุมใจเราไม่ได้
..... ถ้าสวยกว่าคือ สมหวัง ถ้าด้อยกว่าก็ ผิดหวัง

มีแบบเสมอๆกันรึเปล่าครับ ฮ่า .. แล้วสมหวัง กับผิดหวัง มีผลต่องานศิลปะด้วยหรือครับ

..... ใช่ เพราะงานทุกงานต้องแข่งกับตนเอง
..... เราอดทนวาดมันจบไหม เรามองงานออกไหม
..... และสุดท้าย งานนั้นสร้างสรรค์เพื่อจิตใจของเราเองได้หรือไม่

อ้าว แล้วเราไม่มองคนอื่นเพื่อนำมาเปรียบเทียบกัน เราจะทราบหรือครับ

..... เท่าทันไหมครับ เปรียบเทียบเพื่ออะไร
..... กรณีเดียวเท่านั้น การมองงานคนอื่นต้องชื่นชมด้วยใจจริง
..... และหลังจากนั้น ค่อยมาเปรียบเทียบกับงานของเราและพัฒนามันต่อไป

โห ละเอียดอ่อนจริงๆ เอ่อ อาจารย์พอมีวิธีมองคนอื่นแบบชื่นชมไหมครับ

..... ถ้าเช่นนั้น คุณบอยวาดภาพนี้ให้เสร็จ แล้วผมจะแนะนำให้

ช่างลึกล้ำและมีความหมายยิ่งนัก .. ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ !

..... อา เหลือเก็บรายละเอียดใบก็เสร็จแล้ว ทันเวลาด้วยนะ เก่งมากกก

ขอบคุณครับ ลื่นไหลเลยครับ ไม่มองคนอื่น มั่นใจในตนเอง จบเลยครับ

..... แล้วข้างในนี่เกสร หรือหนอนดอกไม้ครับ

เอิ๊กก ขำครับ เกสรมองเป็นหนอน ก๊ากกก

..... เอาล่ะ ทีนี้ไปมองคนอื่นได้แล้ว และมาบอกผมว่าเป็นอย่างไร

โอ้โห สวยงามมากเลยครับ พี่ชไมพรวาดแจ่มไปเลย

..... แล้วมาเทียบกับงานเราสิ

แย่เลยครับ บอยวาดไม่ได้เรื่องเลยครับ

..... จำที่อาจารย์บอกตอนสายได้ไหม
..... งานคุณบอยจบไปแล้ว ได้รับความสุข ความสำเร็จจากงานที่ทำไปแล้ว
..... เมื่อนำงานของคนอื่นมาชม และตีค่ามันด้วยการเปรียบเทียบ ก็เสร็จโจรเลยครับ

โอ้ จริงด้วย บอยลืมอีกแล้ว แต่เมื่อตะกี้บอยมีสมาธิดีมากเลยครับ

..... ใช่หรือ ผมเห็นคุณเกาหัวเกาหางยุ่งไปหมด

อาจารย์แซวเก่งเหมือนกันนะครับ ฮึ่ม ..

..... ผลสำเร็จของศิลปินดังๆ มาจากใจรักก่อนทั้งสิ้น ยอมรับงานของตนเองในระหว่างที่เรียนรู้
..... บางคนวาดภาพแต้มๆสีเอา ทำไมคนแย่งกันซื้อ แย่งกันประมูลล่ะ

เพราะเขาเป็นศิลปินที่ดังแล้ว ใช่ไหมครับ

..... เพราะเขาผ่านการพิสูจน์ตนเองแล้วครับ ยอมรับสิ่งที่เป็นตัวเอง
..... ไปดูประวัตินะ แทบทุกท่านชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบทานตะวัน เอ้ย กลีบกุหลาบ
..... โดนคนปฏิเสธงาน โดนดูถูกเหยียดหยาม
..... พอตกผลึก เริ่มยอมรับงานของตนเอง วาดมันแบบนี้ล่ะวะ ขายได้เลยครับ
..... บางคนชอบขายงานริมถนน ก็มีความสุขแล้ว ขอให้ได้วาดภาพเถอะ

สุดยอดเลยครับ ! วันนี้บอยได้รับสิ่งดีๆ มีคุณค่าจากอาจารย์มากมาย
แต่ อาจารย์มองบอยผิดไปหน่อยนะครับ

..... อ้าว จริงหรือ ขอโทษด้วย มองอะไรผิดไปครับ

คืออันที่จริงแล้ว บอยไม่เคยมีหางครับ

..... ฮ่า ฮ่า เออ คุณบอยก็ขำนะ เอิ๊กกก

...... ๐๐๐ ......

เพียงภาพฝันผันพ้นเหมือนลมผ่าน
ภาพตระการเริ่มลางเลือนเปื้อนฝุ่นผง
ในภาพนั้นเคยสวยงามประณีตบรรจง
เลิศจำนงทรงคุณค่าขานกล่าวลือ

เพียงภาพฝันผันเป็นจริงจึงสูงส่ง
มาดมั่นคงไยถูกล้อมด้วยกรอบหรือ
เสียดายแรงทุ่มเทเท่าด้วยฝึกปรือ
วาดด้วยมือฝันด้วยใจไร้ค่าทวี

เพียงภาพฝันเนิ่นนานพานเผลอคิด
ดั่งชีวิตดำเนินหมายกลายศักดิ์ศรี
เริ่มย้อนหวนคืนภาพเดิมก่อนฝันมี
เพราะแต้มสีลวดลายล้วนถ้วนราคา

เพียงภาพฝันลบออกพลันนั้นขาวว่าง
ไร้รอยด่างหมางหมองจ้องค้นหา
โอ้ว ! นี่คือภาพแห่งมิติย้อนเวลา
แสดงว่าภาพฝันนั้น ชื่อ .. สามัญ

มันยอดเยี่ยมเยี่ยมยอดจ๊อดเกินคาด
หากพลั้งพลาดผนึกขบคิดติดมั่น
จิตแต่เดิมก่อนร่างภาพสดสำคัญ
ตะลึงงัน ! อลังการ .. เช่นนี้เอง


ลากันด้วยเพลง Live & Learn - กมลา สุโกศล
ขอให้มีความสุขทุกท่านนะครับ

** เครดิต : อาจารย์สอนศิลปะทุกท่าน - น้องแต้ม - youtube