ธุรกิจ.. มันมีอยู่ในแทบทุกวงการ
แม้แต่วงการสงฆ์ ที่เราเรียกกันว่า..พุทธพาณิชย์

ในแวดวงธุรกิจ..
ถ้ามีการหลอกลวงผู้อื่นโดยทุจริต
เราเรียกว่า ฉ้อโกง ฯลฯ
เอาทรัพย์สินของคนอื่นมาโดยไม่ชอบธรรม
ผ่านการโชว์แผนธุรกิจอันสวยหรู

คนที่เสียหาย คือคนที่เอาเงินไปลงทุนเท่านั้น

ในแวดวงการเมือง..
การโชว์วิสั้น ขายฝันให้ประชาชน
วาดภาพ อภิมหาโปรเจ็ค ต่างๆนานา
ซึ่งอาจมีเจตนาอันไม่ชอยธรรมแฝงเร้น

มันก็เป็นการเบียดเบียนเอาทรัพย์
ของแผ่นดิน ของประชาชนทุกคน
เข้ากระเป๋าตนเอง และพวกพ้อง

แต่ความเสียหาย มันกระทบวงกว้าง
ทั้งประชาชนทุกคน และความเชื่อมั่นของต่างชาติ

ไม่ว่าจะเป็นแวดวงไหน..
จะเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี แค่ไหน
ความโลภมันไม่เข้าใครออกใคร

มันไม่แสดงตนเปิดเผย แต่มาแบบเนียนๆ
เป็นการต้มกบ ซึ่งใช้แค่วาทกรรมเท่านั้น

บ้านเมืองเรา ก็ต้องเป็นเช่นนี้ต่อไป
ตราบเท่าที่ผู้ทำดีล ยังไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่านี้

หนีเสือ ปะจรเข้
หนีจระเข้ ปะจรเข้ชุบแป้งทอด..