เหตุผลที่ไม่อยากไปปฏิบัติธรรมอีก

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ด้วยความสับสนและอยากปรึกษาชาวพันทิปเกี่ยวกับเรื่องที่ดิฉันเคยไปปฏิบัติธรรมกับเพื่อน แล้วรู้สึกไม่ค่อยประทับใจกับการไปปฏิบัติครั้งนี้และพฤติกรรมของเพื่อนที่ไปด้วยจนรู้สึกว่าจิตใจขุ่นมัว

เรื่องที่ไม่ชอบคือเพื่อนของดิฉัน เขาตั้งใจทำความสะอาด โดยเฉพาะห้องน้ำเพราะแม่ชีบอกได้บุญมากที่สุด ฉันรู้จักกับเขามานานรู้ดีว่าปกติ แล้วเพื่อนดิฉันไม่เคยทำงานบ้าน เราอยู่หอพักด้วยกัน ขนาดซักผ้าเขายังซักไม่เป็นต้องส่งซัก เอาง่ายๆ ว่างานบ้านไม่เคยจับ ไม่ใช่เพราะที่บ้านมีคนใช้นะค่ะ แต่เพราะแม่ตามใจ ( แม่เพิ่งเสียปีก่อน ) ถึงกระทั่งถุงเท้าที่ต้องใส่ทุกวันยังต้องซื้อใหม่บ่อยๆ เพราะซักถุงเท้าไม่เป็น ใช้แล้วทิ้ง ดิฉันแอบสงสารที่เขาทำอะไรไม่เป็นแต่เหมือนเขาก็พอใจกับความสะดวกสบาย และมักถูกต่อว่าเวลาสอนให้เขาหัดทำ เขาพูดว่า " ก็มีเงิน ก็เอาเงินจ้างสิ่ ออกแรงทำไม"

ประเด็นอยู่ที่ว่าห้องน้ำที่บ้านเขาไม่เคยล้างให้บุพการีเลย เขาปล่อยให้พ่อเขาใช้ห้องน้ำสกปรกๆ เพราะขาดแม่คอยดูแลบ้าน แต่พอมาอยู่วัดเขากลับตั้งใจทำเพราะมีคำว่าบุญเป็นสิ่งตอบแทน

ฉันเลยรู้สึกแย่กับการปฏิบัติธรรมครั้งนี้ และไม่อยากไปอีกเลยค่ะ ที่ดิฉันมีมุมมองแบบนี้มันถูกต้องไหมค่ะ?
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
นับเป็ก้าวแรกที่ดีในการปรับปรุงของเพื่อนคุณ  น่าจะยินดีด้วยนะ

พาไปปฏิบัติเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ได้ความรู้กลับมาว่าที่บ้านตัวเอง

หรือตัวของตนเองนั้นต้องขัดเกลาก่อน  ข้างในจะละเอียด  ข้างนอกต้องเป็นไปก่อน

ความอยากได้บุญก็เป็นกิเลส  แต่นับว่าเป็นทางที่ดี  ให้โอกาสเค้าได้พัฒนาบ่อยๆ

ในอนาคตนาจะดีขึ้น  และรู้ว่าพระอรหันต์ที่บ้านนะไม่ต้องไปหาไกล  ได้บุญมากมาย

ทำดีกับคนไกล้ตัว  เป็นสิ่งที่สำคัญเช่นกัน  ตอนนี้เค้ายังศึกษาไม่ถึง  อย่าเพิ่งท้อครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่