เพิ่งหัดเขียนเป็นครั้งแรกอยากลองทำอะไรใหม่ๆ ในช่วงว่างๆ บ้างน่ะ ตอนแรกว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดเลยลางานหลายๆวัน
แต่ติดปัญหานิดหน่อยเลยไม่ได้ไป นั่งว่างๆ เลยแต่งนิยายมาอ่านเองเลยเอามาฝากเพื่อนๆ ด้วย ไม่รู้จะมีคนอ่านไหมนะไม่ได้ศึกษาเลย
อยากเขียนก็เขียนทันที อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปใกล้เคียงกับเรื่องสั้นใครไหมนะ มีความคิดว่าจะแต่งเป็นเรื่องสั้นของผู้ชายที่เติมโตขึ้นไปพร้อมๆ
กับคนรักน่ะ ไม่ได้อ่านนิยายบ่อย ๆ ปกติอ่านแต่ แฟนตาซี แต่เคยดูหนังเกาหลี หนังโรแมนติกบ้าง เลยอาจมีกลิ่นอายพวกนี้ในตัวละครนะ
เพ้อมาเยอะแล้วก็ลองอ่านดูเลยนะสำหรับคนที่ว่าง ๆ เบื่อ ๆ ในช่วงวันหยุดมีอะไรผิดพลาดแนะนำได้เราจะแก้ไขเต็มที่นะ
Start again. วัยรุ่นชายอยากเป็นฮีโร่ บทนำ
มนุษย์ทุกคนรู้ว่าร่างกายสั่งการโดยจิตใจ คำว่า จิตวิทยา จึงเกิดขึ้นเพื่อให้คนเราเข้าใจจิตใจในการสั่งการตัวเราเองและเข้าใจ
ถึงความรู้สึกของคนรอบๆ ตัวเรา บางครั้งเราก็ใช้ จิตวิทยา ในการควบคุมความรู้สึกคนรอบข้างและใช้มันกับคนที่เรารัก
Start again. วัยรุ่นชายอยากเป็นฮีโร่ ตอนที่ 1
เรื่องราวของเราเริ่มต้นในวันที่ฟ้าสดใสเป็นพิเศษ ทั้งที่เมื่อวานมันผมยังเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นแค่ภาพขาวดำอยู่เลยครับ ผมชื่อ กิต เป็นเด็ก ม.ปลายธรรมดาประเภทหาได้ทั่วไปความสามรถพิเศษ ก็ตรงที่เป็นคนไม่มีความสามรถอะไรเลยนี่แหละครับ ปีนี้ผมกำลังจะสมัครโควต้ามหาวิทยาลัย ก็ได้พบกับเด็กน้องใหม่ที่เพิ่งเข้ามา เราเจอกันครั้งแรกในงานภาษาไทยประจำปี เธอเป็นเด็กที่โดดเด่นได้ขึ้นแต่งตัวประกวดเป็นนางสุวรรณมาลี แต่ที่โดดเด่นกว่านั้นคือความสามารถของเธอ ที่แสดงในวันภาษาไทยประจำปีคือการที่เธอโชว์ทักษะการพูดภาษาจีน มันยิ่งให้ทำผมจดจำเธอจริงๆ ผมไม่ได้รู้ชื่อเธอหรอกครับภาพขาวดำที่ผมเห็นมัน ไม่ได้ทำให้เธอสะดุดตาอะไรผมเลย ผมเลิกสนใจสิ่งรอบข้างใช้ชีวิตมองโลกผ่านภาพขาวดำมา 1 ปีแล้ว หลังจากเหตุการณ์ในเดือนกุมภาพันธุ์ เดือนแห่งความรักของใครหลาย ๆ คน ผมมีเพื่อนสนิทชื่อ กร เป็นเพื่อนแถวบ้านเพิ่งมาสนิทกันตอน ม. ปลาย ผมกับมันสนิทกันทุกเรื่อง ตั่งแต่ กร มันเปิดใจเล่าเรื่องอนาถในชีวิตเกี่ยวกับความรักแต่ล่ะครั้งของมัน โดยไม่อายกลับผมซึ่งก็เช่นกันแต่ล่ะครั้งผมก็เล่าให้มันฟังอยู่บ่อย ๆ สมัยนั้นเป็นยุคของ MSN ทุกวันผมก็นั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย ฟังเพื่อนเพ้อ บ่อยครั้งที่เราก็เพ้อเรื่องของเราไปบ้างเหมือนทุก ๆ วันที่ผ่านไปช้าๆ
“เห้ย กิต !!”
“ว่า. . .”
“ช่วงนี้ไม่ได้ข่าวคราวของรุ่นน้องที่น่ารัก ๆ น้องหลิงบ้างหรือวะ”
“เหอะ น้อง หลิง ไหนอ่ะที่น่ารักก็มีเยอะอย่างรุ่นน้อง ม. 5 ก็มีคนหนึ่ง”
“ฮ่า ๆ คนนี้จำแม่นแลก็แฟนของพี่ชายแฟนเก่าเอ็งนี่”
“ทำไมเค้าโสดแล้วหรอ ก็ไม่แปลกนี่แฟนเค้าเป็นรุ่นพี่เรา ไปเรียนต่อที่อื่น จะเลิกกันก็ไม่แปลก”
“งั้นจัดไป jenny_ling@msn.com น้องคนนี้กำลังมาแรงในหมู่จิ๊กโก๋เลยนะ เพ้อกันทั้งโรงเรียน”
“…ไม่ใช่สมัครใหม่มาหลอกกูคุยแล้ว เอาไปประจานนะ”
“ฮ่า ๆ ไม่กล้า ๆ”
บทสนทนาสั้น ๆ กับ email คนแปลกหน้าผมเก็บไว้ตลอดมา จนวันหนึ่งก็แอ๊ดไปในความมืดนั้นผมไม่รู้ว่า email อันนี้ของหลิงจริงๆ หรือของไอ้กร หรือใครก็ไม่รู้ที่เพื่อนอาจจะแกล้งเรา
“ jenny_ling@msn.com ได้ตอบรับคำขอเป็นเพื่อนของคุณแล้ว”
ผมนั่งคิดเงียบ ๆ เอาไงดีวันนี้ทักไปดูล่ะกันไหน ๆ ก็ว่าง ๆ . . .
Start again. วัยรุ่นชายอยากเป็นฮีโร่ ตอนที่ 1
แต่ติดปัญหานิดหน่อยเลยไม่ได้ไป นั่งว่างๆ เลยแต่งนิยายมาอ่านเองเลยเอามาฝากเพื่อนๆ ด้วย ไม่รู้จะมีคนอ่านไหมนะไม่ได้ศึกษาเลย
อยากเขียนก็เขียนทันที อันนี้ก็ไม่รู้ว่าไปใกล้เคียงกับเรื่องสั้นใครไหมนะ มีความคิดว่าจะแต่งเป็นเรื่องสั้นของผู้ชายที่เติมโตขึ้นไปพร้อมๆ
กับคนรักน่ะ ไม่ได้อ่านนิยายบ่อย ๆ ปกติอ่านแต่ แฟนตาซี แต่เคยดูหนังเกาหลี หนังโรแมนติกบ้าง เลยอาจมีกลิ่นอายพวกนี้ในตัวละครนะ
เพ้อมาเยอะแล้วก็ลองอ่านดูเลยนะสำหรับคนที่ว่าง ๆ เบื่อ ๆ ในช่วงวันหยุดมีอะไรผิดพลาดแนะนำได้เราจะแก้ไขเต็มที่นะ
Start again. วัยรุ่นชายอยากเป็นฮีโร่ บทนำ
มนุษย์ทุกคนรู้ว่าร่างกายสั่งการโดยจิตใจ คำว่า จิตวิทยา จึงเกิดขึ้นเพื่อให้คนเราเข้าใจจิตใจในการสั่งการตัวเราเองและเข้าใจ
ถึงความรู้สึกของคนรอบๆ ตัวเรา บางครั้งเราก็ใช้ จิตวิทยา ในการควบคุมความรู้สึกคนรอบข้างและใช้มันกับคนที่เรารัก
Start again. วัยรุ่นชายอยากเป็นฮีโร่ ตอนที่ 1
เรื่องราวของเราเริ่มต้นในวันที่ฟ้าสดใสเป็นพิเศษ ทั้งที่เมื่อวานมันผมยังเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นแค่ภาพขาวดำอยู่เลยครับ ผมชื่อ กิต เป็นเด็ก ม.ปลายธรรมดาประเภทหาได้ทั่วไปความสามรถพิเศษ ก็ตรงที่เป็นคนไม่มีความสามรถอะไรเลยนี่แหละครับ ปีนี้ผมกำลังจะสมัครโควต้ามหาวิทยาลัย ก็ได้พบกับเด็กน้องใหม่ที่เพิ่งเข้ามา เราเจอกันครั้งแรกในงานภาษาไทยประจำปี เธอเป็นเด็กที่โดดเด่นได้ขึ้นแต่งตัวประกวดเป็นนางสุวรรณมาลี แต่ที่โดดเด่นกว่านั้นคือความสามารถของเธอ ที่แสดงในวันภาษาไทยประจำปีคือการที่เธอโชว์ทักษะการพูดภาษาจีน มันยิ่งให้ทำผมจดจำเธอจริงๆ ผมไม่ได้รู้ชื่อเธอหรอกครับภาพขาวดำที่ผมเห็นมัน ไม่ได้ทำให้เธอสะดุดตาอะไรผมเลย ผมเลิกสนใจสิ่งรอบข้างใช้ชีวิตมองโลกผ่านภาพขาวดำมา 1 ปีแล้ว หลังจากเหตุการณ์ในเดือนกุมภาพันธุ์ เดือนแห่งความรักของใครหลาย ๆ คน ผมมีเพื่อนสนิทชื่อ กร เป็นเพื่อนแถวบ้านเพิ่งมาสนิทกันตอน ม. ปลาย ผมกับมันสนิทกันทุกเรื่อง ตั่งแต่ กร มันเปิดใจเล่าเรื่องอนาถในชีวิตเกี่ยวกับความรักแต่ล่ะครั้งของมัน โดยไม่อายกลับผมซึ่งก็เช่นกันแต่ล่ะครั้งผมก็เล่าให้มันฟังอยู่บ่อย ๆ สมัยนั้นเป็นยุคของ MSN ทุกวันผมก็นั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อย ฟังเพื่อนเพ้อ บ่อยครั้งที่เราก็เพ้อเรื่องของเราไปบ้างเหมือนทุก ๆ วันที่ผ่านไปช้าๆ
“เห้ย กิต !!”
“ว่า. . .”
“ช่วงนี้ไม่ได้ข่าวคราวของรุ่นน้องที่น่ารัก ๆ น้องหลิงบ้างหรือวะ”
“เหอะ น้อง หลิง ไหนอ่ะที่น่ารักก็มีเยอะอย่างรุ่นน้อง ม. 5 ก็มีคนหนึ่ง”
“ฮ่า ๆ คนนี้จำแม่นแลก็แฟนของพี่ชายแฟนเก่าเอ็งนี่”
“ทำไมเค้าโสดแล้วหรอ ก็ไม่แปลกนี่แฟนเค้าเป็นรุ่นพี่เรา ไปเรียนต่อที่อื่น จะเลิกกันก็ไม่แปลก”
“งั้นจัดไป jenny_ling@msn.com น้องคนนี้กำลังมาแรงในหมู่จิ๊กโก๋เลยนะ เพ้อกันทั้งโรงเรียน”
“…ไม่ใช่สมัครใหม่มาหลอกกูคุยแล้ว เอาไปประจานนะ”
“ฮ่า ๆ ไม่กล้า ๆ”
บทสนทนาสั้น ๆ กับ email คนแปลกหน้าผมเก็บไว้ตลอดมา จนวันหนึ่งก็แอ๊ดไปในความมืดนั้นผมไม่รู้ว่า email อันนี้ของหลิงจริงๆ หรือของไอ้กร หรือใครก็ไม่รู้ที่เพื่อนอาจจะแกล้งเรา
“ jenny_ling@msn.com ได้ตอบรับคำขอเป็นเพื่อนของคุณแล้ว”
ผมนั่งคิดเงียบ ๆ เอาไงดีวันนี้ทักไปดูล่ะกันไหน ๆ ก็ว่าง ๆ . . .