หัวหน้าผมเป็นคนดีมากๆ ครับ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เจ้าชู้ สุจริต  ตั้งใจทุ่มเทกับงานแบบโปร่งใส   พูดจาไพเราะกับลูกน้อง กล้าแสดงออก มีความเป็นผู้นำสูง แสดงตัวอย่างให้ลูกน้องทำตามได้อีกต่างหาก

     555  เกริ่นมาอย่างนี้ หลายคนคงแปลกใจว่าแล้วเมิงจะมาบ่นไร   เพราะดีเกินไปเนี่ยแหละครับ ทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างผมเหนื่อยมาก  เราทำ 80-100 แต่แกต้องการ 120  ถ้าผมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาระดับสุดท้าย คงไม่เครียดเท่าไหร่ อย่างมากก็เหนื่อยกาย  แต่นี่ผมดันเป็นรองหัวหน้าต้องนำคำสั่งหรือนโยบายของหัวหน้า ไปสั่งการผู้ใต้บังคับบัญชาระดับล่างลงไปอีก  

      ตรงนี้แหละครับที่เครียด เหนื่อยใจ  บางครั้งผมเห็นใจคนที่ผมต้องสั่งการมาก ผมว่าเค้าก็ทำงานออกมาได้ดีนะ แต่หัวหน้าผมดันไม่มองอย่างนั้น แกต้องการมากกว่านั้น ทำให้ผมต้องรับแรงเสียดสี เสียดทานจากเจ้านาย และลูกน้องตัวเองมาก  เพราะบางทีผมสั่งการกำหนดแผนงานหมดทุกอย่างแล้ว  แต่ต้องโดนรื้อแผนงาน ผมไม่เหนื่อยหรอกครับ แต่ลูกน้องผมนี่ดิ ส่ายหัวเพราะการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา แต่ก็ต้องยอมรับว่า เรื่องที่แกสั่งใหม่ มันทำให้ชิ้นงานดีขึ้นจริงๆ มากบ้าง น้อยบ้าง แต่ด้านขวัญกำลังใจของบุคคลนี่ ผมว่าไม่ดีเท่าใดนัก

      เลยอยากมาระบายกับเพื่อนๆ ในนี้ครับ ว่าพวกเพื่อนๆ วางตัวหรือวางใจอย่างไรกับหัวหน้าคนดีแบบนี้ ^^"