ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่มเหล้า ไม่เข้าผับ  ไม่มั่วหญิง(แต่มั่วชายแทน  เอ๊ะ! ไม่ใช่ละ 555)
เคยมีแฟนในระดับที่กำลังดูๆกันอยู่ แต่ก็ไม่เคยแม้แต่จะเดินจับมือกัน หรือกอดกัน
ส่วนใหญ่ชีวิตจะไปกับเพื่อน มีเพื่อนเยอะ
พอเพื่อนไม่ว่างก็จะอยู่ในโลกส่วนตัว เปิดเน็ต หาอ่านอะไรไปเรื่อย ไปเที่ยวกับพ่อแม่ ครอบครัว คืนวันศุกร์เสาร์ ก็นอนอยู่ในห้อง ไม่ได้ไปเที่ยวไหน อ่านหนังสือที่สนใจ  ทำงานอดิเรกวาดภาพ หัดโปรแกรมในคอมไปเรื่อย
ออกมาทำงานต่างจังหวัด,กทม ได้เกือบสองปี พักหออยู่คนเดียวเหงาๆ ก็จะโทรศัพท์คุยกับที่บ้านทุกวัน
บางทีมีคนโทรมาจีบบ้าง แบบเป็นเพื่อนของเพื่อน อยากให้เราไปหา อยากมาหาเรา พอเราบอกไม่ว่าง หรือติดธุระนิดหน่อย ก็งอนกันไปซะใหญ่โต ตัดสินใจศึกษากัน พอรู้ไลฟ์สไตล์ของเราก็ไม่ชอบซะงั้น  หาเราว่าใช้ชีวิตได้ไม่คุ้มเอาซะเลย  แล้วก็ตีจากไป เอ้อ!  ซะงั้น หรืออาจเป็นเพราะยังไม่เจอคนที่ Lifestyle คล้ายกันรึเปล่านะ

หรือว่าผมจะเหมาะกับการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวจริงๆ  แต่มันนานไปแล้วนะ  ยี่สิบกว่าปีแล้วนะ ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกะเค้าเลย


เพ้อเบาๆในวันหยุด ขอบคุณที่รับฟังครับ