เมื่อวานครับ ไปธุระแถวอ่อนนุช ก็ขับรถไปปกติจะขับมอเตอร์ไซค์ไปครับ แต่อากาศร้อนและไปราวๆบ่ายโมง คงจะรถน้อย ผิดคาด ติดตั้งแ่ห้วยขวางครับ ยาวสุดลูกหูลูกตา เตรียมนั่งสมาธิได้เลย กลับรถก็ไม่ได้ขืนกลับไปมี่ด่าพ่อของผมแน่ๆเผลอๆอาจมีแม่ด้วย คนสมัยนี้ปากไวใจเร็ว
ขับกำลังอยู่แถวรถไฟฟ้าใต้ดินห้วยขวาง สาวๆออฟฟิตเดินออกมาซื้อข้าวซื้อปลา น่ารักมากๆครับ พักเที่ยงนี้ดูท่าทางจะเป็นเวลาที่พวกเธอสนุกกับมันที่สุดในรอบวัน จับกลุ่มกินข้าว ร้านโน้นร้านนี้ นินทาเจ้านายอย่างออกรสออกชาติไม่แพ้ข้าวขาหมูข้าวมันไก่ที่กำลังกินอยู่แล้วก็บ่นว่าอ้วนเป็นหมี บางคนสั่งตำส้มมาจก กะว่ากินแต่มะละกอ ป่าวหรอกที่เธอปั้นอยู่อ่ะตัวอ้วนเลย ข้าวเหนียวในมือเธออ่ะ แล้วใครบอกว่าข้าวเหนียวก็มากๆไม่มีดั้ง ถ้าจุ๊ฟกับนี่ดั้งเธอทิ่มตาผมบอดแน่ๆ ฉะนั้น ความเชื่อนี่ผิดมหันตภัยเลยหละ
มองนกมองไม้ไปเรื่อง ผมก็หันไปมองรถข้างๆบ้าง ขับอยู่ 1 ชั่วโมง บางคนก็กดโทรศัพท์ในรถ บางคนถ่ายรูปครับ หมุนไปหมุนมา เมิงกำลังหาแสงดีดีใช่ไหมครับ ผมคิดในใจ บางคนสามารถครับ มือซ้ายพวงมาลัย นิ้วโป้งมือขวากดเกมส์ รถเลื่อนได้ ตามองเกมส์ ข้างหน้าเบรค กรูเบรคทัน!! จูบตูดกันผมจะขำให้กลิ้ง
แต่ผมสงสัยอ่ะ ไปเจอคันนึงรอบนี้ติดนานครับ แยกอโศก ไฟแดงพ่อง 240 วินาที นิสสันมารช์สีเขียว เขียวแบบสังขยาอะคุณนึกภาพออกป่ะ ฟิลม์ใส ร้อนตายHa ผู้หญิงขับครับ ท้วมๆ ดูจากทรงน่าจะลูก2 สามีไม่รู้ เจ๊แกแต่งหน้าครับ จัดเน้นจัดเต็มอ่ะ ใครไม่รู้อาจนึกว่าเจ๊แกมีงานเลี้ยงช่วงหัวค่ำ แกแต่งเร็วมากอ่ะครับถ้าเทียบกับแฟนผม แฟนผมนี่เฉพาะแก้ม หม้อหุงข้าวเด้งอ่ะ จากยังไม่ซาวน้ำด้วยซ้ำ มาที่เจ๊ต่อ แฟนผมเก็บไว้ก่อน ให้เธอหุงข้าวเอ้ยปัดแก้มต่อไป
เจ๊แกเริ่มที่รองพิ้น ไวมาก เหมือนลิงกินถั่วอ่ะ หยิบถั่วกินมืิอีกข้างหยิบถั่วกินอีกข้างหยิบต่อ ขั้นตอนนี้ใช้เวลาไม่ถึง 40 วิอ่ะ ผมซูฮก ลดอายุเจ๊ไป 5 ปีจากรองพิ้น ต่อมาเจ๊จัด คอนซิลเลอร์ หลุมเล็กใหญ่แกโป๊วหมด อีคอนซิลเลอร์นี่ถ้าเป็นยา คงจะเป็นยาเทวดา พวกบัวหิมะ ยอดหญ้าบนหุบเขามรณะไรเงี้ย ผมคิดในใจ ขั้นตอนนี้ 20 วินาที งึ้ดหลาย ผมยังจ้องเจ๊แกต่อพร้อมฟังเพลง หลงกล ของหินเหล็กไฟไปด้วย ได้อารมณ์สุดๆ เจ๊แกเริ่มวาดคิ้ว เข้ารูป คิ้วแกเหมือนตาของหัวแป๊ะยิ้มที่ใส่เล่นสิงโตอ่ะครับ แล้วแกก็หยิบพู่กันขึ้นมา เจ๊แกทำให้ผมนึกถึงครูศิลปะสมัยตอนประถม 4 ขึ้นมาแว้บหนึง ตอนนี้แกเสียไปแล้ว แกลงอายคัลเลอร์ เกลี่ยๆเปลือกตา แกกำลังสร้างมิติพิศวงให้กับเปลือกตาตัวเอง ผมรู้นะ
ถึงตอนนี้อีก 50 วิ จะไฟเขียว เจ๊แกเหยียบคันเร่งเบาๆ
แล้วแกก็หยิบ มาสคาร่า ขึ้นมา เจ๊แกรีบปัดเหมือนดั่งเป็น 50 วินาทีสุดท้ายของชีวิตแกที่จะสามารถแต่งหน้าได้ ผมดูแล้วเพลินครับ
คนบางคนไม่ปล่อยเวลาทุกวินาทีให้สูญเปล่า ลงมือทำ แล้วผลก็ตามมา เหมือนความสวยกระชากวัยของเจ๊
ผิดกับคนบางคนปล่อยทิ้งทุกสิ่งอย่าง เวลาเดินไปตามนิสัยมัน ผลที่ตามมาคือ หน้าก็จะซีดครับ
สิ่งสุดท้ายที่อยากจะบอกคือ เจ๊แกไม่ได้ลืมอ้าปากตอนปัดมาสคาร่าหรอกนะครับ
เจ๊แกเมพ
ขับกำลังอยู่แถวรถไฟฟ้าใต้ดินห้วยขวาง สาวๆออฟฟิตเดินออกมาซื้อข้าวซื้อปลา น่ารักมากๆครับ พักเที่ยงนี้ดูท่าทางจะเป็นเวลาที่พวกเธอสนุกกับมันที่สุดในรอบวัน จับกลุ่มกินข้าว ร้านโน้นร้านนี้ นินทาเจ้านายอย่างออกรสออกชาติไม่แพ้ข้าวขาหมูข้าวมันไก่ที่กำลังกินอยู่แล้วก็บ่นว่าอ้วนเป็นหมี บางคนสั่งตำส้มมาจก กะว่ากินแต่มะละกอ ป่าวหรอกที่เธอปั้นอยู่อ่ะตัวอ้วนเลย ข้าวเหนียวในมือเธออ่ะ แล้วใครบอกว่าข้าวเหนียวก็มากๆไม่มีดั้ง ถ้าจุ๊ฟกับนี่ดั้งเธอทิ่มตาผมบอดแน่ๆ ฉะนั้น ความเชื่อนี่ผิดมหันตภัยเลยหละ
มองนกมองไม้ไปเรื่อง ผมก็หันไปมองรถข้างๆบ้าง ขับอยู่ 1 ชั่วโมง บางคนก็กดโทรศัพท์ในรถ บางคนถ่ายรูปครับ หมุนไปหมุนมา เมิงกำลังหาแสงดีดีใช่ไหมครับ ผมคิดในใจ บางคนสามารถครับ มือซ้ายพวงมาลัย นิ้วโป้งมือขวากดเกมส์ รถเลื่อนได้ ตามองเกมส์ ข้างหน้าเบรค กรูเบรคทัน!! จูบตูดกันผมจะขำให้กลิ้ง
แต่ผมสงสัยอ่ะ ไปเจอคันนึงรอบนี้ติดนานครับ แยกอโศก ไฟแดงพ่อง 240 วินาที นิสสันมารช์สีเขียว เขียวแบบสังขยาอะคุณนึกภาพออกป่ะ ฟิลม์ใส ร้อนตายHa ผู้หญิงขับครับ ท้วมๆ ดูจากทรงน่าจะลูก2 สามีไม่รู้ เจ๊แกแต่งหน้าครับ จัดเน้นจัดเต็มอ่ะ ใครไม่รู้อาจนึกว่าเจ๊แกมีงานเลี้ยงช่วงหัวค่ำ แกแต่งเร็วมากอ่ะครับถ้าเทียบกับแฟนผม แฟนผมนี่เฉพาะแก้ม หม้อหุงข้าวเด้งอ่ะ จากยังไม่ซาวน้ำด้วยซ้ำ มาที่เจ๊ต่อ แฟนผมเก็บไว้ก่อน ให้เธอหุงข้าวเอ้ยปัดแก้มต่อไป
เจ๊แกเริ่มที่รองพิ้น ไวมาก เหมือนลิงกินถั่วอ่ะ หยิบถั่วกินมืิอีกข้างหยิบถั่วกินอีกข้างหยิบต่อ ขั้นตอนนี้ใช้เวลาไม่ถึง 40 วิอ่ะ ผมซูฮก ลดอายุเจ๊ไป 5 ปีจากรองพิ้น ต่อมาเจ๊จัด คอนซิลเลอร์ หลุมเล็กใหญ่แกโป๊วหมด อีคอนซิลเลอร์นี่ถ้าเป็นยา คงจะเป็นยาเทวดา พวกบัวหิมะ ยอดหญ้าบนหุบเขามรณะไรเงี้ย ผมคิดในใจ ขั้นตอนนี้ 20 วินาที งึ้ดหลาย ผมยังจ้องเจ๊แกต่อพร้อมฟังเพลง หลงกล ของหินเหล็กไฟไปด้วย ได้อารมณ์สุดๆ เจ๊แกเริ่มวาดคิ้ว เข้ารูป คิ้วแกเหมือนตาของหัวแป๊ะยิ้มที่ใส่เล่นสิงโตอ่ะครับ แล้วแกก็หยิบพู่กันขึ้นมา เจ๊แกทำให้ผมนึกถึงครูศิลปะสมัยตอนประถม 4 ขึ้นมาแว้บหนึง ตอนนี้แกเสียไปแล้ว แกลงอายคัลเลอร์ เกลี่ยๆเปลือกตา แกกำลังสร้างมิติพิศวงให้กับเปลือกตาตัวเอง ผมรู้นะ
ถึงตอนนี้อีก 50 วิ จะไฟเขียว เจ๊แกเหยียบคันเร่งเบาๆ
แล้วแกก็หยิบ มาสคาร่า ขึ้นมา เจ๊แกรีบปัดเหมือนดั่งเป็น 50 วินาทีสุดท้ายของชีวิตแกที่จะสามารถแต่งหน้าได้ ผมดูแล้วเพลินครับ
คนบางคนไม่ปล่อยเวลาทุกวินาทีให้สูญเปล่า ลงมือทำ แล้วผลก็ตามมา เหมือนความสวยกระชากวัยของเจ๊
ผิดกับคนบางคนปล่อยทิ้งทุกสิ่งอย่าง เวลาเดินไปตามนิสัยมัน ผลที่ตามมาคือ หน้าก็จะซีดครับ
สิ่งสุดท้ายที่อยากจะบอกคือ เจ๊แกไม่ได้ลืมอ้าปากตอนปัดมาสคาร่าหรอกนะครับ