การเล่าเรื่องในงานเขียน เรื่องสั้น นิยาย (ตอนที่ 3)

กระทู้สนทนา

วันนี้คุยเรื่อง การเขียนบรรยาย ในเรื่องสั้นครับ ^_^

"เรื่องสั้นต้องกระชับ อะไรที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องอย่าเขียนลงไป ภาษาสวยไม่จำเป็นต้องเยอะและเยิ่นเย้อ รกเป็นเครื่องทรงลิเก ภาษากระชับเห็นภาพ..พอควร ดีที่สุด"

ยกตัวอย่างเช่น การบรรยายในเรื่องสั้น ...

#แบบที่ 1 รถเท็กซี่สีแดงเหลืองคาดเขียวจอดหน้าอพาร์ทเม้นท์สิบชั้นที่ตัวอาคารภายนอกทาสีลูกกวาด มองไกลๆเด่นสะดุดตา คนขับเป็นชายร่างสูงโปร่งเแต่งตัวเนี้ยบ ใบหน้าเรียบเฉยเดินลงมาเปิดประตูให้ชายวัยกลางคนที่นั่งตรงเบาะด้านหลัง

จากแบบที่ 1 ดูเหมือนจะเยิ่นเย้อ บรรยายซะเยอะไปหมด ถ้าเป็นนิยายก็พอทนเพราะหน้ากระดาษไม่จำกัด แต่ถ้าเป็นเรื่องสั้น เราต้องถามตัวเองก่อนเลยว่าไอ้ที่เขียนไปนั้นจะมีผลต่อเรื่องในฉากหรือเหตุการณ์ต่อไปมั้ย

เรามาดูรายละเอียดกัน .... รถแท็กซี่ >> แค่นี้น่าจะพอ ไม่จำเป็นต้องบรรยายสี....จะบรรยายทำไม??? ถ้าไอ้สีของรถในฉากต่อไปก็ไม่จำเป็นต่อเรื่อง ก็เอาออกไป

อพาร์ทเม้นท์สิบชั้น ... จำนวนชั้น สำคัญต่อเรื่องไหม ถ้าไม่ เอาออกไป แต่ถ้าเหตุการณ์ต่อมาตัวละครจะขึ้นไปที่ชั้นสิบแล้วกระโดดลงมา ก็อาจจะต้องบรรยายเอาไว้ ....

#แบบที่ 2 (เขียนใหม่ให้กระชับขึ้น)
รถแท็กซี่จอดหน้าอพาร์ทเม้นท์หรู คนขับเปิดประตูอ้อมไปเปิดประตูหลัง โค้งเล็กๆให้ชายวัยกลางคน ร่างท้วม ท่าทางภูมิฐาน .... บลาๆๆๆๆ