เปิดหัวข้อมาก็รู้อายุกันเลยสินะ... 555


คิดถึงงานเขียนนิยายสไตล์ของเชิญอักษร, วดีลดา เพียงศิริ, ฯลฯ คิดชื่อนักประพันธ์ไม่ออกแล้วล่ะค่ะ ขอโทษจริงๆ

แต่พ๊อยต์คือคิดถึงสไตล์การเขียนนิยายเก่าๆ เหล่านั้น ชอบการใช้คำ ไดอะล็อคจะสั้นๆ กระชับ คำบรรยายสภาพแวดล้อม ทิวทัศน์ หรือสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าแบบตรงประเด็น ไม่เยิ่นเย้อ แต่อ่านแล้วกลับซึมซับเอาบรรยากาศ หรือเหตุการณ์ตามที่คนเขียน รังสรรค์ออกมาในท้องเรื่องได้


อธิบายไม่ถูกจริงๆ หากใครมีความรู้สึกคิดถึง ที่คล้ายๆ กับเราตอนนี้ บอกกันบ้างนะคะ ... หรือว่าจะมีแค่เราที่คิดอยู่คนเดียว