- ระยะทางเท่ากันแต่ราคาไม่เท่ากัน -
บางสถานที่ (สมมติว่า IMPACT Lake Side เมืองทองธานี)
วินมอเตอร์ไซค์ขาเข้ากับขาออกจะราคาไม่เท่ากัน
และแน่นอนว่า "ขาออก" จะต้องแพงกว่า "ขาเข้า"
เนื่องจาก ณ ตอนนั้นทางเลือกของคุณไม่มีมากพอ
และสำหรับบางคนที่ชอบค้ากำไรเกินควรอาจเพิ่มราคาขึ้นเป็นเท่าตัวเลย
ก็ได้หากคุณยอมและยินดีที่จะจ่าย
- ของดีไม่จำเป็นต้องราคาสูง -
การโดยสารแท็กซี่ในปัจจุบันดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก (โดยเฉพาะตอนโบก)
เพราะแท็กซี่สมัยนี้ (บางคัน) มีเกณฑ์การคัดเลือกผู้โดยสาร
ไม่ว่าจะเป็นสัญชาติ หรือเส้นทางที่สัญจร
ราวกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายทรัพยากรมนุษย์คัดเลือกคนเข้าทำงาน
ผมสอบถามราคามอเตอร์ไซค์รับจ้างระหว่างทาง
ว่าหากโดยสารไปลงที่มหาวิทยาลัยฯ คิดเป็นเงินเท่าไร
(ผมรู้สึกเหนื่อยและไม่อยากต่อรถแล้ว)
พอทราบว่า 'พี่วิน' คิดเพียง 150 บาท
ก็ไม่ลังเลที่จะเลือกลงจากมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยเช่นขาเข้า
เนื่องจากมันแพงเกินไป แท็กซี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดในความคิดผมตอนนั้น
แท็กซี่คันหนึ่งวิ่งมาจอดข้างๆ ผู้โดยสายวัยกลางคนก้าวลงจากรถ
ผมเอื้อมมือไปปิดประตูหลังให้ แล้วก้าวไปเปิดประตูหน้า
(ทำไมผมต้องอธิบายละเอียดด้วยเนี่ย)
เอาเป็นว่าผมก็โดยสารรถคันนั้นมา
ขึ้นมาสักพักก็เริ่มรู้สึกอาการไม่ค่อยดี อยากจะเปิดกระจก
รู้สึกมึนๆ หัวคล้ายจะอาเจียน จริงๆ
ผมถามคุณลุงคนขับว่าขอเปิดกระจกสักแปปได้ไหม ผมรู้สึกไม่ค่อยดี
คุณลุงก็บอกเปิดก็แอร์ออกน่ะสิ ผมคะยั้นคะยอขอเปิด
จริงๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมหิวข้าว!
พอเล่าให้คุณลุงฟังว่าผมยังไม่กินข้าวสักมื้อเลย ทั้งวันกินขนมปังไป 2 ก้อน
แกก็เลยหยิบถุงขนมเปี๊ยะส่งมาให้ (ในถุงมีอยู่ 2 ก้อน)
และยังบอกอีกว่าถ้าไม่รังเกียจก็กินรองท้องไปจะได้ไม่หิวมาก
ด้วยความเกรงใจผมก็บอก "ลุงเก็บไว้กินเถอะครับ ลุงต้องอยู่บนรถอีกนาน"
ลุงบอกว่า "กินเหอะ เดี๋ยวลุงหิว พอไม่มีคนลุงก็เข้าเซเว่นได้"
ผมปฏิเสธลุงไปอีกครั้ง และด้วยความเกรงใจ (แบบเต็มใจ)
เมื่อลุงบอก "กินเลยๆ" ผมก็เลยหยิบมากินลูกหนึ่ง
ลุงก็เลยบอก "กินให้หมดเลย"
ครับ ลุงแกมีน้ำใจใครจะไปปฏิเสธลง
จัดไปสองลูก!
เป็นขนมเปี๊ยะที่อร่อยที่สุดเลยครับ เพราะมันมีส่วนผสมของน้ำใจอยู่ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดถูกยังไงฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคร้าบ
มีเรื่องกับแท็กซี่
บางสถานที่ (สมมติว่า IMPACT Lake Side เมืองทองธานี)
วินมอเตอร์ไซค์ขาเข้ากับขาออกจะราคาไม่เท่ากัน
และแน่นอนว่า "ขาออก" จะต้องแพงกว่า "ขาเข้า"
เนื่องจาก ณ ตอนนั้นทางเลือกของคุณไม่มีมากพอ
และสำหรับบางคนที่ชอบค้ากำไรเกินควรอาจเพิ่มราคาขึ้นเป็นเท่าตัวเลย
ก็ได้หากคุณยอมและยินดีที่จะจ่าย
- ของดีไม่จำเป็นต้องราคาสูง -
การโดยสารแท็กซี่ในปัจจุบันดูจะเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก (โดยเฉพาะตอนโบก)
เพราะแท็กซี่สมัยนี้ (บางคัน) มีเกณฑ์การคัดเลือกผู้โดยสาร
ไม่ว่าจะเป็นสัญชาติ หรือเส้นทางที่สัญจร
ราวกับเจ้าหน้าที่ฝ่ายทรัพยากรมนุษย์คัดเลือกคนเข้าทำงาน
ผมสอบถามราคามอเตอร์ไซค์รับจ้างระหว่างทาง
ว่าหากโดยสารไปลงที่มหาวิทยาลัยฯ คิดเป็นเงินเท่าไร
(ผมรู้สึกเหนื่อยและไม่อยากต่อรถแล้ว)
พอทราบว่า 'พี่วิน' คิดเพียง 150 บาท
ก็ไม่ลังเลที่จะเลือกลงจากมอเตอร์ไซค์หน้าปากซอยเช่นขาเข้า
เนื่องจากมันแพงเกินไป แท็กซี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดในความคิดผมตอนนั้น
แท็กซี่คันหนึ่งวิ่งมาจอดข้างๆ ผู้โดยสายวัยกลางคนก้าวลงจากรถ
ผมเอื้อมมือไปปิดประตูหลังให้ แล้วก้าวไปเปิดประตูหน้า
(ทำไมผมต้องอธิบายละเอียดด้วยเนี่ย)
เอาเป็นว่าผมก็โดยสารรถคันนั้นมา
ขึ้นมาสักพักก็เริ่มรู้สึกอาการไม่ค่อยดี อยากจะเปิดกระจก
รู้สึกมึนๆ หัวคล้ายจะอาเจียน จริงๆ
ผมถามคุณลุงคนขับว่าขอเปิดกระจกสักแปปได้ไหม ผมรู้สึกไม่ค่อยดี
คุณลุงก็บอกเปิดก็แอร์ออกน่ะสิ ผมคะยั้นคะยอขอเปิด
จริงๆ ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ผมหิวข้าว!
พอเล่าให้คุณลุงฟังว่าผมยังไม่กินข้าวสักมื้อเลย ทั้งวันกินขนมปังไป 2 ก้อน
แกก็เลยหยิบถุงขนมเปี๊ยะส่งมาให้ (ในถุงมีอยู่ 2 ก้อน)
และยังบอกอีกว่าถ้าไม่รังเกียจก็กินรองท้องไปจะได้ไม่หิวมาก
ด้วยความเกรงใจผมก็บอก "ลุงเก็บไว้กินเถอะครับ ลุงต้องอยู่บนรถอีกนาน"
ลุงบอกว่า "กินเหอะ เดี๋ยวลุงหิว พอไม่มีคนลุงก็เข้าเซเว่นได้"
ผมปฏิเสธลุงไปอีกครั้ง และด้วยความเกรงใจ (แบบเต็มใจ)
เมื่อลุงบอก "กินเลยๆ" ผมก็เลยหยิบมากินลูกหนึ่ง
ลุงก็เลยบอก "กินให้หมดเลย"
ครับ ลุงแกมีน้ำใจใครจะไปปฏิเสธลง
จัดไปสองลูก!
เป็นขนมเปี๊ยะที่อร่อยที่สุดเลยครับ เพราะมันมีส่วนผสมของน้ำใจอยู่ด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้