เริ่มต้นที่ความทุกข์ จบลงที่ความสุข (ลดนำ้ำหนัก)

ผมเริ่มลดน้ำหนัก เมื่อ 11.06.55 (35ปี) ตอนนั้นน้ำหนัก 106.7kg (bmi 34.45% โรคอ้วนขั้นที่2)
เหตุผลที่ลดน้ำหนัก เพราะความดันโลหิตสูง ทำให้ไปบริจาคโลหิตไม่ได้ (ปกติบริจาคเลือดเป็นประจำครับ)
ตอนนั้นเริ่มเป็นทุกข์ เพราะคิดว่าต้องปรับเปลี่ยนนิสับแย่ๆที่อยู่กับเรามาตั้งหลายปี แต่ก็ต้องทำเพื่อตัวเอง
...ผมหาข้อมูลการลดน้ำหนักจาก "พันทิป" เหมือนเป็นบ้านหลังที่สอง

สามเดือนแรก...ผมออกกำลังกายด้วยการ เดิน...เดิน...เดิน...เดินเร็ว...เดินเร็วขึ้น...เดินเร็วขึ้นอีก
สามเดือนแรก...ผมทานอาหารครบสามมื้อ มื้อเช้ากินอย่างราชา มื้อกลางวันกินอย่างประชาชน มื้อเย็นกินอย่างยาจก
(ความทุกข์เริ่มน้อยลง ความดันโลหิตปกติ บริจาคเลือดได้)

เดือนที่สี่ถึงเดือนที่หก...ผมออกกำลังกายด้วยการ วิ่งช้าช้าช้า...วิ่งช้าช้า...วิ่งช้า และออกกำลังโดยใช้ตัวเองเป็นแรงต้าน (ดันพื้น เป็นต้น)
เดือนที่สี่ถึงเดือนที่หก...ผมทานอาหารครบสามมื้อ มื้อเช้ากินอย่างราชา มื้อกลางวันกินอย่างประชาชน มื้อเย็นกินอย่างยาจก เพิ่มโยเกิตย์ระหว่างมื้อ
(ความทุกข์หายไป...)

เดือนที่เจ็ดถึงเดือนที่เก้า...ผมออกกำลังกายด้วยการ วิ่ง...วิ่ง...วิ่ง และออกกำลังโดยใช้ตัวเองเป็นแรงต้านและยกดัมเบล(ผมมี่น้ำหนัก8kgคู่เดียว)
เดือนที่สี่ถึงเดือนที่หก...ผมทานอาหารครบสามมื้อ มื้อเช้ากินอย่างราชา มื้อกลางวันกินอย่างประชาชน มื้อเย็นกินอย่างยาจก เพิ่มโยเกิตย์และนมระหว่างมื้อ

ผมมีความสุขครับ (วันที่ 282 ของการลดน้ำหนัก ผมหนัก 70 bmi 22.60% เกณฑ์ปกติ)

ผมไม่ได้มีความสุขแค่ที่ลดน้ำนักได้
ผมมีความสุขที่มี Life Time ใหม่
ผมมีความสุข...ที่รู้จักและเข้าใจการกิน
ผมมีความสุข...ที่รู้จักและเข้าใจการออกกำลังกาย
ผมมีความสุข...ที่กรนเบาลงมากๆๆๆๆๆๆๆๆ)

ขอบคุณทุกระทู้ ในบ้านหลังที่สองแห่งนี้ "พันทิป"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่