ความเดิม .. ตอนที่แล้ว ..
http://ppantip.com/topic/30419356
ณ ตอนนี้ ..
o ความเดิมเมื่อไม่นาน ที่เพิ่งผ่านเรื่องราวไป
จับกลุ่มคุยกันใหญ่ ยังไม่ได้สาระเติม
เพราะรออีกหนึ่งกลุ่ม มาประชุมจำนวนเพิ่ม
บัดนี้เข้ามาเสริม จากกลุ่มเดิมแรกเริ่มมา
o ประตูถูกเปิดออก กลุ่มที่บอกว่ามาช้า
นำโดยแก้วหน้าม้า เดินนำหน้าอย่างมั่นใจ
มือควงด้วยอีโต้ เป็นโลโก้พร็อพที่ใช้
ที่ยื่นเห็นแต่ไกล ฟันหน้าไงไม่เปลี่ยนแปลง
o ขนาบมาแนบข้าง กับเรือนร่างเลิศจำแลง
คอสเพลย์ได้อย่างแรง นางอุทัยเจ้าเทวี
สวมชุดดุจคางคก ต้องซูฮกใจนางนี้
ไม่ยอมถอดซักที ดูดีดีเหมือนขึ้นรา
o อีกคนก็ตรงข้าม นางหอมงามนามมัทนา
โอ้เจ้ากุหลาบป่า เทพเทวาจ้องหมายเคลม
ไปรักกับมนุษย์ แย่ที่สุดเป็นเพียงเกมส์
แข่งขันกันแทะเล็ม ให้อดสูดูรึชาย
o โสนน้อยคอยเฝ้า อยู่แต่เหย้ากลัวเรือนหาย
พกพามากับกาย เก็บเอาไว้เป็นอย่างดี
หนีภัยเข้าไปซ่อน ที่หลับนอนอุ่นสุขี
วันดีและคืนดี ดั๊นมามีชายรบกวน
o อีกหนึ่งคือนางเอื้อย วันวันเหนื่อยอยู่ในสวน
เงินทองรดน้ำพรวน เพราะแม่นี้ปลูกขึ้นมา
ชีวิตแสนรันทด สุดสลดโอดโศกา
ก่อนหน้าด้วยแม่จ๋า เป็นปลาบู่อดสูใจ
o ห้านางต่างนันดร ใช่แง่งอนคบไม่ได้
ที่มาอนาถไซร้ ถูกใส่ไคล้ด้วยคนพาล
จึงทบสมคบคิด ผูกพันจิตใครระราน
จะช่วยประจัญบาน มิยอมให้ใครรังแก
o สุดท้ายรั้งขบวน นอกกลุ่มก๊วนมิแยแส
ตามมาหาได้แคร์ นั้นคือแม่วิมาลา
เคยเป็นเมียเบอร์หนึ่ง ตะเข้ซึ่งจอมศักดา
โดนเบียดหลุดชายา เพราะมนุษย์สุดเจ็บอาย
o เบ็ดเสร็จสิบหกนาง ที่เดินทางตามนัดหมาย
ครบตามจำนวนราย ซึ่งจดหมายได้เชื้อเชิญ
ก่อนเข้าที่ชุมนุม การประชุมจะดำเนิน
กล่าวทักทายนำเกริ่น จากพี่ใหญ่ส่งเสียงมา
o พวกน้องเป็นอย่างไร อึดอัดใจบอกพี่ยา
แล้วพี่จะสรรหา ให้บรรเทาอย่าเกรงใจ
นางแก้วตัวแทนตอบ น้องขอขอบคุณพี่ไว้
พี่กากีอย่าได้ กังวลใดให้เหนื่อยเลย
o ขอโทษ .. เสียงแทรกสอด แม่วิฯดอดผ่าวงเฉย
ทักกันนานตามเคย ฉันล่ะเบื่อ .. เหลือประมาณ
นางแหวกจากฝูงชน ทั้งหกคนอย่างกล้าหาญ
ก่อนวี้ดว้ายสำราญ เพราะได้เจอรจนา
o เป็นไรมากป่ะเนี่ย เห็นแล้วเพลียละเหี่ยตา
อุทัยเปรยขึ้นมา ส่ายหัวดิกด้วยรำคาญ
ใจเย็นนะเพื่อนรัก เขารู้จักจึงเบิกบาน
โสนปลอบเสียงหวาน แล้วจูงมัทนาเดิน
o นางเอื้อยสามัญชน เกิดพิกลปนเก้อเขิน
สำนึกทำงกเงิ่น หาได้มีศักดินา
นางเขียมเจียมตัวเนื้อ จะให้เชื่ออย่างไรว่า
จะได้รับเชิญมา พบบรรดานางผู้ดี
o กิริยาอาการ วั นทองผ่านเห็นท่าที
เข้ามาด้วยอารี ตามมาซีเราคล้ายกัน
เหมือนแม่พระมาโปรด ใจเอื้อยโลดจนน่าขัน
อย่างน้อยมีพี่วันฯ ที่ชนชั้นธรรมดา
o ครบองค์กันเสียที หวังอย่ามีซึ่งปัญหา
คอยดูกันอีกครา ตอนหัวข้ออภิปราย
สิบหกนางเต็มห้อง ใครได้มองใจแทบวาย
งดงามเหลือบรรยาย พบกันใหม่ ... ใช่เอวังฯ
***********************************
โปรดติดตาม ..
ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. (๓)
ณ ตอนนี้ ..
o ความเดิมเมื่อไม่นาน ที่เพิ่งผ่านเรื่องราวไป
จับกลุ่มคุยกันใหญ่ ยังไม่ได้สาระเติม
เพราะรออีกหนึ่งกลุ่ม มาประชุมจำนวนเพิ่ม
บัดนี้เข้ามาเสริม จากกลุ่มเดิมแรกเริ่มมา
o ประตูถูกเปิดออก กลุ่มที่บอกว่ามาช้า
นำโดยแก้วหน้าม้า เดินนำหน้าอย่างมั่นใจ
มือควงด้วยอีโต้ เป็นโลโก้พร็อพที่ใช้
ที่ยื่นเห็นแต่ไกล ฟันหน้าไงไม่เปลี่ยนแปลง
o ขนาบมาแนบข้าง กับเรือนร่างเลิศจำแลง
คอสเพลย์ได้อย่างแรง นางอุทัยเจ้าเทวี
สวมชุดดุจคางคก ต้องซูฮกใจนางนี้
ไม่ยอมถอดซักที ดูดีดีเหมือนขึ้นรา
o อีกคนก็ตรงข้าม นางหอมงามนามมัทนา
โอ้เจ้ากุหลาบป่า เทพเทวาจ้องหมายเคลม
ไปรักกับมนุษย์ แย่ที่สุดเป็นเพียงเกมส์
แข่งขันกันแทะเล็ม ให้อดสูดูรึชาย
o โสนน้อยคอยเฝ้า อยู่แต่เหย้ากลัวเรือนหาย
พกพามากับกาย เก็บเอาไว้เป็นอย่างดี
หนีภัยเข้าไปซ่อน ที่หลับนอนอุ่นสุขี
วันดีและคืนดี ดั๊นมามีชายรบกวน
o อีกหนึ่งคือนางเอื้อย วันวันเหนื่อยอยู่ในสวน
เงินทองรดน้ำพรวน เพราะแม่นี้ปลูกขึ้นมา
ชีวิตแสนรันทด สุดสลดโอดโศกา
ก่อนหน้าด้วยแม่จ๋า เป็นปลาบู่อดสูใจ
o ห้านางต่างนันดร ใช่แง่งอนคบไม่ได้
ที่มาอนาถไซร้ ถูกใส่ไคล้ด้วยคนพาล
จึงทบสมคบคิด ผูกพันจิตใครระราน
จะช่วยประจัญบาน มิยอมให้ใครรังแก
o สุดท้ายรั้งขบวน นอกกลุ่มก๊วนมิแยแส
ตามมาหาได้แคร์ นั้นคือแม่วิมาลา
เคยเป็นเมียเบอร์หนึ่ง ตะเข้ซึ่งจอมศักดา
โดนเบียดหลุดชายา เพราะมนุษย์สุดเจ็บอาย
o เบ็ดเสร็จสิบหกนาง ที่เดินทางตามนัดหมาย
ครบตามจำนวนราย ซึ่งจดหมายได้เชื้อเชิญ
ก่อนเข้าที่ชุมนุม การประชุมจะดำเนิน
กล่าวทักทายนำเกริ่น จากพี่ใหญ่ส่งเสียงมา
o พวกน้องเป็นอย่างไร อึดอัดใจบอกพี่ยา
แล้วพี่จะสรรหา ให้บรรเทาอย่าเกรงใจ
นางแก้วตัวแทนตอบ น้องขอขอบคุณพี่ไว้
พี่กากีอย่าได้ กังวลใดให้เหนื่อยเลย
o ขอโทษ .. เสียงแทรกสอด แม่วิฯดอดผ่าวงเฉย
ทักกันนานตามเคย ฉันล่ะเบื่อ .. เหลือประมาณ
นางแหวกจากฝูงชน ทั้งหกคนอย่างกล้าหาญ
ก่อนวี้ดว้ายสำราญ เพราะได้เจอรจนา
o เป็นไรมากป่ะเนี่ย เห็นแล้วเพลียละเหี่ยตา
อุทัยเปรยขึ้นมา ส่ายหัวดิกด้วยรำคาญ
ใจเย็นนะเพื่อนรัก เขารู้จักจึงเบิกบาน
โสนปลอบเสียงหวาน แล้วจูงมัทนาเดิน
o นางเอื้อยสามัญชน เกิดพิกลปนเก้อเขิน
สำนึกทำงกเงิ่น หาได้มีศักดินา
นางเขียมเจียมตัวเนื้อ จะให้เชื่ออย่างไรว่า
จะได้รับเชิญมา พบบรรดานางผู้ดี
o กิริยาอาการ วั นทองผ่านเห็นท่าที
เข้ามาด้วยอารี ตามมาซีเราคล้ายกัน
เหมือนแม่พระมาโปรด ใจเอื้อยโลดจนน่าขัน
อย่างน้อยมีพี่วันฯ ที่ชนชั้นธรรมดา
o ครบองค์กันเสียที หวังอย่ามีซึ่งปัญหา
คอยดูกันอีกครา ตอนหัวข้ออภิปราย
สิบหกนางเต็มห้อง ใครได้มองใจแทบวาย
งดงามเหลือบรรยาย พบกันใหม่ ... ใช่เอวังฯ
***********************************
โปรดติดตาม ..