ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. (๑๑)

ความเดิม .. (๑) .. http://ppantip.com/topic/30416106          ความเดิม .. (๒)  .. http://ppantip.com/topic/30419356
ความเดิม .. (๓) .. http://ppantip.com/topic/30426999          ความเดิม .. (๔)  .. http://ppantip.com/topic/30431034
ความเดิม .. (๕) .. http://ppantip.com/topic/30434770          ความเดิม .. (๖)  .. http://ppantip.com/topic/30443274
ความเดิม .. (๗) .. http://ppantip.com/topic/30446790          ความเดิม .. (๘)  .. http://ppantip.com/topic/30453904
ความเดิม .. (๙) .. http://ppantip.com/topic/30458304          ความเดิม .. (๑๐) .. http://ppantip.com/topic/30462827

ณ ตอนนี้ ..

o ความเดิมเริ่มเสียวไส้          ในหัวใจไหวหวาดหวั่น
มัทนาโสนนั้น                       ล่วงรู้ความลับอำพราง
หมายใจจะไปบอก                 คนที่หลอกตีตัวห่าง
ที่นี้มีใครบ้าง                        ได้จับทางป้องกันตัว

o ออกมาพาเดินรี่                 ไม่รอรีอกระรัว
ท่ามกลางแสงสลัว                 ช่างน่ากลัวกังวลใจ
โสนกระซิบถาม                     เอ่ยถึงความจริงเร็วไว
เป็นไปได้อย่างไร                  เอื้อยนั้นไซร้ใจมืดดำ

o ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ               ไม่มีเหลือแล้วทรงจำ
ที่เห็นเช่นตอกย้ำ                   ว่าคนงามเธอเปลี่ยนแปร
นั่นคือคำกล่าวพ้อ                  มัทนาท้อจิตย่ำแย่
เพื่อนเอยที่เคยแคร์                เลิกแยแสมิตรพึ่งพา

o หากยังไม่ทันถึง                ชายหน้าตึงมาดักหน้า
กำยำซ้ำหยาบช้า                  มองตรงมาคล้ายโลมเลียม
มันมากันสามหน่อ                ไร้ความหล่อส่อแววเ็้xี้ยม
ผิวพรรณมันดำเกรียม             หนวดเคราเฟี้ยมเปี่ยมจิตทราม

O สี่เท้าก้าวชะงัก                มองปฏิปักษ์ที่คุกคาม
โอ้แย่แน่นงราม                    แล้วจะทำอย่างไรดี
สองนางหันหลังชน               เจ้าสามคนจ้องนารี
เดินล้อมรอบสตรี                 ด้วยท่าทีที่ย่ามใจ

o ไปไหนจ๊ะน้องสาว            ให้พวกเราไปส่งไหม
สวรรค์อยู่หนใด                    เดี๋ยวเราได้ไปเยี่ยมชม
หนึ่งนั้นที่ออกปาก                 สมุนกากไร้อบรม
แสยะยิ้มดูโง่งม                    คิดว่าบอย ..หรือยังไง

o สองสาวเตรียมตั้งรับ          มือพร้อมจับอาวุธไว้
แส้หนามกำว่องไว                 สิ่งคู่กายมัทนา
อีกคนร่ายเวทย์ม่าน               เชี่ยวชำนาญในวิชา
บาเรียป้องกายา                   ที่ติดมากับเรือนงาม

o หลังพิงอิงจับจ้อง             สายตามองมิเกรงขาม
พวกมันเอาแต่พล่าม             คงคิดหยามหมิ่นดูแคลน
ว่าเราเป็นแค่หญิง                ที่ยังนิ่งกลัวเหลือแสน
หารู้เพียงชั่วแล่น                 แส้สะบัดซัดหนามคม

o พวกมันไม่ตั้งตัว              ก็เพราะมัวเมาชื่นชม
คิดถึงเนื้อไข่นม                  ความแสบสมจึงครอบครอง
บัดนี้มันรู้แล้ว                     สองนางแก้วนี้แคล่วคล่อง
ฝีมือมิเป็นรอง                    คงจะต้องสั่งสอนนาง

o ส่วนใครสั่งสอนใคร         ชั่วอึดใจไอ้เดนกร่าง
ลงไปนอนข้างทาง              ที่เหลือยังตื่นตะลึง
แส้มันบาดเข้าเนื้อ               แล้วลากเหยื่อคาดไม่ถึง
เลือดซิบน่าพรั่นพรึง            ก่อนลากดึงสะบัดโยน

o กระทบกับบาเรีย             ไฟช็อตเปรี๊ยะสะเก็ดโชน
เผาผลาญหัวล้านโล้น          ใครอยากโดนดาหน้ามา
ที่เหลืออยู่สองหน่อ             ตัวอย่างก็เห็นกับตา
ผมขอแจวดีกว่า                  กล่าวอำลาลากเพื่อนไป

o พวกชั่วไปกันหมด           สองนางลดการ์ดลงได้
เกือบจะพลาดท่าไป            ดีว่าใช้อาวุธทัน
รีบเถอะอย่ามัวช้า               มัทนาจับจูงพลัน
โสนตามกระชั้น                 โดยมิหันระวังระไว

o ก๊อกหนึ่งซึ่งชนะ             ก๊อกสองปะทะกับใคร
โสนถูกผู้ใด                      ลอบทำร้ายสลบเลย
มือจูงจึงกระตุก                 มัทฯตาลุกหานิ่งเฉย
อาวุธคู่มือเอย                   แส้เจ้าเอ๋ยจงกลับมา

o ได้เห็นแต่เพียงร่าง         อันบอบบางในมือหนา
มันตั้งใจลักพา                 แส้หวดมาเพื่อแย่งชิง
นายสองคนเป็นใคร           เที่ยวมาไล่รังแกหญิง
น่าไม่อายเสียจริง             นี่หรือสิ่งที่สมควร

o ผิวหน้าขาวแดงก่ำ        ด้วยน้ำคำนางตีรวน
หนุ่มเข้มตีสำนวน             หัวเราะร่วนขำเหลือเกิน
เธอทำอะไรได้                 คิดสู้ใหม่รึก็เชิญ
เตรียมใจแต่เนิ่นเนิ่น           ถ้าเผอิญบาดเจ็บไป

o มองเพื่อนอย่างแสนห่วง  คิดลองหน่วงเหนี่ยวรั้งไว้
เผื่อว่าจะมีใคร                  นึกเอะใจรีบรุดมา
ตวัดสะบัดแส้                   ยั่วยุแหย่ถ่วงเวลา
พลันเห็นกับสายตา            หนุ่มมายาเป็นเสือร้าย

o แส้สาวคราวนิ่งขึง         ตกตะลึงสรรพางค์กาย
หนุ่มนั้นจำแลงร่าย            เหยาะย่างใกล้ชิดทันที
ส่งซิกให้หนุ่มขาว             พาอีกสาวไปยังที่
นัดหมายแต่บัดนี้              ส่วนแม่นี่จัดการเอง

o รับคำเสือจำแลง          ก่อนจะแปลงร่างรีบเร่ง
เป็นโคกระฉับเฉง             แล้วกระเตงโสนไป
หันมาตาวาววับ               มองจ้องจับที่ทรามวัย
มัทนาตัดสินใจ                จะเป็นตายต้องสู้มัน

o เฟี้ยวฟาดสะบัดขวับ      เสือรุกรับแส้ขำขัน
เรี่ยวแรงเริ่มถูกบั่น             อีกไม่นานต้องพ่ายแพ้
เก็บออมถนอมศึก             สู้พลางนึกหนีก่อนแย่
สกัดกลิ่นกุหลาบแท้          โปรยให้แก่เสือร้ายพลัน

o ฉุนกึกลึกถึงกลิ่น           ไม่คุ้นชินกะทันหัน
จังหวะที่โรมรัน                 ชะงักงันเสี้ยวนาที
มัทนาฉวยโอกาส              เสือร้ายพลาดวิ่งหลบหนี
สลัดทิ้งจรลี                    ไปยังเซฟเฮ้าส์โดยเร็ว  ...

                   *******************

โปรดติดตาม ...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่