ไปสงกรานต์พบพี่น้องญาติมิตรมาครับ   ใครๆเขากลับบ้านันหมดแล้ว
แต่ผมเพิ่งกลับมาเมื่อวันเสาร์นี้เอง  ก็คนตกงานนี่ครับเที่ยวไปเรื่อยเปื่อย
มีอยู่วันหนึ่งไปหาน้องชายคนเล็กที่บ้าน  นั่งคุยไปดูโทรทัศน์ไป

ต่างคนต่างก็ไม่อยากพูดเรื่องการเมืองเพราะมันเป็นเรื่องขัดแย้งกันได้ง่ายๆ
เพราะต่างคนต่างก็รู้ดีว่าใครสีอะไร (เพราะเคยโต้กันมาหลายครั้งแล้ว)
น้องชายคนเล็กนี้มีอาชีพเป็นครูครับ และมีภรรยาเป็นครูมีรสนิยมเหมือนสามีเป๊เลย มันเป็นเสื้อเหลืองระดับหัวแถว
จัดหาคนหารถ  ขนคนมาร่วมกับพันธมิตรขับไล่ทักษิณมาแล้วหลายครั้ง

    บังเอิ๊ญ..บังเอิญ   โทรทัศน์มีข่าวโจรใต้วางระเบิดทำให้ทหารนาวิกโยธินเสียชีวิตและบาดเจ็บหลายนาย
น้องชายของผมมันก็พูดว่า

น้อง  :  สงสารทหารภาคใต้ที่ตาย ไม่ได้ 4.5 ล้าน  แต่เสื้อแดงกลับได้รับ นั่นมันภาษีผมทั้งนั้น

ผม   :  เฮ้ย ...7.5 ล้านเว้ย ไม่ใช่ 4.5 ล้าน   แล้วไอ้ที่แกว่าภาษีแกทั้งนั้นน่ะ?มากไปมั้ง เอ็งเสียภาษีปีละกี่ร้อยล้านฟะ ?
          แกอิจฉาเขาแล้วยังไปลดเงินเขาอีก  แกอยากได้ไหมล่ะ แต่ต้องตายเสียก่อนนะเมิง
          ที่รัฐบาลต้องจ่ายนั้น  เพราะเสื้อมีเหตุขัดแย้งต่อสู้กับรัฐบาล  ถือว่าเสียชีวิตเพราะอำนาจรัฐ
          รัฐจึงเป็นผู้จ่าย  คนรวยมีชื่อเสียงเขาหมิ่นประมาทกันเขายังเรียกค่าเสียหายกันเป็น 100 ล้านเลย
          นี่เสียชีวิตนะเฟ้ยไม่ใช่แค่หมิ่นประมาท  แล้วทหารที่ตายก็ได้รับเหมือนกัน ได้มากกว่าเสื้อแดงซะอีก

น้อง  :  จะมากกว่าได้ยังไง  ต้องได้เท่ากัน  พี่อย่ามั่วน่ะ

ผม    :  เอ็งเป็นข้าราชการประสาอะไรฟะ ถึงไม่รู้ว่า ข้าราชการน่ะ ถ้าตายในหน้าที่จะได้ปูนบำเหน็จพิเศษทุกคน คนละ 9 ขั้น
           พร้อมเลื่อนชั้นยศอีกต่างหาก จากสิบตรีเป็นนายร้อยตรี  จากจ่าเป็นร้อยเอก  จากนายร้อยเป็นนายพัน
           จากนายพันเป็นนายพล  ดูอย่างพันเอกร่มเกล้า ได้เลื่อนเป็น พล.เอก   แล้วเงินที่เพิ่มมาเนี่ยมันมีผลในการนำไปคำนวน
           ในการจ่ายบำเหน็จด้วยนะ  เห็นหรือยังว่าได้มากกว่าเสื้อแดง   ส่วนทหารที่บาดเจ็บและไม่บาดเจ็บ
           ได้ความดีความชอบเลื่อนขั้นกันทุกคน  ได้แจกเงินกันทั่วหน้า รับทั้งเงินทั้งกล่อง
           ถ้าฉันจะบอกว่า"เงินภาษีกรูทั้งนั้น" เอ็งจะว่าไง?

ยังมีต่อ