อยากร่วมแชร์ครับ

1.เรื่องที่ทำไม่ถึงเรียนสาขาคอมพิวเตอร์(หรือสาขาอะไรก็ตาม) แล้วกลับไปทำนา ผมขอชี้แจง ว่าคนต่างจังหวัดนั้นติดค่านิยมเรื่องปริญญาบัตรกันมาก ผมเชื่อว่าในวัยเด็กอายุ 17-18 ถ้าบอกพ่อกับแม่ว่า "ไม่อยากเรียนต่อ จะไปทำนา" ผมว่าโดนตีตาย แถวบ้านผมเรียนดีๆกันทุกคนเพราะคนรุ่นพ่อแม่เขาผลักดันเรื่องการศึกษามาก (ใครไม่เรียนเป็นเรื่องที่อับอายมาก ขอบอก..) และด้วยเพราะความเชื่อเก่าๆที่ว่า เรียนสูงๆ จะมีงานดีๆทำและจะไม่ต้องลำบากเหมือนพวกเขา(คนรุ่นพ่อ-แม่)
แต่หารู้ไม่ว่าการทำงานออฟฟิศนั้นกดดันและเครียดมากในการทำให้คนอื่นรวย ผมมีเพื่อนหลายคนที่ฐานะทางบ้านดีแต่ก็เข้าไปทำงานรับเงินเดือนหมื่นกว่าบาท(เพราะความเชื่อที่ว่า)  และเมื่อมาถึงจุดหนึ่งเขาก็จะคิดได้ว่าจะจากบ้านมาเพื่อมาทำงานออฟฟิศเพื่ออะไร  ในเมื่อการได้อยู่กับครอบครัวที่บ้าน และมีรายได้ที่ดีกว่ารออยู่
พี่ข้างบ้านที่โตมาด้วยกันจบวิศวะจากมหาลัยดัง เงินเดือน 40-50k แต่เงินไม่พอใช้ครับ (ผ่อนบ้าน,ผ่อนรถ,ค่าครองชีพที่สูงกว่า และค่าเข้าสังคมต่างๆนา) แต่วันหนึ่งกลับไปทำนามีรายได้หลังหักค่าใช้จ่ายประมาณ 4 ล้านกว่าบาทต่อปี(แต่เขามีที่หลายร้อยไร่นะ) ได้ดูแลพ่อแม่ และสุขภาพจิตก็ดีด้วย  

2.ถ้าถามว่า เมื่อตอนเราแก่แล้ว และข้าวราคาตก จะทำอย่างไร : ถ้าข้าวราคาตกให้ปลูกอย่างอื่นครับ ลองค้นหาข้อมูลดูพืชเศรษฐกิจที่ทำเงินมีมากมายครับ ส่วนตัวเองถ้ากลับบ้านไม่ได้คิดจะปลูกข้าวครับ ส่วนเรื่องในวัยชรานั้นเราจ้างคนอื่นมาทำได้ครับ หรือให้ลูกหลานสืบทอดไปได้ถ้าเขาอยากทำ และส่วนตัวคิดว่าการทำงานออฟฟิศถ้าอายุเยอะเขาก็ไม่จ้างเหมือนกัน ผมจึงคิดจะรีไทน์ตัวเองก่อนอายุ 35 ปี  

3.ส่วนเรื่องการไปทำอาชีพเกษตรนั้นส่วนตัวผมเห็นด้วย เพราะผมเองในอีกไม่นานนี้ก็จะกลับไปใช้ชีวิตที่ต่างจังหวัดแน่นอน เรื่องความรู้นั้นเราศึกษาเองได้ ไปดูงานในพื้นที่ที่เขาประสบความสำเร็จได้ คนพวกนี้ที่เป็นเกษตรกรมีจิตใจดี ยินดีให้สอบถามและให้ความช่วยเหลือแน่นอน  แต่ที่สำคัญคือ "ต้องลงมือปฎิบัติ"

4.แผนการกลับบ้านของแต่ละคนไม่เหมือนกันครับ บางคนมีที่อยู่แล้ว บางคนมีทุน บางคนไม่มีอะไรเลย เพราะฉะนั้นจะกลับบ้านเลย หรือต้องเป็นพนักงานออฟฟิศเพื่อเก็บเงินให้ได้ซักก้อนนั้น แล้วแต่ปัจจัยของแต่ละคนครับ แต่ความเห็นส่นตัวคิดว่า จขกท.มีที่แค่ 2 ไร่ นั้นน้อยเกินไปครับ
เราอาจทำงานในกรุงเทพฯเพื่อเก็บเงินไปก่อน(เลือกที่หยุดเสาร์-อาทิตย์) และวันหยุดก็กลับไปทดลองทำการเกษตรดูครับ ว่าสิ่งที่เราสงสัยนั้นสามารถทำได้จริงหรือไม่ และเป็นการพิสูจน์ด้วยว่าเราชอบทางนี้จริงๆหรือป่าว
...แต่อย่างไรก็ตาม ขอเป็นกำลังใจให้ได้กลับบ้านไปใช้ชีวิตที่มีความสุขไวๆครับ  ผมเองก็จะทำให้ได้เหมือนกันครับ