ข้อความตามนี้เลยค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ ( เศร้า )


ทุกวันนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจ..ว่าที่เราอยู่ด้วยกันมา เป็นเพราะรักหรือหน้าที่กันแน่
คุณยังคงอยู่ในโลกใบเดิมของคุณ ที่ยังห่วงสนุกและรักชีวิตอิสระเหมือนหนุ่มโสด
ส่วนฉันก็ยังคงอยู่ในโลกอีกใบนึงที่เหมือนถูกคนรอบข้างทอดทิ้ง....แม้แต่จะร้องไห้ก็ยังหาใครไม่เจอ
ฉันเลือกที่จะอยู่กับคุณ ถึงแม้ในใจลึกๆจะยังคิดอยู่เสมอว่าฉันอาจไม่ดีเท่าคนอื่นๆที่อยู่รอบตัวคุณ
บ่อยครั้งที่มองตัวเองในกระจก และอยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ...ฉันคิดถูกแค่ไหนที่มายืนอยู่ตรงนี้?
ความรักของคุณมันคืออะไร?
คุณบอกคุณเหนื่อย ฉันเสียใจนะ เพราะนี่คือสิ่งที่คุณพยายามจะบอกฉันว่าคุณ..ต้องการจบ
ถึงแม้ว่าวันนึง..ฉันอาจเดินจากคุณมาทั้งนํ้าตา..
แต่อย่างน้อยมันก็ทําให้ฉันรู้ว่า..ฉันเข็มแข็งขึ้นและสามารถอยู่ได้โดยไม่มีคุณ
ฉันอาจจะคิดถึงคุณ แต่ฉันรู้อยู่เสมอว่า..ที่คุณรักฉัน ตอนนั้นมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ
เพราะคุณเองก็ไม่กล้าที่จะบอกใครและไม่ต้องการให้ใครรับรู้ว่าคุณมีฉัน..และทั้งหมดนั้นก็คือผู้หญิงหลายๆคนที่คุณพอใจและเคยชอบ..
แต่ตอนนี้ คุณเป็นอิสระแล้วนะ เพราะใจของฉันได้ปล่อยคุณไปแล้ว
ฉันเลือกที่จะอยู่อย่างสงบ ไม่รบกวนคุณและบังคับให้คุณยอมรับว่าฉันเป็นใครของคุณอีกต่อไป..