ผ่านระทมถมถาน้ำตาตก
จะหยิบยกอย่างไรหนอใจเอ๋ย
อยากบอกกล่าวเล่าความตามคุ้นเคย
ก็ยากเปรยอักษรให้กลอนพา

ผ่านช่วงร้ายรุกโรมโหมกระหน่ำ
ได้รสฉ่ำนำช่วยด้วยห่วงหา
จากพี่น้องผองเพื่อนฝากเยือนมา
ดุจเรียกขวัญ”สุนันยา”มาย้อนทวน

ขอขอบคุณด้วยใจที่หมายเอื้อ
ช่วยจุนเจือหทัยให้คืนหวน
ดั่งน้ำทิพย์ชโลมขวัญวันที่ครวญ
ซับใจนวลให้ฟื้นกลับชื่นมา

ได้ร้อยเรียงเคียงกานท์สาส์นอักษร
ดุจดั่งพรพรหมช่วยให้คายผวา
ต่อนี้ไปหมายเรียงเคียงอักษรา
เพื่อนำพาสร้างฝันงานกวี.....

"สุนันยา"