เกริ่นก่อนว่า อิน..มากจริงๆกับคู่กรรมเมื่อคืนวันก่อนนี้ เป็นอะไรที่บาดลึกในใจมาก
ตอนที่โกโบริตาย เราไม่ได้เศร้าอะไรมาก น้ำตาคลอเฉยๆ เพราะเราเข้าใจว่าความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องประสบ
เพียงแต่ ... พอภาพเวลาเดิมๆของโกโบริและอังศุมาลินฉายย้อนมาให้ดูตั้งแต่วันแรกที่พบกัน มันให้ความรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยว และ เดียวดาย... สื่อความรู้สึกของอังศุมาลินได้ชัดเจนมาก เท่านั้นแหละ น้ำตาไหลราวเขื่อนแตก เราไม่เคยอ่านคู่กรรมเลยไม่ว่าภาค1หรือ 2 จึงไม่รู้ความรู้สึกของอังศุมาลินแน่ชัดนะคะ
บ้านที่เคยมีโกโบริอยู่ ฟูกที่เคยมีโกโบรินอน ทุกๆอย่างรอบตัวอังศุมาลินล้วนเกี่ยวกับโกโบริทั้งสิ้น คงจะจริงอย่างที่เค้าว่ากัน คนที่ตายไปแล้ว คือหมดทุกข์ หมดกรรมของเขา แต่คนที่อยู่ต่อไปนี่สิ จะอยู่อย่างไรในเมื่อรอบตัวมีแต่ภาพของเขาคนนั้น จะทำอย่างไรให้ลืมความโศกเศร้า หรือ ทำอย่างไรให้เคยชินกับความโศกเศร้านั้น จริงอยู่ เวลาไม่ได้ช่วยให้ลืมความเจ็บปวด แต่เวลา สอนให้คนเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ชิน

กระทู้นี้ ขอสั่งลาโกโบริด้วยภาพ และเห็นใจอังศุมาลินกับชีวิตที่เหลือ แม้จะเป็นในนิยายก็ตามเถอะ

ซึ้งกันก่อนนอนอีกสักรอบคงไม่เป็นไรนะคะ สวทร. รูปทั้งหมดเซฟมาจากกระทู้ก่อนหน้าที่เราขอไปค่ะ http://ppantip.com/topic/30378108

อังศุมาลิน ต่อไปนี้...เธอจะไม่มีโกโบริคอยยิ้มหวานให้อีกแล้วนะ


เธอจะไม่ได้รับความอ่อนโยนจากสายตาคู่นั้นอีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริคอยถามว่า เหนื่อยมั้ย อีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริคอยถามว่า นางครวญแปลว่าอะไร อีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริมาคอยบอกว่า เป็นห่วงคุณ อีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริคอยช่วยถอดชุด...แล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริ คอยยื่นแขนให้ติดกระดุม คอยยื่นหน้ามาให้ซับอีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริมาคอยปกป้อง คุ้มครองอีกแล้วนะ


ฟูกที่เคยมีโกโบรินอน จะไม่มีอีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริมาคอยถามว่า สายสวาท แปลว่าอะไรอีกแล้วนะ


เธอจะไม่มีโกโบริ คอยยิ้มอ้อนให้หวั่นไหวเล่นอีกแล้วนะ


เธอจะต้องดูแลตัวเองแล้วนะอังศุมาลิน ไม่มีโกโบริอยู่อีกแล้วนะ


เธอต้องอาบน้ำเองแล้วนะ ไม่มีโกโบริคอยอาบให้อีกแล้ว


เธอจะไม่ได้ยินใครๆเรียก พ่อดอกมะลิ อีกแล้วนะ






สุดท้าย เธอจะไม่มีวันได้ยินโกโบริพูดว่า ฮิเดโกะ....ผมรักคุณ อีกแล้ว..ตลอดกาล


เจ็บกว่าไม่มี คือการ เคยมี
ซาโยะนะระ โกโบริ .

ขอบคุณค่ะ