“สัญญา”

คำสัญญา มิเบือน หรือเลือนร้าง
หวังรอสร้าง รักเรา พราวไสว
ทั้งทิวา ราตรี ไม่ลี้ไกล
เคียงคู่ไว้ เสมอมั่น ดั่งสัญญา

มิเบนทาง ห่างเหิน เมินหน้าหนี
ยังคงมี รักร้อย คอยห่วงหา
ยามสายลม โบกโบย อย่าโรยรา
ปรารถนา เคียงขวัญ ไม่ผันแปร

เมื่อลมหวน ทวนล่อง อย่าหมองไหม้
ยังห่วงใย ในถ้อย คอยแยแส
ผูกสายใย สลัก รักดูแล
ไร้ข้อแม้ อื่นใด ให้ตรอมตรม

ด้วยคิดถึง จึงอ้อน วอนลมผ่าน
ส่งคำขาน หว่านคลอ รอสุขสม
ใช่เพียงเพ้อ เผลอคำ พร่ำลอยลม
ที่พร่างพรม ถมถั่ง ถึงฝั่งใจ

“สุนันยา”