ใจร่มๆ ค่ะหนุ่มๆ ..

ตอบจากประสบการณ์ทางอ้อมนะคะ เพราะมีเพื่อน ..สงสัยจะดูวัยรุ่นพังร้านที่ว่านี่แหล่ะค่ะ แล้วเกิดแรงบันดาลใจ

สินค้าเป็นประเภทอาหารเหมือนกันค่ะ

เรื่องราวที่พอจะสรุปได้คือ
1. ต้องเป็นนิติบุคคลค่ะ ถ้ายังเป็นนาย ก. นาง ข. ก็ต้องไปจดทะเบียนพาณิชย์ก่อน

2. สินค้าต้องมียี่ห้อ ดังนั้น คุณต้องไปขอจดเครื่องหมายการค้า ที่กรมทรัพย์สินทางปัญญา ด้วย

3. สินค้าคุณต้องมีเครื่องหมาย อย.  ซึ่งหมายถึงกระบวนการตั้งแต่สถานประกอบการ , แหล่งผลิต , กระบวนการผลิต
ต้องถูกต้องตามมาตรฐาน
ตัวอาหาร ไม่ใช่แค่พิจารณาเรื่องรสชาติ ความอร่อย แต่ยาวไปถึงส่วนประกอบ , คุณค่าทางโภชนการ ฯลฯ
ทุกอย่างแสดงบนฉลากบรรจุภัณฑ์  ซึ่งแปลว่าคุณต้องคิดเรื่อง packaging และสั่งผลิตทุกอย่างให้ถูกต้อง สวยงามสะดุดตา
ไม่ใช่ใส่ถุงร้อน เหยียบเครื่องซีล แล้วเอาสติกเกอร์ยี่ห้อมาแปะเฉยๆ ได้

4. โรงงานต้องได้รับเครื่องหมาย GMP !

..พอมาถึงข้อนี้ เพื่อนเราเริ่มไม่ไหวละ เพราะทั้งหมดที่ทำมาในข้อ 1 - 3 ก็ลงทุน ลงแรงไปเป็นล้านแล้ว
และไล่ดำเนินการตั้งแต่ข้อ 1 อยู่เกือบปี
เฉพาะ อย.ตรวจสถานประกอบการ ก็ต้องแก้ไขแล้ว แก้ไขอีก กว่าจะถูกต้อง ก็ปาไปหลายเดือนแล้ว
..ที่ว่ามาทั้งหมดนี่ สินค้ายังเข้าไม่ถึงกระบวนการส่งของ , อายุบน shelf ( ถ้าขายไม่หมดต้องมาเก็บออก เอาของใหม่ลงแทน ) ,
การวางบิล , credit term กว่าจะได้เงิน ฯลฯ

สุดท้าย ต้องขอออกมาตั้งหลักใหม่ก่อน

แต่มองในแง่ผู้บริโภค ถ้า 7-11 ไม่วางแนวทางไว้แข็งขนาดนี้
ก็อาจจะมีสินค้าที่คุณภาพต่ำกว่ามาตรฐานไปอยู่บนชั้นสินค้าของเค้า
ให้เราบริโภคแล้วท้องเสียก็ได้นะคะ

หวังว่าข้อมูลจะพอมีประโยชน์นะคะ