มีรุ่นน้องในที่ทำงานอยู่คนหนึ่ง เป็นน้องสาวของเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เมื่อตอนที่เข้ามาทำงานใหม่ๆ ชวนกันไปกินส้มตำ
ในโต๊ะก็มีหัวหน้าและใครหลายๆคน สั่งตำปลาร้ามากิน หลายคนก็กินได้บางคนที่ไม่กินก็ไม่ได้อะไร
มี "ชี" คนเดียวบอกว่ากินไม่ได้ค่ะ หนูแพ้กินแล้วคันผื่นขึ้น ในตอนนั้นเราก็ไม่ได้อะไรกัน คิดแต่ว่าคนเราก็ไม่กินกันได้ปลา้ร้าหลายคนเค้าก็ไม่กิน

ผ่านมาหลายเดือน เมื่อหลายวันก่อน เพื่อนรุ่นน้องเรามาหาที่บ้านก็นัดกินส้มตำกัน ก็คุยกันอย่างสนุก
เพื่อนเราก็พูดมาว่า เตี่ยเค้าไม่กินปลาร้าเมื่อหลายวันก่อนกลับบ้านไป ได้ยินเตี่ยบ่นใหญ่เลยไม่รู้ใครซื้อปลาร้ามากิน แล้วไม่เก็บให้ดี เลอะไปหมด
เราก็ถามเพื่อนว่าแล้วใครซื้อล่ะ เค้าบอกน้องสาวเค้าซื้อมากิน เราก็ห๊ะ น้องเธอกินด้วยเหรอ เค้าก็บอกกินดิ

เรานี่อย่างงง แถมเคืองเหมือนกันนะ นางจะสร้างภาพเพื่อ สตรอ แอ๊บแบ๊วได้อีกกกกกกกกกกก
คือก็เข้าใจ คนทีี่่เค้าไม่กิน เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะที่บ้านเรา เป็นคนจีนแม่กับญาติๆบางคนก็ไม่กินปลาร้ามีญาติบางคนที่กินปลาร้าต้มหรือหลนกะทิได้
แต่คือ คนที่เค้าไม่กินจริงๆก็ไม่ไปว่าเค้าไง ส่วนคนที่กินก็ไม่เคยจะโกหกว่ากิน พบเจอคนใหญ่โตแค่ไหน ก็สั่งกินไม่เคยอาย ไม่เคยแอ๊บ ไม่เคยเจอใครสร้างภาพได้อย่างนางอีกแล้ว
ไม่เข้าใจ กินปลาร้ามันเป็นยังไง น่าอายตรงไหน จะปกปิดทำไม อยากถามนางเหมือนกัน กินปลาร้ามันเป็นยังไงห๊ะ อีเห็บปลวก อายเพื่อ?????????????


แหมลอยหน้าลอยตาแอ๊บจนทุกวันนี้ หมั่นมาก ทำเป็นกินไม่ได้ ผื่นขึ้น คัน ตอนฉันสั่งกินหล่อนคงกลืนน้ำลายล่ะสิ นังดวกส์สสสสสสสสสสสสสส
คนรวยล้นฟ้า กระทั่งยาจก เซเลบ ดารา คนดัง ซุปตาร์ กินกันทั้งนั้น ร้านอาหารตั้งแต่ข้างทาง จนภัตตราคารหรู มีสั่งทั้งนั้น จะกระแดะอายทำไม

เราเป็นคนจังหวัด กาญจนบุรี ไม่ใช่ภาคอีสานหรือเหนืออะไร แต่ชอบทานมากๆ ตำซั่วปูปลาร้าเนี่ย (พิมพ์ไปน้ำลายจะไหล)
สั่งมันดังๆ กินเป็นจานๆทุกครั้ง แซ่บอีหลีสุดๆ ยังงงกับแม่นั่น แอ๊บแหลไม่กิน พอรู้อย่างนี้ยิ่งตลกอ่ะ สมเพชด้วย

ก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ว่าสาวกปลาร้าอย่างเราก็อดไม่ได้อ่ะค่ะ มาระบายก็ยังดี เราว่ารณรงค์ได้แล้วแหละเราว่า "ปลา้ร้าสร้างชาติ นะเฟ้ยยยย"
พอเถอะค่านิยมดูถูก รสนิยมการกินของคนอื่น ไม่ใช่แค่ปลาร้านะอาหารทุกภาคและ กินได้ ไม่อายหมดแหละ