ที่จริงแล้ว พระถือศีล 10 ข้อ ส่วนที่เข้าใจกันว่าพระถือศีล 227 ข้อนั้นจริงๆมันคือวินัยต่างหาก ผมเข้าใจถูกมั้ยครับ
ผมเข้าใจว่า
- ศีล คือ ข้อปฏิบัติเพื่อควบคุมความประพฤติทางกายและวาจาให้ตั้งอยู่ในความดีงามมีความปกติสุข ซึ่งทำให้เกิดความสงบสุข และ ไม่มีการเบียดเบียนซึ่งกันและกันในสังคม เมื่อเราประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในกรอบของศีล ศีลก็จะรักษาเรา
- วินัย คือ กฎระเบียบข้อบังคับ หรือขนมธรรมเนียมประเพณีที่จะต้องปฏิบัติให้เป็นไปในทางเดียวกันของหมู่ภิกษุสงฆ์ เพื่อให้เกิดความเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น เพื่อมีอาจาระอันงามเป็นระเบียบเรียบร้อย อันจะนำไปสู่การประพฤติปฏิบัติชอบ เป็นการเอื้อเฟื้อต่อการประพฤติธรรมทางจิตต่อไป มีทั้งแบบที่เป็นเหมือนกฏหมาย คือ มีบทลงโทษต่อผู้ฝ่าฝืน (ซึ่งก็มีทั้งแบบที่แก้ไขได้และไม่ได้) และมีทั้งข้อควรปฏิบัติเพื่อให้เกิดความศรัทธาเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น หากฝ่าฝืน ก็จะทำให้เสื่อมเสีย ด่างพร้อย อยู่ในกลุ่มของสงฆ์ที่บริสุทธิ์ไม่ได้ ต้องทำการแก้ไข -> ปลงอาบัติ/ปริวาสกรรม หรือไม่ก็ต้องขาดจากการเป็นพระโดยสิ้นเชิง ซึ่งวินัยก็ส่วนวินัย กรรมก็ส่วนกรรม ex. ความผิดเล็กๆน้อยๆ เช่น ฉันข้าวคำโต -> ปาจิตตีย์ -> ปลงอาบัติ ก็กลับมาบริสุทธิ์เหมือนเดิม สงฆ์ยอมรับให้เข้ากลุ่มได้ แต่กรรมก็ยังมี และต้องรับผลกรรมนั้นแน่นอน
อันนี้ผมเข้าใจถูกมั้ย รบกวนชี้แนะด้วยครับ
ปล ผมมีข้อสงสัยครับ คือผมไม่เป็นพระอาราธนาศีลเลยอะครับ ถ้าศีลขาดจะทำไง เห็นอาราธนาครั้งเดียวตอนวันบวชอะครับ เลยงงๆเพราะตอนเป็นเณรทุกวันพระก็ต้องรับศีลใหม่ ขอบคุณครับที่ช่วยชี้แนะ
ที่จริงแล้ว พระถือศีล 10 ข้อ
ผมเข้าใจว่า
- ศีล คือ ข้อปฏิบัติเพื่อควบคุมความประพฤติทางกายและวาจาให้ตั้งอยู่ในความดีงามมีความปกติสุข ซึ่งทำให้เกิดความสงบสุข และ ไม่มีการเบียดเบียนซึ่งกันและกันในสังคม เมื่อเราประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในกรอบของศีล ศีลก็จะรักษาเรา
- วินัย คือ กฎระเบียบข้อบังคับ หรือขนมธรรมเนียมประเพณีที่จะต้องปฏิบัติให้เป็นไปในทางเดียวกันของหมู่ภิกษุสงฆ์ เพื่อให้เกิดความเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น เพื่อมีอาจาระอันงามเป็นระเบียบเรียบร้อย อันจะนำไปสู่การประพฤติปฏิบัติชอบ เป็นการเอื้อเฟื้อต่อการประพฤติธรรมทางจิตต่อไป มีทั้งแบบที่เป็นเหมือนกฏหมาย คือ มีบทลงโทษต่อผู้ฝ่าฝืน (ซึ่งก็มีทั้งแบบที่แก้ไขได้และไม่ได้) และมีทั้งข้อควรปฏิบัติเพื่อให้เกิดความศรัทธาเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น หากฝ่าฝืน ก็จะทำให้เสื่อมเสีย ด่างพร้อย อยู่ในกลุ่มของสงฆ์ที่บริสุทธิ์ไม่ได้ ต้องทำการแก้ไข -> ปลงอาบัติ/ปริวาสกรรม หรือไม่ก็ต้องขาดจากการเป็นพระโดยสิ้นเชิง ซึ่งวินัยก็ส่วนวินัย กรรมก็ส่วนกรรม ex. ความผิดเล็กๆน้อยๆ เช่น ฉันข้าวคำโต -> ปาจิตตีย์ -> ปลงอาบัติ ก็กลับมาบริสุทธิ์เหมือนเดิม สงฆ์ยอมรับให้เข้ากลุ่มได้ แต่กรรมก็ยังมี และต้องรับผลกรรมนั้นแน่นอน
อันนี้ผมเข้าใจถูกมั้ย รบกวนชี้แนะด้วยครับ
ปล ผมมีข้อสงสัยครับ คือผมไม่เป็นพระอาราธนาศีลเลยอะครับ ถ้าศีลขาดจะทำไง เห็นอาราธนาครั้งเดียวตอนวันบวชอะครับ เลยงงๆเพราะตอนเป็นเณรทุกวันพระก็ต้องรับศีลใหม่ ขอบคุณครับที่ช่วยชี้แนะ