ชีวิตของเราทั้งหลายล้วน เป็นสิ่งไม่มีสาระ (หรือสิ่งที่ไม่เป็นแก่นสาร-อนัตตา)

คนธรรมดาทั่วไปย่อมอยากได้ กาม(เรื่องทางเพศ), กิน (เรื่องวัตถุ), เกียรติ (เรื่องเชื่อเสียงเกียรติยศ)

กาม กิน เกียรติ ล้วนเป็นสิ่งไร้แก่นสาร หรือไม่มีสาระ เพราะมันไม่เที่ยง ยึดถือแล้วเป็นทุกข์ เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่จะเป็นอัตตาหรือตัวตนของใครๆได้จริง

ดังนั้นสาระของชีวิตคนธรรมดาทั่วไป จึงเป็นสิ่งที่ไม่มีสาระเลย ส่วนสิ่งที่เป็นสาระของชีวิตที่แท้จริงก็คือ ความว่าง (จิตว่างจากความยึดถือแล้วมีผลเป็นความไม่มีทุกข์หรือนิพพาน)