ชวิตราสอดมือเข้าคล้องแขนของคนที่นั่งข้างๆ จนทำให้กีรดาตกใจอยู่ไม่น้อย แค่เธอต้องมารับฟังสงครามเย็นที่สองคนนี้สร้างขึ้นมาแล้ว ยังต้องรับบทเป็นเพื่อนทานข้าวของคนข้างๆอีก เอา!!! เอาเข้าไป ชีวิตฉันนนนน.........

“ ออ นึกว่าใครที่แท้ก็คุณกีรดานั่นเอง ไม่เป็นไรผมไม่ว่าแต่ถ้าเป็นคนอื่นล่ะน่าดู ”

ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มๆ แต่หากคนที่ได้ยินกลับจับได้ถึงน้ำเสียงที่ดุดัน นี่หากไม่เจอกับตัวพวกเธอคงคิดว่าพ่อเทพบุตรคนนี้เป็นคนดีที่สุด แต่ที่ไหนได้ ซาตานชัดๆ นี่ล่ะน้าที่เขาว่ากันว่า “ คนเรามองกันที่หน้าตาไม่ได้ ”

“ งั้นผมขอไปด้วยคนนะครับ ดูสิมีแต่ผู้หญิงอันตรายออก มีผู้ชายไปด้วยจะได้อุ่นใจ ”

นพรุจยังคงไม่ยอมแพ้เขาจะต้องชนะใจชวิตราให้ได้ และไม่ว่าจะมีช่องทางใดที่จะทำให้เขามีเวลาอยู่กับหญิงสาวได้เขาก็จะทำแม้ ว่าบางครั้งมันอาจจะดูตื้อจนน่าเกลียดก็ตาม

แต่ฝ่ายที่ดูลำบากใจมากที่สุดของเรื่องนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน กีรดาผู้น่าสงสารนี่เอง เรื่องนี้เธอไม่เกี่ยว ไม่เคยจะเกี่ยว แต่ไหง........ปล่อยฉันไปเถอะ....จะไปไหนก็ไป ไป๊ ฉันคนนอกนะพวกบ้า แงๆๆๆๆๆๆ - - กีรดาคิด

“ ไม่ได้ เราสองคน จะ...จะ....จะไปออกเดทกัน จริงมั้ยค่ะ ที่รัก ”

ชวิตราตกใจในคำพูดของตัวเองอยู่เหมือนกัน ไม่รู้คิดออกมาได้ยังไงว่าเธอกับ...กับยัยนี่เป็นแฟนกัน แต่เอ๊ะ..ก็น่าจะได้ผลเธอเห็นหน้าของนพรุจซีดอย่างเห็นได้ชัด ดีล่ะ งานนี่เธอชนะ ผู้ชายบ้าคนนี้จะได้ออกไปจากชีวิตเธอเสียที รอยยิ้มแห่งผู้มีชัยค่อยๆเผยออกมาจากมุมปากของเธอ

กีรดาตกใจแทบจะหงายหลัง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ แล้วทำไม๊ ทำไมยัยนี่ต้องแอบอ้างว่าเป็นแฟนกับเธอ แต่จากแรงรัดแขนที่ชวิตราทำก็พอจะบอกได้ว่าให้เธออยู่เฉยๆ ถ้าทุกอย่างราบรื่นเธอจะรอด แต่ถ้าทุกอย่างพัง กีรดา เธอตายแน่ ~ ~

นพรุจตกใจกับคำพูดของคนตรงหน้าอยู่เหมือนกันแต่เขาก็พยายามเก็บอาการ และจะพยายามคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องล้อเล่นของชวิตราที่จะทำให้เขาถอนตัว ออกไป แต่.......ไม่มีทาง เขาจะพิสูตรให้ได้ ชวิตราดูถูกเขาเกินไปแล้ว

“ งั้นเหรอ ผมไม่เชื่อ ”

ชายหนุ่มยิ้มเยาะออกมา แต่เขาก็ต้องหุบยิ้มทันทีเมื่อชวิตราโน้มใบหน้าของเธอเขาหอมแก้มกีรดาเพื่อ เป็นการพิสูตรให้ผู้ชายดึ้อด้านคนนี้ได้เห็นอย่างชัดเจน งานนี้กีรดารีบหันหน้าไปหาคนหอมแก้มอย่างเร็วหมายจะถามให้รู้ดำรู้แดง แต่ก็ถูกชวิตราหยิกเข้าที่ด้านหลังอย่างแรง

“ โอ๊ยยย ”

กีรดาร้องออกมาได้คำเดียวก็ต้องรีบฉีกยิ้ม เพราะไม่งั้นคนข้างๆคงไม่เอามือออกจากหลังเธอเป็นแน่

นพรุจทำหน้าจ๋อยอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วก็ขอตัวกลับ สีหน้าของเขาก็น่าสงสารอยู่หรอก แต่ก็อย่างว่า คนที่ใม่ใช่ตั้งแต่แรก ทำยังไงมันก็ไม่ใช่

“ โชคดีนะค่ะ “

ชวิตราบอกลาเขาก่อนที่ชายหนุ่มจะเปิดประตูออกไป เย้ๆๆๆๆ ในที่สุดเธอก็ขับไล่ผู้ชายคนนี้ออกไปจากชีวิตเธอได้ซะที ดีใจที่สุด โล่งใจ ปลอดโปร่งอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างลืมตัว

รอยยิ้มนี้เล่นเอากีรดามองตาค้าง โอ้แม้เจ้า....................คนอะไรยิ้มสวยชะมัด ปกติเห็นทำแต่หน้าบูดหน้างอ กีรดาเผลอยิ้มรับกับรอยยิ้มของชวิตราออกมาอย่างลืมตัว และเมื่อเริ่มรู้ตัวแล้วว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในห้องทำให้ชวิตรารีบหุบยิ้ม เปลื่ยนมาตีหน้ายักษ์แทน รอยยิ้มของกีรดาก็ต้องเปลื่ยนเป้นหน้าแหย๋แทน คราวนี้คงถึงตาเธอบ้างสินะที่จะต้องโดนลงโทษ  

“ ฉันออกไปได้หรือยังค่ะ ”

กีรดาถามออกไปเผื่อคนตรงหน้าจะเปลื่ยนใจปล่อยเธอไป  แต่....................

“ ยัง ”

คำตอบสั้นและน้ำเสียงยังคงแน่วแน่เช่นเดิม กีรดาเงยหน้าขึ้นมองชวิตราอย่างช้าๆ โอ้ววววว..........น่ากลัวสุดๆ................. - -