Drama CD มีอยู่ 9 tracks แต่ผมเลือกแปล track 4 เพราะผมฟังรู้เรื่องมากที่สุด แล้วก็ขำที่สุดด้วย

ส่วน Track อื่นคงไม่แปลแล้วครับ ไม่สามารถ ภาษาญี่ปุ่นผมขี้ตีนมากๆ แค่ track 4 นี้บทพูดกัน 5 นาทีผมนั่งฟังแล้วพิมพ์หาคำแปลก็ล่อไปวันกว่าๆเลยกว่าจะแปลได้ (แถมแปลได้ไม่หมดอีกตะหาก)

แต่ถ้าใครพอฟังรู้เรื่องนิดๆหน่อยๆ จะหามาฟังก็ได้นะครับ ผมว่าไม่รู้เรื่องหมดแต่ก็พอเดาได้คร่าวๆล่ะ

9 tracks เท่าที่ฟังคร่าวๆ เนื้อเรื่องประมาณนี้ (** = ฟังแล้วผมฮามาก ถึงฟังออกบ้างไม่ออกบ้างก็เถอะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้1. プロローグ >> Prologue ริกกะกับเดโกะเพ้อเจ้ออะไรด้วยกันที่ห้องสำนัก พี่หมอนไม่รู้เรื่องแต่ก็ตามน้ำไป ยูตะกับน้องกิ๊บเข้ามาตบมุข
**2. 特異点に封印されし黒の禁書目録 >> แม่กับน้องยูตะไม่อยู่บ้าน โดนริกกะกับเดโกะบุกถึงห้องเจอสมุดบันทึกจูนิเบียว เลยเอามาอ่านเล่นกัน ยูตะจะขอคืนแต่ก็ไม่ได้ โดนอ่านวิชาที่บันทึกไว้หลายครั้ง จนสุดท้ายต้องเปิดโหมดโหด เอาคืนจนได้
3. 戦慄のナイトシエスタ >> มานั่งฟังคำละเมอของพี่หมอนกัน ริกกะอธิบายความสามารถให้เสร็จสรรพ อิชชิกิพยายามพูดใส่พี่หมอนตอนหลับเกี่ยวกับตัวเอง
**4. リアルおままごと >> กระทู้นี้
5. 邪王真眼第一のサーヴァント VS ニセモリサマ >> เดโกะ VS น้องกิ๊บที่เปิดโหมดจูนิเบียว
6. 私のお兄ちゃん >> "พี่ชายของฉัน" ยูเมฮะเล่าเรื่องยูตะตอน ม. 2 คล้ายๆกับภาค Lite แต่คนละอย่างกัน
**7. マスマティックスラグナロク >>  Mathematics Ragnarok ริกกะทำการบ้านเลขไม่ทัน (ไม่ได้ทำเลย) แล้วต้องส่งพรุ่งนี้ ยูตะเลยต้องช่วย
8. ミョルニルトルネード >> 25 วินาทีของท่า Mjolnir Tornado (ไม่ต้องฟังออกก็รู้เรื่อง)
9. エピローグ >> Epilogue พูดเรื่องเกี่ยวกับตัว drama CD มั้ง?

มาฟัง Track 4 กันดีกว่า (ตามลิ้งค์ไปจะเจอ Track 1-3 ด้วย แต่มีแค่นั้นอยู่ ที่เหลือไปหากันเอง)


คำแปลกากๆ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
Track 4 : เล่นพ่อแม่ลูกแบบสมจริง
ยูเมฮะ : “ข้าวเย็นวันนี้เป็นทงคัทสึล่ะ!”
โทวกะ : “โอ้ อร่อยดีนะ…. หือ?…. ยูตะ ไม่กินเหรอ?”
ยูตะ : ตอนนี้ ผมกำลังเล่นพ่อแม่ลูกกับยูเมฮะกับโทวกะซังอยู่ ด้วยเหตุบางอย่างทำให้ผมต้องเล่นด้วย “อ้า…อืม…กินสิกิน”
ยูเมฮะ : “งื้อ~…พี่ต้องเล่นเป็นลูกสิ!”
ยูตะ : “เห! พี่ก็เล่นตามบทแล้วนะ”
ยูเมฮะ : “ไม่ใช่ซี้~ ลูกต้องทำตัวอยู่ในวัยต่อต้านตั้งแต่เมื่อวานแล้วสิ”
ยูตะ : “คนที่โตแล้วเขาจำกันไม่ได้หรอกว่าว่ามีช่วงวัยต่อต้านกันแบบไหนน่ะ”
โทวกะ : “ทำให้สมจริงจะดีกว่านะ”
ยูตะ : “โปรดอย่าสอนอะไรแปลกๆให้น้องสาวของผมได้มั้ยครับ!!!?”
ยูเมฮะ : “นี่…อ่านตามนี้นะ”
ยูตะ : “เอ๊ะ!.... เอ่อ….ไหนดูซิ…..’จะให้กินของมีกลิ่นเหม็นแบบนี้น่ะนะ? ให้ไปกินข้างนอกหรือไปนอนยังดีกว่าอีก!? ’...............แย่ที่สุด!! พูดกับแม่แบบนี้ได้ยังไง!! ชั้นไม่มีทางพูดแบบนี้แน่ !!”
ยูเมฮะ : “อื๊อ~ พี่!!!”
ยูตะ (ลูก) : “อะ…เอ่อ….ก็ได้ๆ รู้แล้วจ้า…………………….'จะให้กินของมีกลิ่นเหม็นแบบนี้น่ะนะ? ให้ไปกินข้างนอกหรือไปนอนยังดีกว่าอีก!?’
ยูเมฮะ (แม่) : “ฮือ~ ยูจะ….”
โทวกะ (พ่อ): “ท่าทางรังเกียจแม่นั่น มันอะไรกัน หา!!!”
ยูตะ (ลูก)  : “โอ๊ยยยย!”
โทวกะ (พ่อ): “อาหารพวกนี้ แม่เขาอุตส่าห์ทำเพื่อให้เราได้นั่งกินด้วยกันเชียวนะ!!”
ยูตะ : “อ่ะ…เอ่อ…คือ….โทวกะซัง?......คือทัพพีในมือนั่น…..นี่เราเล่นพ่อแม่ลูกกันอยู่ใช่มั้ยครับ….?”
โทวกะ (พ่อ) : “เถียงเรอะ!!!”
ยูตะ : “เอิ้วววว !!!”
โทวกะ (พ่อ) : “ชิ!...ลงมือฆ่าพลาดงั้นรึ”
ยูตะ :”ไอ้ฆ่านั่นมันอะไรคร้าบ!! เป็นคนที่เห็นคนที่ต้องปกป้องเจ็บปวดแล้วเลือดนักฆ่ามันลุกโชนรึไงกัน !!!”
โทวกะ (พ่อ) : “การสั่งสอนและลูก การรักษาระเบียบและการลงไม้ลงมือเพื่อดัดนิสัยลูก มันเรื่องธรรมดาของโลกนี้อยู่แล้ว !!!”
ยูตะ : “แบบนี้มันเรื่องธรรมดาของโลกไหนครับ! เหวอ!!!”
โทวกะ(พ่อ) : “ขอโทษแม่เดี๋ยวนี้นะ !!”
ยูตะ : “เอิ้วววว!!!!! พะ..พะ..พอแค่นี้แล้วเล่นกันต่อดีกว่านะครับ”
ยูเมฮะ : “ต่อไปก็…อันนี้!”
ยูตะ(ลูก) : “แม่จ๋า…ขอโทษด้วยนะ ผมผิดเองแหละ อาหารที่แม่ทำอร่อยเสมอเลยล่ะ”
ยูเมฮะ(แม่) : “…..ยูจะ…..”
โทวกะ(พ่อ) : “แบบนั้นล่ะยูตะ จงรู้สึกขอบคุณแม่เสมอนะ อย่าลืมซะล่ะ”
ยูตะ: “ตอนนี้ผมอยากขอบคุณคุณพี่ที่หยุดได้ซะทีมากกว่า”
ยูเมฮะ : “ต่อไปอ่านอันนี้นะ”
ยูตะ : “เอ่อ……’แล้วช่วงวัยต่อต้านของผมก็จบลง’ แบบนี้มันไม่ใช่วัยต่อต้านแล้ว!!!! ‘หลังจากนั้นไม่กี่ปี ผมก็เข้าเรียนม.ปลายปี 1’ ตรงตามที่เป็นปัจจุบันเลยเรอะ? เอาเถอะ….เอ่อ….'ผมพูดกับพ่อแม่บุญธรรมน้อยลงเรื่อยๆทุกครั้ง ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา’ จบบทที่ 1 …. มันอะร้ายยย!!!
โทวกะ : “ทำให้สมจริงไว้จะดีกว่านะ”
ยูตะ : “จบแบบนี้มันใช่เหรอครับ ผมสงสัยจริงๆ”

ถึงตรงนี้ 2:44
.
ฟังไม่ออก แปลไม่ออก ยอม แต่เดาคร่าวๆ คือโทวกะให้คำตอบดู(เหมือนจะ)มีเหตุผล
.
ต่อ 2:51
โทวกะ : “เอ้า! อันนี้บทที่ 2 กับเหตุการณ์อันยากลำบากของยูตะม.ปลาย”
บทที่ 2
ยูเมฮะ(แม่) : “ยูจะ….มานี่หน่อยสิ...”
ยูตะ(ลูก) : “มีอะไรเหรอแม่?”
ยูเมฮะ(แม่) :”ความจริงแล้ว….ยูจะมีน้องแล้วนะ”
ยูตะ(ลูก) : “เอ๋!? หมายความว่าผมจะมีน้องชายน้องสาวแล้วเหรอ?”
ยูเมฮะ(แม่) : “ยิ่งกว่านั้น น้องจะอายุ 3 ขวบเร็วๆนี้แล้วนะ”
ยูตะ(ลูก) : “เอ๋!? แต่ผมไม่เห็นเคยเห็นหน้าน้องสาวหรือน้องชายที่บ้านเลยนะครับ?”
ยูเมฮะ(แม่) : “ดูเหมือนพ่อเขาจะมีคนรักนอกบ้านไปทั่ว จนไปมีลูกกับเขามานี่ล่ะ…..แล้วก็นะ…แม่คิดว่าจะหย่ากับพ่อแล้วล่ะ”
ยูตะ : "โทวววววววกะซังงงงงงงง!!! สอนอะไรให้เด็ก 5 ขวบครับเนี่ย !!!?"
โทวกะ : “ก็อะไรๆตามความเป็นจริงของชีวิตนั่นล่ะนะ”
ยูตะ : “ไม่มีช่วงชีวิตที่สวยงามมั่งเลยรึไงกันครับ !!?”
ยูเมฮะ: “ยูเมฮะสนุกนะ”
โทวกะ : “มั้ยล่ะ?”
ยูตะ : “จะมา’มั้ยล่ะ’ทำไมคร้าบ!! อย่าพาน้องสาวผมเล่นอะไรแบบนี้จะได้มั้ย !!?”
โทวกะ : -----ตบมุขอะไรสักอย่าง--------
ยูเมฮะ : “ยูเมฮะจะตั้งใจเรียนเรียนเตรียมความพร้อมก่อนเป็นแม่ค่ะ! ว่าแต่ว่า…..เตรียมความพร้อมก่อนเป็นแม่นี่คืออะไรเหรอ?”
โทวกะ : “นั่นสินะ….การเตรียมความพร้อมก่อนเป็นแม่ ถ้าให้พูดก็….”

จากตรงนี้ไป ดำน้ำมั่วเอา
ยูตะ : “หวาาาาาาาาาาาาาาา!  ยูเมฮะไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้นะ ไม่จำเป็นหรอก”
ยูเมฮะ : “อื๊ออออออ~~~”
โทวกะ : “ยูตะ การให้เด็กเรียนรู้ตั้งแต่เด็กเป็นสิ่งสำคัญนะ”
ยูตะ : “จะสอนอะไรเด็กก็ช่วยสอนให้ดีๆได้มั้ยครับ !!! ที่เด็กจำอะไรแบบผิดๆเนี่ยเพราะโทวกะซังนะครับ !!”
โทวกะ : “ยังงั้นเหรอ?”
ยูตะ : “ยังงั้นสิครับ !!!”
.
.
.
.
.
ที่เหลือไม่ไหวแล้วครับ ไม่ค่อยสำคัญแล้วด้วย มียูเมฮะบอกอยากเล่นพ่อแม่ลูกกับริกกะด้วย แต่ยูตะบอกว่าริกกะคงไม่เล่น แล้วก็มีตบมุขกับโทวกะต่อนิดหน่อย แล้วก็จบ


หมดละ เอาไว้ถ้ามีแปล Eng เมื่อไรคงเอามาให้อ่านอีกที หรือใครใจดีจะช่วยแปล track อื่นๆ ให้หน่อยจะเป็นพระคุณมากครับ  

ปล. ตอนนี้กำลังแปลนิยายจาก Eng เป็นไทยอยู่ ถ้าเสร็จอาจจะเอามาลงครับ