.
                                 พระเจ้าคือ นิพพาน

ถาม :   เขากล่าวหาท่านอาจารย์ว่า พูดว่า พระเจ้าเป็นนิพพาน.
           
           นี้ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรครับ ?

ตอบ :   นี้เราพูดแบบที่ว่า ยึดความหมายอันหนึ่ง คือว่า พวกโน้นเขาถือว่า            

            พระเจ้าเป็นจุดหมายปลายทางของเขา เขาประพฤติปฏิบัติดีที่สุด        

            แล้วมีจุดหมายปลายทาง คือ ไปอยู่กับพระเจ้า ทีนี้พุทธบริษัทเรา  

            นั้นน่ะ มีจุดหมายปลายทางคือนิพพาน เราประพฤติปฏิบัติอะไร   

            ทุก ๆ อย่าง ในที่สุดมีจุดหมายปลายทางเป็นนิพพาน เข้าถึงนิพพาน     

            มันมีลักษณะอย่างเดียวกันคือเป็นจุดหมายปลายทาง.

                         เมื่อเขามีพระเจ้าเป็นจุดหมายปลายทาง เราก็มีพระ

            นิพพานเป็นจุดหมายปลายทาง เราจึงเทียบพระเจ้ากับนิพพานใน  

            ฐานะที่เป็นจุดหมายปลายทางด้วยกันทั้งนั้น นิพานเป็นความดับ

            ทุกข์สิ้นเชิง ภาวะนี้มีอยู่ตลอดอนันตกาลนิรันดร เหมือนกับ

            พระเจ้า. นี่เราก็มีพระเจ้าที่พระนิพพานได้ ในความหมายว่าเป็น

            จุดหมายปลายทาง.

                          ความหมายอื่นต้องยกเว้นนะ ความหมายเรื่องสร้างโลก   

            ความหมายเรื่องคุมโลกอะไรนั่นยกเว้น เอาแต่ความหมายอย่าง

            เดียวว่า จุดหมายปลายทางต้องไปที่นั่น เขาไปอยู่กับพระเจ้า เรา

            ไปอยู่กับพระนิพพาน นี่เมื่อพูดโดยสมมุติโวหารอย่างมีตัวมีตน

             ถ้าพูดกันอย่างภาษาธรรมะ ไม่มีตัวตน มันก็เหมือนกันแหละ

             ดับ “ ตัวเรา ” ที่นี่เสียให้หมด มันก็มีภาวะอย่างเดียวกัน คือ

             ดับแห่งตัวตน และ ดับแห่งความทุกข์ แล้วเข้าไปอยู่กับพระเจ้า

             หรือ นิพพาน แล้วแต่จะเรียก.  เอ้า !  มีอะไรก็ว่าไปอีก ...

                ( จากหนังสือ ธรรมะน้ำ ล้าง ธรรมะโคลน พ.ศ. ๒๕๒๓ )

                          ( ของท่านอาจารย์ พระพุทธทาสภิกขุ )