หน้าบ้านเช่ามีมะม่วง ๒ ต้น ต้นนี้พันธุ์น้ำดอกไม้ อีกต้นหนึ่งพันธุ์โชคอนันต์..
เราอยู่ที่นี่มาเกือบ ๑ ปี ได้นำมะม่วงทั้งสุกและดิบไปให้หลานกินมาตลอด หลาน ๒ คนชอบกินมะม่วง
ดูเหมือนมะม่วงทั้ง ๒ ต้นจะทยอยออกดอกออกผลเรื่อยๆ
จนถึงสัก ๓-๔ เดือนก่อนหน้านี้ ขณะที่กำลังปลูกต้นไม้อยู่หน้าบ้าน
มีเสียงร้องเรียก น้า ขอซื้อมะม่วงหน่อย
เจ้าของเสียงเป็นวัยรุ่นท้องโตเนื้อตัวมอมแมม เราเห็นแล้วก็คิดว่า คนท้องคงอยากกินของเปรี้ยว
แกล้งถามว่า จะซื้อเท่าไหร่ล่ะ แล้วเก็บมะม่วงให้ เขายื่นเงินให้ เราก็ไม่เอาเงิน
แล้วถามได้ความว่าอายุ ๑๘ ปี ท้องหลายเดือนใกล้คลอดแล้ว
หลังจากนั้นเด็กคนนี้ก็มาเรียกขอซื้อมะม่วงอีก ๒-๓ ครั้ง
เราก็เก็บให้ไป แต่ในใจชักเบื่อๆอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมช่างมาขอเหลือเกิน
แต่เราคิดว่า เขามีท้องคงอยากกินมะม่วง กินได้อย่างไรมะม่วงน้ำดอกไม้ดิบ เปรี้ยวเข็ดฟัน
           ต่อมาเด็กคนนี้ก็หายไปพักใหญ่ พอกลับมาอีกครั้งปรากฏว่าคลอดลูกเป็นเด็กผู้หญิง
มาขอซื้อมะม่วงอีก คราวนี้เราให้สอยเองเลย ยังบอก "ขอถุงด้วย " อีกแน่ะ
           หลังจากนั้นก็มาอีกหลายครั้งเกือบทุกสัปดาห์ ที่นี้เริ่มเราขำๆ
พอมีเสียงเรียก น้า ขอซื้อมะม่วงหน่อยยย เราก็บอก ไม่ได้มีไว้ขาย
แต่ก็เดินไปเปิดประตูรั้วให้เข้ามาเก็บมะม่วงแต่โดยดี
ครั้งหลังนี้ขณะที่เขามาเรียก เรากำลังหาของไม่เจอ จึงทำเฉยๆแล้วหาของต่อแป๊บนึง
พอเขาสอยมะม่วงเสร็จ เห็นในตะกร้ารถจักรยานมีห่ออะไรไม่ทราบเล็กๆดำๆ
เราก็ถามว่า เย็นนี้กินข้าวกับอะไร เขาว่า " ยำมะม่วง "

เราถามต่อว่า "ลูกกินนมแม่หรือเปล่า" เขาว่า" กินไม่ได้ "
" ทำไมล่ะ " เราถาม เขาตอบ" หัวนมสั้น "
ถามอีก "แล้วลูกกินนมอะไร ต้องซื้อใช่ไหม " เขาบอก " ต้องซื้อนมกล่องละ ๒๐๐ กว่า "
เราฟังแล้วสะท้อนใจ มะม่วงนี้ที่เราแทบจะไม่เห็นค่า อาจเป็นอาหารเย็นอย่างเดียวของครอบครัวนี้
เราได้คิดว่า คนเราทำอะไรมักมีเหตุผล เขาก็มีเหตุผลความจำเป็นของเขา
ดีใจแทนต้นมะม่วงน้ำดอกไม้ ที่ออกผลเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้