เริ่มงานจากเด็กอ่อนหัด พัฒนาตัวเองเรื่อยๆ จนถึงระดับหัวหน้างาน
วันนึงถามตัวเองว่า ถ้าอายุ 50 อยากมีชีวิตแบบหัวหน้า Ceo, director ไหม ที่เครียด วันๆมีแต่ปัญหารุมเร้า หาความสงบไม่เจอ
ต้องโดนโทรตาม ประชุมด่วน แก้ปัญหาเรื่องเงินคนอื่น ผลประโยชน์บริษัท แล้วไม่อยากมีชีวิตแบบนั้นแม้เงินเดือนจะมาก
แต่กลับจะอยาก fade ตัวเองออกจากวงการ ไปมีอาชีพส่วนตัวเรียบง่ายต่างจังหวัด อยู่ดูแลชีวิตคนที่เรารัก เลี้ยงหมาแมวไปตามเรื่องตามราว
เคยเปรยๆ ไว้กับหัวหน้าที่เป็น accounting director เค้าสวนกลับมาทันควันว่า จะบ้าเหรอ ไม่เสียดายวิชาความรู้เหรอ คิดสั้น
ถ้าคนเราไม่อยากก้าวหน้าในงานที่ทำ ชีวิตจะเจริญไหม จะคิดสั้นอย่างที่เขาว่าไหม?
ถ้าไม่อยากก้าวหน้า ชีวิตจะเจริญไหม?
วันนึงถามตัวเองว่า ถ้าอายุ 50 อยากมีชีวิตแบบหัวหน้า Ceo, director ไหม ที่เครียด วันๆมีแต่ปัญหารุมเร้า หาความสงบไม่เจอ
ต้องโดนโทรตาม ประชุมด่วน แก้ปัญหาเรื่องเงินคนอื่น ผลประโยชน์บริษัท แล้วไม่อยากมีชีวิตแบบนั้นแม้เงินเดือนจะมาก
แต่กลับจะอยาก fade ตัวเองออกจากวงการ ไปมีอาชีพส่วนตัวเรียบง่ายต่างจังหวัด อยู่ดูแลชีวิตคนที่เรารัก เลี้ยงหมาแมวไปตามเรื่องตามราว
เคยเปรยๆ ไว้กับหัวหน้าที่เป็น accounting director เค้าสวนกลับมาทันควันว่า จะบ้าเหรอ ไม่เสียดายวิชาความรู้เหรอ คิดสั้น
ถ้าคนเราไม่อยากก้าวหน้าในงานที่ทำ ชีวิตจะเจริญไหม จะคิดสั้นอย่างที่เขาว่าไหม?