อายุ 36 แล้วไม่เคยมีแฟนเลย คนมาจีบก็น้อยมาก ไม่รู้เพราะอะไร มีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ

เราไม่รู้ว่าเราผิดปกติกว่าผู้หญิงคนอื่นไหม ตั้งแต่เราโตมาเรามีคนเข้ามาจีบน้อยมาก ตอนมัธยมเราเรียนหญิงล้วนคิดว่าตัวเองเป็นคนไม่สวยเพราะตอนม.ต้นเพื่อนๆจะมีทอมมาจีบ เราก็ไม่มีใครมาจีบเลย พอตอนม.ปลาย เราได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ แต่เราก็ยังคิดว่าตัวเองไม่สวย เพราะตอนนั้นเราไปชอบรุ่นพี่มหาลัยคนนึงที่เป็นพี่ชายของเพื่อน แต่เค้าไม่เคยชอบเราเลย เค้าให้ความสนิทสนมกับเรา แต่ทำกับเราเหมือนน้องสาว เราแอบชอบเค้ามานานหลายปีแต่ไม่เคยบอก แต่เค้าก็รู้ จนเราจบม.ปลายเราไปเรียนตรีกับโทที่อังกฤษ เราก็ยังติดต่อเค้า ส่งของขวัญให้เค้าทุกเทศกาล พูดง่ายๆ ว่ารอเค้า เราไม่เคยสนใจใครเลย คิดว่าวันนึงเค้าจะชอบเรา (เหมือนซีรี่ส์ในคลับฟรายเดย์ตอนควรพอหรือรอต่อไป) แต่ตอนอยู่ที่อังกฤษก็ไม่เคยมีผู้ชายมาจีบเรา เราหน้าหมวย เราเรียนจบมาโดยที่ไม่เคยมีแฟน พอเรากลับมาเมืองไทยไม่นานพี่เค้าก็แต่งงาน เราร้องไห้หนักมาก แล้วก็เริ่มคิดว่าตัวเองควรเริ่มต้นชีวิตใหม่

จากนั้นไม่นานก็มีคนเข้ามาจีบเรา ปีแรกเค้าหวานกับเรามาก ทำดีกับเราทุกอย่าง ตอนนั้นเราบอกเค้าว่าเราขอเวลาเรายังไม่แน่ใจ เราดูๆ กันอยู่ประมาณปีนึง แล้ววันนึงเราก็มีอะไรกัน เค้าก็ยังปฏิบัติกับเราดีเหมือนเดิม แต่บอกกับเราว่า เค้าไม่แน่ใจว่าเค้าอยากเป็นแฟนกับเรา เราก็เข้าใจเค้า เพราะเราก็ไม่ได้รักเค้าเหมือนกัน เราเหมือนคบเพราะอยากรู้ว่าการมีแฟนเป็นยังไง แต่เราก็ไม่กล้าเรียกเค้าว่าแฟน มันเหมือนทั้งคู่คบกันเพื่อรอเวลาว่าใครจะเจอคนใหม่ที่รักก่อนกัน เราคบกันแบบนั้นอยู่เกือบสามปี พอปีสุดท้ายที่คบกันเราไปทำงานที่สิงคโปร์ เค้าก็เริ่มมีผู้หญิงอีกหลายๆ คน คือมีกิ๊กเรื่อยๆ เราก็เลยคิดว่าเราจะคบกันไปทำไมในเมื่อไม่รักกัน ไม่มีใครอยากพาอีกฝ่ายไปพบครอบครัว ไม่ได้อยากแนะนำให้คนใกล้ชิดรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ก็เลยเลิกกัน ถึงจะรู้ไม่ได้รักแต่เราก็เสียศูนย์มาก

หลังจากนั้นเราเอาแต่ทำงาน ไม่ได้คบใคร ไม่มีใครเข้ามาจีบเหมือนเดิม จนเมื่อประมาณเกือบปีที่ผ่านมา เรากลับมาเมืองไทย มีผู้ชายคนนึงเข้ามาจีบเรา เรารู้สึกดีกับเค้ามากๆ ไม่ได้รู้สึกหวือหวาเหมือนรักครั้งแรก แต่เค้าทำให้เรารู้สึกสบายใจเวลาอยู่ด้วย ไม่ใช่คนหวานแบบคนที่แล้วแต่เราอยู่ด้วยแล้วอบอุ่น จนเรามั่นใจว่าคนนี้คงใช่แล้ว เราไว้ใจเค้ามากทั้งๆที่มีหลายคนเตือนเราว่าเค้าตั้งใจจะจับเราเพราะบ้านเราฐานะดีในขณะที่ธุรกิจเค้ากำลังแย่ จนเมื่อไม่กี่เดือนก่อนก็มีผู้หญิงคนนึงโทรมาหาเราบอกว่าคบกับผู้ชายคนนี้อยู่แต่ไม่ใช่แฟนแต่ถ้าเราไม่เข้ามา เค้าคงได้เป็นแฟนกันอยากให้เราเลิกยุ่งกับผู้ชาย เราช็อคมาก ก็เลยคิดว่าควรตัดใจ แต่เค้าก็มาบอกเราว่า เค้าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วมาคบกับเราจริงจัง เราบอกเค้าว่าก็ไปเลิกก่อนแล้วกันเพราะเราไม่อยากคบซ้อน วันนึงเค้าก็มาบอกเราว่าเค้าไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว แต่ต่อมาไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาหาเราและไม่ได้พูดอะไร แต่ตั้งใจให้เราได้ยินว่าเค้าอยู่ด้วยกันและหลังจากนั้นก็ส่งรูปผู้ชายคนนั้นนอนอยู่บนเตียงเค้ามาให้เราดูเหมือนในหนังเลยค่ะ ตอนนั้นเราตัวชาทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ทั้งโมโหทั้งเสียใจได้แต่ร้องไห้

เรื่องนี้ผ่านมาสัก 3 เดือนแล้ว เราเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ บล็อคทุกอย่างให้เค้าติดต่อเราไม่ได้ เราใช้ชีวิตปกติ แต่ลึกๆ เราเสียใจมาก เราเหมือนคนที่ร้องไห้อยู่ข้างในทุกวัน บางวันเหนื่อยมากๆ ก็คิดมากร้องไห้หนักๆ จนหลับไปเลยก็มี มันแย่ที่เราไม่ได้โกรธเค้าเลย แต่กลับโทษตัวเองว่าเราไม่ดีอะไรหรือเปล่าทำไมเราถึงไม่เจอคนดีๆหรือคนดีๆที่เราเจออย่างพี่คนที่เป็นรักแรกของเรา เค้าก็ไม่รักเรา และจากรักครั้งแรก เราเหมือนฝังใจลึกๆว่าเราไม่ดีพอที่จะมีใครรักเราจริงๆ แล้วผู้ชายสองคนที่เข้ามาเค้าก็ไม่ได้รักเราจริงๆ เราถามตัวเองบ่อยมากว่าเราไม่ดียังไงเพราะที่ผ่านมาเราก็แทบไม่มีใครมาจีบเลย (เราเป็นคนเพื่อนเยอะเลยไม่คิดว่าตัวเองมีปัญหาเรื่องมนุษยสัมพันธ์น่ะค่ะ)

มีใครมีปัญหาแบบเราหรือมีใครแนะนำอะไรให้เราบ้างไหมคะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกคำตอบค่ะ

สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
เราก็อายุ36ยังไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีใคร?มาจีบ เลยทั้งชีวิต
ที่สำคัญคือ เราเป็นตุ๊ด555 ที่ vergin นะค่ะ เพื่อนบอก ดี จะ
เอาไปทำยา เป็นของหายาก 555กระเทยบริสุทธิ์
ความคิดเห็นที่ 1
อายุ 34 ไม่เคยมีแฟนเลย และก็ไม่เคยมีคนจีบด้วย เราหนักกว่าคุณอีกนะยิ้ม

แต่ทุกวันนี้เราก็มีความสุขดีกับครอบครัว

เรื่องเนื้อคู่ ถ้ามันจะมี มันก็มีค่ะ คนที่ผ่านเข้ามา ถ้าไม่ใช่ก็ต้องปล่อยวาง อย่าคิดมากเลย หนักหัวเปล่าๆ

ถ้าเชื่อในรักแท้ ศรัทธาในความรัก คนที่ใช่ก็คงต้องเจอสักวัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^
ความคิดเห็นที่ 29
เรา 36 โสด
เคยมีแฟน อกหัก ทิ้งเขาบ้าง เขาทิ้งบ้าง
แอบรักบ้าง สมหวังบ้าง หน้าแตกบ้าง

เสียใจมาก เสียใจน้อย คบช่วงสั้นๆ คบยาวๆจนเกือบจะได้แต่ง เคยผ่านมาทุกรูปแบบแล้วค่ะ

ตอนนี้อยู่คนเดียวแบบสบายๆ ทำมาหากินไปตามประสา
ทำงานหนัก เหนื่อยก็พัก แต่ไม่เหนื่อยใจไม่ท้อ รู้ว่าโลกนี้ไม่สวย แต่ก็อยู่ำได้ชิลๆ

จากที่อ่านเรื่องราวเจ้าของกระทู้ ที่บ้านฐานะดี ครอบครัวก็ไม่มีปัญหา ได้รับการศึกษาสูง การงานมั่นคง เพื่อนฝูงมากมาย
คุณมีต้นทุนชีวิตที่ดีว่าอีกหลายๆคน

แต่ปัญหาของเจ้าของกระทู้คือผ่านความรักมาน้อยครั้ง จึงให้ความสำคัญกับความรักมากเกินไป

อย่าเอาเรื่องความรักมาเป็นกังวลเลยนะคะ มันเป็นแค่เสี้ยวเดียวของชีวิต กระพริบตาสองสามหนเราก็แก่กันแล้วละค่ะ

อย่ารอความรักจากใครเลยนะคะ เริ่มเป็นผู้ให้ความรักกับคนอื่นๆบนโลกเสียตั้งแต่วันนี้
ลองหางานอดิเรกที่ชอบ และเป็นประโยชน์ต่อคนหมู่มากอย่าง งานอาสาดูค่ะ

จะได้รู้ตัวเองว่ามีค่้าแค่ไหน ต่อคนอีกมากมาย อย่ารอความรัก จากใครก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ มาทำให้ชีวิตเรามีค่าเลยค่ะ
(เพราะตัวเรามีค่าอยู่แล้ว ไม่ต้องรอให้ใครมายืนยัน)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่