Ep.1 สวัสดี
ผมกับผู้หญิงคนหนึ่งเรารู้จักกันมาได้เกือบปีแล้ว ส่วนมากเราจะคุยกันในIGกับไลน์เท่านั้น ซึ่งเราไปไหนด้วยกันตลอดเหมือนแฟนกันมาก จนที่ทำงานเขาก็เห็นก็รู้ว่าเราไปไหนด้วยกันตลอด ไปเที่ยวคาเฟ่ถ่ายรูปด้วยกันไปกินข้าวไปเที่ยวซื้อของด้วยกันแทบจะทุกวัน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาผมไม่รู้เลยว่าเขามีแฟนที่คบกันมาก่อนหน้านี่2ปีอยู่แล้วเพราะผมไม่มีเฟสบุ๊คเขา แต่ผมก็เคยพยายามค้นหานะแต่ไม่เจอ มารู้ทีหลังว่าเขาบล็อคเฟสบุ๊คเราไว้ จนมีวันหนึ่งเขาบอกว่าวันนี้เพื่อนเขาจะมาขอนอนที่ห้องด้วย เราก็ไม่คิดอะไรเพราทุกครั้งที่เพื่อนเขามานอนด้วยเขาจะชอบวีดีโอคอลโทรหากันตลอดว่านอนกับเพื่อนนะ ก่อนที่จะเริ่มสงสัยทักไปไม่ตอบโทรไปไม่รับเราก็โทรตามเรื่อยๆจนสุดท้ายเขารับสาย ผมถามเขาว่าเขาอยู่กับใคร เขาตอบกลับมาแค่ว่าอยู่กับใครแล้วทำไมแล้วเขาก็วางสายไป จากนั้นเขาก็ทักมาบอกผมว่า ไม่ได้อยู่กับใครทั้งนั้นแถวด่าเราด้วย ว่าอย่าเอาความคิดตัวเองที่เคยเจอกับแฟนเก่าผมมาตัดสิ้นว่าเขาจะเป็นเหมือนคนเก่าผม ผมเลยตัดสิ้นใจขับรถไปหาเขาที่ห้อง ผมก็ยังถามเขานะว่า มั่นใจไหมว่าไม่ได้อยู่กับใครจริงๆเขาก็ยังยืนยันว่าไม่ได้อยู่กับใคร ผมเดินไปเคาะประตู เขาเปิดประตูออกมาเขาตกใจที่เห็นผมอยู่หน้าห้อง เขารีบออกมาแล้วรีบปิดประตูห้อง เขาบอกผมว่ามาได้ยังไง ผมเลยถามเขาว่าอยู่กับใครเขาก็เงียบไม่ยอมตอบ ผมบอกว่าทำไมทำแบบนี้กับผม ทำไมไม่บอกกันดีๆซึ่งตอนนั้นผมหน้ามืดไปหมดทำอะไรไม่ถูกหูแทบไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้นตัวมันชาไปหมด ผมได้แต่เดินออกมาไม่ได้พูดอะไร ผมขับรถออกมาได้สักพักสติก็เริ่มกลับมา ผมได้กลับไปที่ห้องเขาอีกรอบนี่ผมดันประตูเข้าไปเห็นผู้ชายนอนถอดเสื้อผ้าอยู่ น้ำตาก็เริ่มไหลออกมาแบบไม่รู้ตัว ผม ได้แต่ถามเขาว่า เพราะอะไรทำไมถึงเป็นคนแบบนี้ เขาตอบกลับมาแค่คำว่าเป็นอะไรกับเขา พูดแต่คำๆนี้จนผมแทบทรุด วันต่อมาเขาทักมาบอกแค่ คำว่า ขอโทษนะทุกๆอย่างเขาผิดไปแล้ว ขอเวลาให้เขาหน่อย ผมขอเอาไว้เท่านี้ก่อนผมพิมพ์ไปน้ำตาไหลไปไม่ไหวคับ เสียความรู้สึกมากกว่าเสียใจคับ จะมาเล่าอีกทีให้Ep.2