เรื่องมันจะปะมาณว่า

-เธอไม่สบายครับ แต่เธอก็ไม่ยอมหลับยอมนอน ผมก็แซวไปว่าท่าทางไม่เหมือนคนไม่สบายเลย
เค้างอนครับ เค้าหาว่าผมว่าเค้า เรียกร้องความสนใจจากแฟน งงสิครับ ง้อเป็นวัน งอนจนลืมเป็นไข้เลยรึไง

-เราก็คุยโทรศัพท์กันตามภาษาคนเป็นแฟนกัน มันก็เริ่มดึกขึ้นดึกขึ้น ผมก็ถามว่าง่วงมั้ย อยากนอนรึยัง ก็ถามตามมารยาท
เธองอนครับ หาว่าผมไล่เค้าไปนอน วางสายไปเฉยเลย สรุปคืนนั้นผมง้อยันเช้า ไม่ต้องได้หลับได้นอน

-โทรมาตี4 ถามว่านอนยัง (คงกำลังเตรียมบิณฑบาต) ผมบอกว่านอนแล้ว เธอบอกแค่นี้แหละ วางสายไปเลย ตื่นเลยกุ
โทรกลับถามว่ามีอะไร เค้าก็ไม่บอก บอกว่าก็นอนไปดิ จะมาคุยทำไม ดู๊ดูพูด ง้อยันเที่ยง

-ตอนเช้าเธอไปทำงานครับ ก่อนไปเธอก็โทรมาหาผม ทักทายกันตอนเช้าตามภาษาคนรักกัน
พอไกล้เวลาทำงานผมก็เลยบอกว่างั้นเดียวค่อยมาคุยกันใหม่นะ หลังเลิกงานไรแบบนี้ (ประมาณว่าค่อยคุยกันอะ)
พอช่วงเย็นๆผมก็ออกไปเตะบอลครับ เธอโทรมาถามว่าผมทำอะไรอยู่ผมก็บอกว่าเตะบอลอยู่กับเพื่อน
เธองอนครับ อันนี้ผมงงมากตอนแรกว่างอนกุเรื่องอะไรวะ เค้าบอกงั้นเตะไปเลยไม่ต้องมาคุยกันอีก
เอาแล้ว ไม่ต้องได้เตะ คุยโทรศรัพท์ไม่ต้องได้ทำอะไร ไม่ต้องได้เตะบอล ใส่สตั๊สยืนคุยโทรศัพท์เป็นชั่วโมง พาเพื่อนเซ็งไปตามๆกัน
มารู้ทีหลังเพราะเธอบอกว่า " ไหนบอกหลังเลิกงานจะมาคุยกันไง "

-คุยเฟสครับ หากผมหายไม่พิมคุยกับเธอไปซัก 10 นาทีเนี่ยเธอจะพิมกลับมาครับว่า "จะคุยมั้ย ไมอยากคุยจะได้ไม่คุย"
จะบ้าหรอเธอ มันไม่ใช่ไม่อยากคุย คือก็คุยกันมาเป็นชั่วโมงเรื่องคุยมันก็หมดบ้าง
ผมก็ต้องคิดตลอด วางแผนว่าจะคุยไรต่อไปดี แล้วมันยากตรงที่เราเจอกันบ่อย อะไรที่อยากคุยเราก็คุยกันตอนเจอกันไปหมดแล้ว

- นั่งดูหนังด้วยกันที่บ้าน เธอดูครบหมดแล้วทุกภาคยกเว้นภาคสุด้าย แต่ผมยังไม่ได้ดูเธอก็เลยซื้อมาเปิดให้ผมดูที่บ้าน
เรื่องแวมไพท์ทไวไลท์อะ ผมไม่ค่อยชอบหรอก แต่ก็มาดูด้วยตั้งแต่ภาค 1 ยัน 4.2
แต่เรื่องมันมาเกิดเพราะผมดูไปถึงแค่ภาค 3 ภาค 4 ยังไม่ได้ดู เธอบอกว่าวันนี้ดู 4.2นะ  (เธอยังไม่ได้ดู 4.2)
ผมก็เอ๊า บอกเธอว่าภาค 3 ยังดูไม่จบเลย แล้วจะมาให้ดู 4.2 เนี่ยนะ 4.1 ก็ยังไม่ได้ดู เค้าก็ขึ้นเสียง ก็อยากดู 4.2 อะ
ผมก็กลัวเค้างอนอีกเลยยอมดู 4.2 ไปเลยชั่งหัวพาก 3 กับ 4.1
ระหว่างนั่งดู 4.2 ไอความที่มันขาดตอนผมก็ถาม ก็คือถามเยอะ ว่าไอนี่มันมายังไง มันทำไม (ประมาณนี้)
เธอก็ด่าผมคับ ถามอยู่ได้ ตั้งใจดูไปสิ น่ารำคาณ โกรธผม (เอ๊า ก็กุไม่ได้ดูภากที่แล้ว กุไม่รู้เรื่อง)

-ทุกครั้งที่งอน ก็เตรียมรับเรื่องเดิมๆที่ผ่านมาทั้งหมดที่ผมเล่าไว้ข้างบนไว้ได้เลยครับ เพราะเธอจะขุดมางอนทั้งหมดเลย
เป็นโรคงอนระยะที่ 4 หรือไงเธอ

-ไม่ว่าเธอจะผิด ผมจะผิดยังไง แต่เถียงไปเถียงมาสุดท้ายผมจะกลายเป็นคนผิดตลอด
บางทีก็งงระหว่างเถียง นี่กุเถียงยังไงวะกลายเป็นคนผิดไปเฉยเลย บางทีก็เคลิ้มคิดว่านี่กุผิดจิงๆหรอ เถียงไปเถียงมาจบที่ผมสำนึกผิด แปลกมะ


ยังมีอีกมากมายครับ แต่ละเรื่องมันไม่เคยใหญ่โตเลยสำหรับผมนะ มันจะเป็นเรื่องประมาณนี้ทั้งนั้น
หรือผมใส่ใจลายละเอียดอะไรเล็กๆน้อยๆไม่พอ แต่เรื่องแต่ละเรื่องมันเล็กไปมั้ย ทำไมเราต้องเอามันมาเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นได้
แต่ผมเป็นฝ่ายเอ่ยขอโทษทุกครั้งกับปัญหาต่างๆพวกนี้ บางครั้งละหว่างที่เธองอนผมก็น้อยใจครับ แต่ก็ง้อ ง้อทั้งๆที่ตัวเองน้อยใจนั้นแหละ
ผมไม่เคยฮึดฮัดใส่เธอ แม้แต่ขึ้นเสียงก็ยังไม่เคย ง้อตลอด พูดดีๆด้วยทุกคำ บางครั้งง้อจนตัวเองน้ำตาไหล ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเอาปัญหาพวกนี้มาบั่นทอนชีวิตคู่ของเรา
ถ้ามันเป็นแบบนี้ไปเลื่อยๆ ผมกลัวว่าซักวันมันอาจจะถึงวันเลิกลา

ที่สำคัญเธอขี้ประชดมากๆครับ เรื่องเล็กแต่พองอนนี้จะงอนแรง บางทีถึงกับเก็บของใส่กระเป๋าจะขับรถไปหาเพื่อนท่ต่างจังหวัดคืนนั้นเลย
กับปัญหาบ้าๆบอๆเหล่านั้น ผมก็รั้งเธอไว้ตลอด ดึงเธอเข้ามากอดแล้วบอกว่าเค้าขอโทษ ทั้งๆที่ยังงงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่

มีใครเคยเจออะไรแบบนี้มั้ยครับ แล้วใครมีแนวทางประคับประครองความรักให้มันอยู่ได้ไปนานๆมาแนะนำผมมั้ย กับอะไรที่ผมกำลังเจออยู่
ผมรักเค้มาก แล้วผมก็รู้ว่าเค้าก็รักผมมากเหมือนกัน