ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่ตั้งกระทู้นี้ในห้องราชดำเนิน ได้แต่ในอ่านกระทู้เรื่อยไปก็เห็นความแตกแยกอย่างชัดเจนเสื้อเหลืองเสื้อแดง

สลิ่ม แมงสาบ เผาไทย อะไรมั่วไปหมดมีการว่ากันโจมตีกันแต่ละความเห็นสมัยก่อนมีกันแค่ฝ่ายค้านฝ่ายรัฐบาลใช่มั้ยครับ

แต่ผมคิดว่าสมัยนี้พวกเราประชาชนเริ่มมีส่วนร่วมมากขึ้นอารมณ์ร่วมมากขึ้นรักชอบพรรคใดพรรคหนึ่งอย่างชัดเจน

พอฝ่ายที่เราชอบฝ่ายนั้นทำอะไรถูกหมด ฝ่ายที่เราไม่ชอบทำอะไรผิดหมดเสียหมดไม่มีดีเลย

ผมคิดว่าความจริงแล้วพวกเราเป็นประชาชน เป็นเจ้าของประเทศ ระบอบประชาธิปไตย

รัฐบาลของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน

พวกเราประชาชนแต่ละคนก็จะต้องร่วมมือการตรวจสอบพวกเขาเหล่านั้นที่มาทำให้เราอยู่ดีกิน

(ตั้งแต่เด็กผมก็ได้ยินคำเหล่านี้มาโดยตลอด)

พวกเขาเหล่านั้นก็ต้องพิสูจน์ตัวเองเคยพูดไว้อย่างไรก็ทำได้อย่างนั้น ทุกครั้งที่ผมได้ยินเรื่องการเมืองคำด่าคำว่าอะไรต่างๆ

ไม่จะแดงด่าเหลือง เหลืองด่าแดงผมไม่เคยโกรธ ผมมองด้วยท่าทีที่ว่าวันนึงจะต้องแก้ไขได้วันนึงมันจะดีขึ้น

วันนึงคนในชาติของเราจะกลับมารักกันอีกครั้ง เพียงแต่ว่าตอนนี้เราจะต้องคลายปมที่ว่ายอมไม่ได้ให้ยอมได้โดยไม่หักหน้าหรือให้พังกันไปข้างหนึ่ง

ผมถือหลักการที่ว่าทำดีแล้วได้ดี ไม่ได้มองว่าคนที่ผมชอบทำดีแล้วผมชมหรือคนที่ผมเกลียดทำดีแล้วผมจะหาเรื่องเค้าว่ายังไม่ได้เรื่อง

ยังไม่ถูกต้อง โปรดอยากมองผมเป็นคนอื่นเลยครับอย่าด่าผมเลยครับผมมีความคิดอย่างนี้จริงๆ

ให้มองผมเหมือนกับลูกๆหลานท่านนี่ละครับ

ปล.ข้าพเจ้าขอถือธรรมคือ ความจริง ความถูกต้อง ดีงามเป็นเกณฑ์ตัดสินปัญหาทั้งหลายในโลกนี้