พระพุทธเจ้าได้ทรงสอนหลักที่สำคัญที่สุดเอาไว้ว่า “ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น จะต้องมีเหตุมาทำให้เกิดขึ้น” ดังนั้นความทุกข์ก็ต้องมีเหตุมาทำให้เกิดขึ้น ซึ่งโดยสรุปแล้วเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์ของจิตใจขึ้นมาก็คือ “ความยึดถือว่าจิตใจและร่างกายนี้คือตัวเรา-ของเรา” (หรือความยึดถือว่ามีตัวเรา-ของเรา) ส่วนเหตุที่ทำให้เกิดความยึดถือนี้ขึ้นมาก็คือ “ความรู้ผิดว่ามีตัวเราอยู่จริง” คือเพราะมีความรู้ผิดว่ามีตัวเราอยู่จริง ที่เป็นความเคยชินที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของเรา ที่มันคอยกระตุ้นหรือผลักดันให้จิตเกิดความยึดถือว่ามีตัวเรา-ของเราขึ้นมาอยู่เสมอๆในชีวิตประจำวันของเรา แล้วก็ทำให้จิตของเราเกิดความทุกข์อยู่เสมอๆตามไปด้วย ซึ่งเรื่องนี่เราจะได้ศึกษากันโดยละเอียดต่อไป

(จาก http://www.whatami.net/for/bud.html )