พึงใจรู้อยู่ล้น เต็มทรวง
ถนอมคิดห่วงหวง แต่เจ้า
ฤาห่อนเป็นความลวง นาแม่
จริงแท้แน่จึ่งเฝ้า อยู่เหย้า เอาใจ
ปลายเล็บเจ็บเท่าใด
ล้วนมิให้เกิดกับนาง
ถนอมไว้ทุกอย่าง
ไม่จืดจางฤาห่างเหิน
สายตาจะอาทร
ลอออรไม่ขัดเขิน
แม้นเห็นเป็นส่วนเกิน
ขอเผชิญไม่หวั่นไหว
ด้วยใจมีเพียงหนึ่ง
ถึงแม้นถูกผลักเท่าใด
สายแล้วจะแก้ไข
รักปักไว้ยากถ่ายถอน
สายตาจะอาดูร
เพราะสูญเปล่าควรสังวรณ์
ร้อนเร่าดังไฟฟอน
รอนเผาผลาญหาญหักใจ
หวนคิดถึงเหตุการณ์ วารวัน
เป็นเพราะชายผู้นั้น จึ่งได้
ใจสั่นวะวิบสั่น ไหวหวาด
มิพลาดผิดแน่ไซร้ แรกรัก ปักทรวง
หวิววับยามคิดถึง
ตรึงจิตซึ้งเมื่อพบหน้า
ด้วยรักดังแก้วตา
จึงได้พาให้ไหวหวาม
รอยอุ่นยังทอทับ
เสียงสดับยังติดตาม
ทุกครั้งช่างไต่ถาม
ความเป็นไปฤาเจ็บร้อน
แย้มยิ้มคิดคำนึง
ทั้งซาบซึ้งความอาทร
สองใจที่ไหวอ่อน
ยังรอพรจากแดนสรวง
เหลียวมองนอกหน้าต่าง
อรสอางค์ความคิดล่วง
รู้สึกจริงหรือลวง
เริ่มหวงห่วงยามไกลตา
เสียงใสกังวานแว่ว
ฟังเสียงแผ่วลอยลมมา
โศกซึ้งคนึงหา
ตรึงอุราไม่รู้วาย
รอยช้ำช้ำอยู่ย้ำ รู้สึก
รอยรักยิ่งย้ำลึก รู้ได้
หวงห่วงนางคิดตรึก จึงชื่น
วันคืนค่ำจำไว้ คนใกล้ อาทร
ถึงเจ็บมิเจ็บเปล่า
แผลปวดร้าวไม่คำนึง
ความห่วงช่างตราตรึง
ด้วยซาบซึ้งมิเสียหาย
ยลพักตร์จักเจ็บร้อน
เจ้าบังอรบ่คิดร้าย
พิศเพ่งให้วุ่นวาย
ถึงช้ำกายได้ชื่นใจ
ไกลบ้านก็เหน็บหนาว
ทุกย่างก้าวหรือสบาย
ผจญกับพิษร้าย
ไฟสงครามทุกระแหง
หยดหนึ่งที่รินรด
ด้วยใจจดมิหน่ายแหนง
ครั้งนี้ไม่คลางแคลง
แบ่งน้ำใจด้วยยินดี
เพียงนี้ก็เป็นสุข
คลายความทุกข์ด้วยสิ่งนี้
ก่อร่างสร้างไมตรี
ชื่นฤดีมิรู้วาย
กาละเล่นเล่นหัว ใกล้ชิด
กาละเล่นต่อสนิท ช่วยชี้
บางสิ่งเกิดก่อจิต พิศวาส
คิดวาดคาดคิดนี้ แน่แล้ว เป็นจริง
รุกไล่เล่นเริงร่า
มิตั้งท่าเหมือนทุกที
ลืมสิ้นชังเคยมี
เข้าคลุกคลีด้วยแจ่มใส
แจ่มเจ๋วเสียงหัวเราะ
ฟังเสนาะซ่านถึงใจ
ปลดแล้วทิ้งเอาไว้
ความขุ่นใจที่เคยมี
มีสุขจึงเพลิดเพลิน
ได้หยอกเอิญไม่ถอยหนี
น้ำเนื้อใจจริงดี
ดรุณีวัยแรกแย้ม
แย้มยวนดังบุปผา
ภุมรามาบินแซม
คู่เคียงเรียงรอนแรม
แอร่มนวลชวนชิดชม
ชมดูคู่เลอลักษณ์
คงประจักษ์ว่าเหมาะสม
หากไม่ต้องทุกข์ตรม
และขื่นขมด้วยสงคราม
ป.ล. โคลงห่อกาพย์ ... กาพย์ห่อโคลง เอ่อ ช่างเหอะ เอาเป็นว่าฝากไว้แด่ท่านที่รอคอยคู่กรรมในค่ำคืนนี้ค่ะ ... สวัสดี
{คู่กรรม} : คาดคิดจะหมายมาด พิศวาสละล้นทรวง เนิ่นนานก็แหนหวง จิตะห่วงมิรู้วาย
พึงใจรู้อยู่ล้น เต็มทรวง
ถนอมคิดห่วงหวง แต่เจ้า
ฤาห่อนเป็นความลวง นาแม่
จริงแท้แน่จึ่งเฝ้า อยู่เหย้า เอาใจ
ปลายเล็บเจ็บเท่าใด
ล้วนมิให้เกิดกับนาง
ถนอมไว้ทุกอย่าง
ไม่จืดจางฤาห่างเหิน
สายตาจะอาทร
ลอออรไม่ขัดเขิน
แม้นเห็นเป็นส่วนเกิน
ขอเผชิญไม่หวั่นไหว
ด้วยใจมีเพียงหนึ่ง
ถึงแม้นถูกผลักเท่าใด
สายแล้วจะแก้ไข
รักปักไว้ยากถ่ายถอน
สายตาจะอาดูร
เพราะสูญเปล่าควรสังวรณ์
ร้อนเร่าดังไฟฟอน
รอนเผาผลาญหาญหักใจ
หวนคิดถึงเหตุการณ์ วารวัน
เป็นเพราะชายผู้นั้น จึ่งได้
ใจสั่นวะวิบสั่น ไหวหวาด
มิพลาดผิดแน่ไซร้ แรกรัก ปักทรวง
หวิววับยามคิดถึง
ตรึงจิตซึ้งเมื่อพบหน้า
ด้วยรักดังแก้วตา
จึงได้พาให้ไหวหวาม
รอยอุ่นยังทอทับ
เสียงสดับยังติดตาม
ทุกครั้งช่างไต่ถาม
ความเป็นไปฤาเจ็บร้อน
แย้มยิ้มคิดคำนึง
ทั้งซาบซึ้งความอาทร
สองใจที่ไหวอ่อน
ยังรอพรจากแดนสรวง
เหลียวมองนอกหน้าต่าง
อรสอางค์ความคิดล่วง
รู้สึกจริงหรือลวง
เริ่มหวงห่วงยามไกลตา
เสียงใสกังวานแว่ว
ฟังเสียงแผ่วลอยลมมา
โศกซึ้งคนึงหา
ตรึงอุราไม่รู้วาย
รอยช้ำช้ำอยู่ย้ำ รู้สึก
รอยรักยิ่งย้ำลึก รู้ได้
หวงห่วงนางคิดตรึก จึงชื่น
วันคืนค่ำจำไว้ คนใกล้ อาทร
ถึงเจ็บมิเจ็บเปล่า
แผลปวดร้าวไม่คำนึง
ความห่วงช่างตราตรึง
ด้วยซาบซึ้งมิเสียหาย
ยลพักตร์จักเจ็บร้อน
เจ้าบังอรบ่คิดร้าย
พิศเพ่งให้วุ่นวาย
ถึงช้ำกายได้ชื่นใจ
ไกลบ้านก็เหน็บหนาว
ทุกย่างก้าวหรือสบาย
ผจญกับพิษร้าย
ไฟสงครามทุกระแหง
หยดหนึ่งที่รินรด
ด้วยใจจดมิหน่ายแหนง
ครั้งนี้ไม่คลางแคลง
แบ่งน้ำใจด้วยยินดี
เพียงนี้ก็เป็นสุข
คลายความทุกข์ด้วยสิ่งนี้
ก่อร่างสร้างไมตรี
ชื่นฤดีมิรู้วาย
กาละเล่นเล่นหัว ใกล้ชิด
กาละเล่นต่อสนิท ช่วยชี้
บางสิ่งเกิดก่อจิต พิศวาส
คิดวาดคาดคิดนี้ แน่แล้ว เป็นจริง
รุกไล่เล่นเริงร่า
มิตั้งท่าเหมือนทุกที
ลืมสิ้นชังเคยมี
เข้าคลุกคลีด้วยแจ่มใส
แจ่มเจ๋วเสียงหัวเราะ
ฟังเสนาะซ่านถึงใจ
ปลดแล้วทิ้งเอาไว้
ความขุ่นใจที่เคยมี
มีสุขจึงเพลิดเพลิน
ได้หยอกเอิญไม่ถอยหนี
น้ำเนื้อใจจริงดี
ดรุณีวัยแรกแย้ม
แย้มยวนดังบุปผา
ภุมรามาบินแซม
คู่เคียงเรียงรอนแรม
แอร่มนวลชวนชิดชม
ชมดูคู่เลอลักษณ์
คงประจักษ์ว่าเหมาะสม
หากไม่ต้องทุกข์ตรม
และขื่นขมด้วยสงคราม
ป.ล. โคลงห่อกาพย์ ... กาพย์ห่อโคลง เอ่อ ช่างเหอะ เอาเป็นว่าฝากไว้แด่ท่านที่รอคอยคู่กรรมในค่ำคืนนี้ค่ะ ... สวัสดี