ขอบ่นหน่อยครับ การสอนงานต้องสอนแบบตะคอกด้วยเหรอครับ ตะคอกแล้วมันจะทำให้จำได้ดีขึ้นเหรอครับ นักจิตวิทยาคนใหนบอกใว้กันนี่
ที่มาจากกระทู้นี้ครับ
http://ppantip.com/topic/13124908
http://ppantip.com/topic/30109041
เกริ่นก่อน
ผมทำงานที่สำนักงานทนายความแห่งหนึ่งครับ กำลังเรียนรู้งานอยู่ครับ แต่ต้องไปกับเจ้าของสำนักงานทุกวันเลย เจ้าของสำนักงานเป็นคนเอาแต่ใ จชอบ โชว์ออฟด้วยการตะคอก ”ลูกน้อง” เห็นรุ่นพี่บอกว่าแกทำเพื่อแสดงบารมี
แก เป็นคนเอาแต่ใจ ชอบให้ได้ใวๆทันใจแก( แต่ผมดันเป็นคนเรียนรู้ช้า)
ผมก็เลยโดนตะคอกเป็นประจำ โดนที ก็มึนที ลนลาน จนคิดอะไรไม่ออก ..................................ผมไม่รู้ว่าการสอนงาน จะให้ได้ผล และเป็นงานใวที่สุด ต้อง”ตะคอก”หรือเปล่า ผมรู้แต่ว่ามันใช้กับผมไม่ได้ผล ไปๆมาๆกลับกลายเป็นว่า ผมยิ่ง งง ยิ่งเรียนรู้งานช้ามากกว่าเดิม (ถ้ามันดีจริง นักจิตวิทยาคงส่งเสริม ให้คุณครู สอนลูกศิษย์ด้วยการตะคอกไปแล้ว)
วันนั้นไปต่างจังหวัดกับเจ้าของสำนักงาน แบบไปเช้าเย็นกลับ ผมก็ทำไม่ทันใจแก จนแกตะคอกผมหลายรอบ เช่น
1.
นี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ( ผมนึกในใจ ............ก็ผมไม่เคยทำมาก่อนนี่ครับ)
2.
ไม่เคยดูคนอื่นๆเค้าทำงานเลยหรือไง (ผมนึกในใจ ............ผมก็ดูอยู่ตลอดน่ะแหละครับ แต่ผมไม่รู้ว่า ทำอะไรกัน ทำไปเพื่ออะไร “ผมไม่มีโอกาสถามคนอื่นๆเลย” “ก็พี่เล่นหนีบผมไปด้วยตลอด”)
3. เวลากรูสั่งงาน พวก
ต้องทำให้ได้ กรูจ่ายเงินเดือนพวก
เดือนนึงเป็น แสนๆ (ผมนึกในใจ................... จริงๆแล้วไม่ถึงหรอกครับส่วนใหญ่ ลูกพี่ไปเสียกับ”อย่างอื่น”ต่างหาก)
แต่จะให้กรูสอนงาน กรูไม่สอนนะ
ต้องเรียนรู้เอง จะให้มานั่งจ้ำจี้จ้ำไช ใครเค้าจะมาสอน (แล้วผมจะเป็นงานเร็วทันใจพี่ได้ยังไงล่ะครับนี่) พอทำไม่ถูกใจแกก็ตะคอกอีก (พวกรุ่นพี่เรียกว่า ฟ้าผ่ากลางแจ้งครับ)
4. แล้วแกก็ กลับมาลงกับผมอีก ว่า
ก็เหมือนกัน
ทำงานมากี่เดือนแล้ว “3เดือนแล้วครับ” รับเงินกรูมาตั้ง3เดือน เรียนรู้งานช้ามาก “ ผมนึกในใจ.................ผมจำได้เกือบทุกอย่างน่ะแหละครับ แต่ผมดันไม่รู้ว่า ตอนนี้ เรากำลังทำอะไร อยู่ขั้นตอนใหน และเราต้องทำอะไร (เพราะผมเรียงขั้นตอนทั้งหมดไม่ถูก มันโดดไป โดดมา ไปๆมาๆ เลยเหมือนกับไม่รู้อะไรเลย ”)
ถ้าจะให้ยกตัวอย่าง มันเหมือน เด็กม.6 อยากเป็นหมอ เดินเข้าไปที่ตู้หนังสือของพ่อ ตู้หนังสือนั้นมีหนังสือเกี่ยวกับแพทย์ทั้งหมด แต่เด็กคนนั้นไม่รู้ว่าต้องอ่านอะไรเล่มใหนก่อน
ผมก็เป็นแบบนั้นแหละ
เล่าต่อครับ เหมือนๆแก คงจะรู้ว่าผมเริ่มหงุดหงิดไม่พอใจแล้ว ( ในใจผมก็คิด กะว่าจะหยุดอ่านหนังสือซัก 10วันเลยจะหักเงินเท่าไรก็หักไป ขอเวลาพักหายใจบ้าง )
ตอนพักกินข้าว แกก็เล่าเรื่องของ รุ่นพี่คนนึงที่ เคยมาฝึกงานแล้วก็ออกไป แกว่า ”กรูว่านิดหน่อยก็ทำไม่พอใจ สุดท้ายก็เนรคุณ ออกจากสำนักงานไป ”
(อันนี้ รุ่นพี่ทุกคนยืนยันว่าไม่จริงครับ แกจู้จี้ ด่า ตะคอกจนรุ่นพี่เค้าออกไปเองต่างหาก.....ถ้าพวกเรางอนจะลาหยุดหลายๆวันในช่วงที่แกต้องการคนมาเป็นเพื่อน แกก็จะเล่าเรื่องรุ่นพี่คนที่ โดนด่าจนต้องออกไปนี่แหละ)
เล่าต่อครับ วันนั้นไปติดต่อ หน่วยงานราชการที่ต่างจังหวัด ลูกพี่แก ก็ตะคอกผม โชว์ออฟ ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ ตามเคย วันนั้น แกสั่งให้ผมเดินไปถ่ายเอกสาร และให้ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ พอผมทำให้ **แกดันจำไม่ได้ ว่าเมื่อกี๊ แกสั่งอะไรไป แกก็เลยตะคอกผมอีก ว่า “นี่
ทำอะไร กรุไม่ได้สั่งแบบนั้น” ผมก็ทำได้แต่เพียง ขอโทษ เพราะเห็นว่า อยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ แล้วบอกว่า ขอโทษผมฟังไม่ดีเองจน พี่เจ้าหน้าที่ที่ผมติดต่องาน เค้าคงไม่พอใจ เค้ามองหน้าผม แล้วก็ทำหน้ายิ้มแบบเซ็งๆ (เค้าได้ยินเหตุการณ์ทั้งหมดครับ)
(เป็นแบบนี้หลายครั้งแล้ว บางทีลูกความทนไม่ใหว บอกแก ว่าแกสั่งแบบนี้ลูกน้องก็ทำตามแล้ว พี่จะเอายังไงอีก ก็มี )
ผมว่านะ ถ้าผมเป็นผมในตอนนี้ จะถ่ายทอดความรู้ที่ฝึกงานมา 3 เดือนให้ใครสักคน ผมคงไม่ใช้วิธีตะคอก แต่จะค่อยๆสอนตั้งแต่พื้นฐานค่อยๆไล่ไป คิดว่าเวลาสัก เดือนนึง คนที่ถูกผมสอน น่าจะมีความรู้ความเข้าใจเท่าผมตอนนี้แหละ แต่ก็นั่นแหละผมได้แต่คิด เพราะในความเป็นจริง ผมแทบไม่มีโอกาสตามรุ่นพี่คนอื่นๆในสำนักงานไปดูเค้าทำงานเลย ผมถูกรุ่นพี่หนีบไปด้วยตลอด
ทุกวันนี้ผมเหนื่อยจังเลยครับ ทั้งๆที่กินเยอะ แต่น้ำหนักผมลงเรื่อยๆเลย (จาก 82 ค่อยๆลงมาที่ 80 79 นั่งเมื่อก็ 78 อีกแล้วสงสัยผมจะเครียดมากจริงๆ กลัวตัวเอง นอนหลับไม่ตื่นจริงๆ(ไหลตาย)
ขอบ่นหน่อยครับ การสอนงานต้องสอนแบบตะคอกด้วยเหรอครับ ตะคอกแล้วมันจะทำให้จำได้ดีขึ้นเหรอครับ นักจิตวิทยาคนใหนบอกใว้กันนี่
ที่มาจากกระทู้นี้ครับ
http://ppantip.com/topic/13124908
http://ppantip.com/topic/30109041
เกริ่นก่อน
ผมทำงานที่สำนักงานทนายความแห่งหนึ่งครับ กำลังเรียนรู้งานอยู่ครับ แต่ต้องไปกับเจ้าของสำนักงานทุกวันเลย เจ้าของสำนักงานเป็นคนเอาแต่ใ จชอบ โชว์ออฟด้วยการตะคอก ”ลูกน้อง” เห็นรุ่นพี่บอกว่าแกทำเพื่อแสดงบารมี
แก เป็นคนเอาแต่ใจ ชอบให้ได้ใวๆทันใจแก( แต่ผมดันเป็นคนเรียนรู้ช้า)
ผมก็เลยโดนตะคอกเป็นประจำ โดนที ก็มึนที ลนลาน จนคิดอะไรไม่ออก ..................................ผมไม่รู้ว่าการสอนงาน จะให้ได้ผล และเป็นงานใวที่สุด ต้อง”ตะคอก”หรือเปล่า ผมรู้แต่ว่ามันใช้กับผมไม่ได้ผล ไปๆมาๆกลับกลายเป็นว่า ผมยิ่ง งง ยิ่งเรียนรู้งานช้ามากกว่าเดิม (ถ้ามันดีจริง นักจิตวิทยาคงส่งเสริม ให้คุณครู สอนลูกศิษย์ด้วยการตะคอกไปแล้ว)
วันนั้นไปต่างจังหวัดกับเจ้าของสำนักงาน แบบไปเช้าเย็นกลับ ผมก็ทำไม่ทันใจแก จนแกตะคอกผมหลายรอบ เช่น
1. นี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย ( ผมนึกในใจ ............ก็ผมไม่เคยทำมาก่อนนี่ครับ)
2. ไม่เคยดูคนอื่นๆเค้าทำงานเลยหรือไง (ผมนึกในใจ ............ผมก็ดูอยู่ตลอดน่ะแหละครับ แต่ผมไม่รู้ว่า ทำอะไรกัน ทำไปเพื่ออะไร “ผมไม่มีโอกาสถามคนอื่นๆเลย” “ก็พี่เล่นหนีบผมไปด้วยตลอด”)
3. เวลากรูสั่งงาน พวกต้องทำให้ได้ กรูจ่ายเงินเดือนพวก เดือนนึงเป็น แสนๆ (ผมนึกในใจ................... จริงๆแล้วไม่ถึงหรอกครับส่วนใหญ่ ลูกพี่ไปเสียกับ”อย่างอื่น”ต่างหาก)
แต่จะให้กรูสอนงาน กรูไม่สอนนะ ต้องเรียนรู้เอง จะให้มานั่งจ้ำจี้จ้ำไช ใครเค้าจะมาสอน (แล้วผมจะเป็นงานเร็วทันใจพี่ได้ยังไงล่ะครับนี่) พอทำไม่ถูกใจแกก็ตะคอกอีก (พวกรุ่นพี่เรียกว่า ฟ้าผ่ากลางแจ้งครับ)
4. แล้วแกก็ กลับมาลงกับผมอีก ว่า ก็เหมือนกัน ทำงานมากี่เดือนแล้ว “3เดือนแล้วครับ” รับเงินกรูมาตั้ง3เดือน เรียนรู้งานช้ามาก “ ผมนึกในใจ.................ผมจำได้เกือบทุกอย่างน่ะแหละครับ แต่ผมดันไม่รู้ว่า ตอนนี้ เรากำลังทำอะไร อยู่ขั้นตอนใหน และเราต้องทำอะไร (เพราะผมเรียงขั้นตอนทั้งหมดไม่ถูก มันโดดไป โดดมา ไปๆมาๆ เลยเหมือนกับไม่รู้อะไรเลย ”)
ถ้าจะให้ยกตัวอย่าง มันเหมือน เด็กม.6 อยากเป็นหมอ เดินเข้าไปที่ตู้หนังสือของพ่อ ตู้หนังสือนั้นมีหนังสือเกี่ยวกับแพทย์ทั้งหมด แต่เด็กคนนั้นไม่รู้ว่าต้องอ่านอะไรเล่มใหนก่อน
ผมก็เป็นแบบนั้นแหละ
เล่าต่อครับ เหมือนๆแก คงจะรู้ว่าผมเริ่มหงุดหงิดไม่พอใจแล้ว ( ในใจผมก็คิด กะว่าจะหยุดอ่านหนังสือซัก 10วันเลยจะหักเงินเท่าไรก็หักไป ขอเวลาพักหายใจบ้าง )
ตอนพักกินข้าว แกก็เล่าเรื่องของ รุ่นพี่คนนึงที่ เคยมาฝึกงานแล้วก็ออกไป แกว่า ”กรูว่านิดหน่อยก็ทำไม่พอใจ สุดท้ายก็เนรคุณ ออกจากสำนักงานไป ”
(อันนี้ รุ่นพี่ทุกคนยืนยันว่าไม่จริงครับ แกจู้จี้ ด่า ตะคอกจนรุ่นพี่เค้าออกไปเองต่างหาก.....ถ้าพวกเรางอนจะลาหยุดหลายๆวันในช่วงที่แกต้องการคนมาเป็นเพื่อน แกก็จะเล่าเรื่องรุ่นพี่คนที่ โดนด่าจนต้องออกไปนี่แหละ)
เล่าต่อครับ วันนั้นไปติดต่อ หน่วยงานราชการที่ต่างจังหวัด ลูกพี่แก ก็ตะคอกผม โชว์ออฟ ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ ตามเคย วันนั้น แกสั่งให้ผมเดินไปถ่ายเอกสาร และให้ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ พอผมทำให้ **แกดันจำไม่ได้ ว่าเมื่อกี๊ แกสั่งอะไรไป แกก็เลยตะคอกผมอีก ว่า “นี่ทำอะไร กรุไม่ได้สั่งแบบนั้น” ผมก็ทำได้แต่เพียง ขอโทษ เพราะเห็นว่า อยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ แล้วบอกว่า ขอโทษผมฟังไม่ดีเองจน พี่เจ้าหน้าที่ที่ผมติดต่องาน เค้าคงไม่พอใจ เค้ามองหน้าผม แล้วก็ทำหน้ายิ้มแบบเซ็งๆ (เค้าได้ยินเหตุการณ์ทั้งหมดครับ)
(เป็นแบบนี้หลายครั้งแล้ว บางทีลูกความทนไม่ใหว บอกแก ว่าแกสั่งแบบนี้ลูกน้องก็ทำตามแล้ว พี่จะเอายังไงอีก ก็มี )
ผมว่านะ ถ้าผมเป็นผมในตอนนี้ จะถ่ายทอดความรู้ที่ฝึกงานมา 3 เดือนให้ใครสักคน ผมคงไม่ใช้วิธีตะคอก แต่จะค่อยๆสอนตั้งแต่พื้นฐานค่อยๆไล่ไป คิดว่าเวลาสัก เดือนนึง คนที่ถูกผมสอน น่าจะมีความรู้ความเข้าใจเท่าผมตอนนี้แหละ แต่ก็นั่นแหละผมได้แต่คิด เพราะในความเป็นจริง ผมแทบไม่มีโอกาสตามรุ่นพี่คนอื่นๆในสำนักงานไปดูเค้าทำงานเลย ผมถูกรุ่นพี่หนีบไปด้วยตลอด
ทุกวันนี้ผมเหนื่อยจังเลยครับ ทั้งๆที่กินเยอะ แต่น้ำหนักผมลงเรื่อยๆเลย (จาก 82 ค่อยๆลงมาที่ 80 79 นั่งเมื่อก็ 78 อีกแล้วสงสัยผมจะเครียดมากจริงๆ กลัวตัวเอง นอนหลับไม่ตื่นจริงๆ(ไหลตาย)