เราฝึกงานอยู่ที่ไปรษณีย์ที่###(ที่ๆหนึ่ง)เราเป็นคนแพ็คของยกของรัดเชือกกล่องและ เดินไปหาของที่เค้าจะมารับ...ส่วนเพื่อนเรานั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์....เอิ่มเริ่มไงดีอ่ะคือว่าทุกวันที่เราไปฝึกงานมันก็มีความสุขดีนะถ้าไม่ร่วมตอนที่เราไปถามหาของจากพี่คนหนึ่งอ่ะ
(มีอยู่วันหนึ่งมีคนเอาใบสีชมพูมายืนให้กับเราและบอกเราว่า)
พี่ที่มารับของ : น้องคะ พี่มารับของค่ะ
เรา : ค่ะรอสักครู่นะค่ะ
(และเราก็เดินเข้าไปข้างในห้องกำลังจะถามพี่เค้าว่าของอยู่ไหน..เราเลยพูดออกไปว่า...)
เรา : พี่ ### ของ.....(พูดยังไม่ทันจบพี่แกตอบมาว่า...)
พี่### : อยู่ในกล่องอ่ะไปหาเอา...!!!(ด้วยน้ำเสียงที่แบบดังมากกและเหมือนจะไม่พอใจหน่อยๆด้วย)
เรา : (นึกในใจแมร่งเอ้ยกูเคยไปเหยีบมดแถวบ้านมันตายรึไงมันถึงได้ทำเหมือนเกียดกูจนไม่อยากคุยด้วยขนาดนี้...)
และนี้ก็ไม่ใช่เหตุการณ์เดียวที่พี่เค้าตะคอกเรามีหลายครั้งที่เค้าตะคอกเราเราก้คุยกับเค้าดีนะแต่ทำไมเค้ามาถึงตอบมาแบบส่งๆแบบน้ำเสียงไม่พอใจใส่เราด้วยเป็นหลายครั้งมากคือเราก้เป็นแค่เด็กฝึกงานใช่ไหมจะไปรู้อะไรได้ไงว่าไอ้อันนั้นอั้นนี้อยู่ไหน....และพี่เค้าไม่ได้เป็นกับทุกคนนะเป็นแต่กับเราคนเดียวไม่รู้เป็นอะไรคือแบบกับเพื่อนเรานี้คือแบบคุยดีทุกอย่างสอนงานสอนนู้นสอนนี่แต่กะเราอ่ะหรอปล่อยเลยจ้า....เราไม่รู้หรอกว่าพี่เค้าไม่พอใจอะไรเราตอนนี้เรารู้สึกแย่มากกกที่ต้องไปฝึกงานและเจอคนๆนี้บ่อยๆคือเหนื่อยอ่ะไม่ได้เหนื่อยงานนะแต่เหนื่อยกับพี่ที่เราไปฝึกงานด้วยนี่แหละ....(ถ้าคุณเจอคนแบบนี้คุณจะทำยังไง จะแก้ไขยังไง) #เพิ่งเขียนครั้งแรกมันจะงงๆหน่อยอ่ะนะT T