พอดีตามฟังเพลงนี้และดู mvอยู่ เพลงเศร้ามาก และ mv ก็ทำได้เศร้ามากและไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง (ตอนแรกนึกว่าเค้าแค่ make เรื่องราวขึ้นมาเพื่อทำ mv ให้เข้ากับเพลง ) แต่ไปเจอมาน้ำตาแทบไหล เพราะทุกอย่างมันเกิดจากเรื่องจริง เรื่องจริงๆ ทั้งหมด T_T!
ลองอ่านกันดูค่ะ เผื่อใครหลายคนจะได้ไม่ต้องเจอกับคำว่าสายไป (ยาวหน่อยแต่อยากให้อ่านกันค่ะ)
หลายคนถามถึงเพลงไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ว่าแต่งมาจากชีวิตจริงของผมอย่างไร
เมื่อหลายปีที่แล้ว ผมอยากมีคนรักที่ดีกับผมสักคนหนึ่ง จนได้เจอกับเธอคนนั้น เราใช้เวลาศึกษากันพักนึง จนกระทั้งเราได้คบกัน ในช่วงปีสองปีแรก ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เธอดูแลผม ผมดูแลเธอ ต่างคนเอาใจใส่เห็นใจซึ่งกันและกัน เราเข้าใจกันเป็นอย่างดี ต่อมา3-4ปีหลัง ในขณะที่เธอรักผมมากขึ้นผมกลับรักเธอน้อยลง เหตุผลที่ผมเป็นเช่นนั้นคือ ผมชินกับการอยู่ด้วยกัน เธอทำดีทุกอย่างจนเราไม่เห็นค่า หรือที่หลายคนเรียกว่า "ของตาย"
ผมบ้างานอย่างหนัก เธอแคร์และห่วงสุขภาพของผม แต่ผมไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลย เธอยิ่งเข้าใกล้ ผมยิ่งออกห่าง เป็นแบบนี้จนผมแทบเฉยชา เธอจึงเกิดคำถามขึ้นมาคำถามนึงว่า ผมยังรักเธออยู่มั้ย? คำตอบที่เธอได้รับจากผมคือ "ผมไม่รู้"นี่หรือสิ่งตอบแทนที่เธอได้รับจากผม เธอถึงกับอึ้ง
เช้าวันต่อมา ไม่มีเสียงของเธอที่บอกผมทุกวันว่า "ตื่นได้แล้วที่รัก" ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากเธอที่คอยบอกผมว่า"ทำงานเหนื่อยไหมที่รัก" เสื้อผ้ายังคงตากไว้ไม่ได้เก็บ ไม่มีกับข้าวที่เธอทำให้ผมอีกแล้ว ตั้งตัวแทบไม่ทัน ที่ต้องตื่นขึ้นมาพบกับความว่างเปล่า ผมนั่งถามตัวเองว่า"เพราะอะไรเธอจึงจากไป" ใช่แล้ว เพราะผมไม่เห็นคุณค่าความรักของเธอที่ให้มา
ทั้งๆที่เธอไม่ได้ต้องการอะไรจากผม ขอแค่เพียงให้รู้สึกว่าผมรักเธอก็เท่านั้นพอ
(ผมยังทำให้เธอไม่ได้ ทุเรศตัวเองจริงๆ)
ผมยังคงมีความหวังว่าเธอจะกลับมา ผมรอเธอผ่านไป2วัน2เดือนจนครบปี ซึ่งในระหว่างนั้นผมก็รู้ว่าเธอไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว และรู้ข่าวอีกทีคือ "เธอแต่งงานกับคนที่รักเธอแล้ว"
เจ็บปวดที่สุดที่ผมมาเห็นคุณค่าความรักในวันที่สาย เหตุการณ์ครั้งนี้ผมไม่มีวันให้อภัยตัวเอง ทรมาณเป็นที่สุดกับความผิดที่ผมได้ก่อขึ้น "ผมฆ่าตัวเองชัดๆ" สิ่งเดียวที่ผมจะระบายออกมาได้คือการแต่งเพลงเพลงหนึ่งขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจผม
ด้วยความเสียใจจึงมีประโยคนึงในเพลงว่า
วันที่เธอยังอยู่ในเวลานั้นตัวฉัน ไม่เคย ไม่เคยใส่ใจ
วันที่เธอมาจากจึงทำให้ฉันเปลี่ยนไป
เพิ่งรู้ว่าเธอสำคัญกับฉัน แต่ได้แค่ฝันอยู่กับความหลังเมื่อเธอทิ้งไป ไปอยู่กับคนที่เห็นค่า
ทำให้เธอนั้นมีค่า
ส่วนฉันไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ก็สมน้ำหน้ากันไป
"จงดูแลความรักของคุณให้ดี ก่อนที่มันจะสายเกินไป หากคุณมองข้าม คนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือตัวของคุณเอง"By ต้องKaramail
“ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา” จากเรื่องจริงของ “ต้อง Karamail” เอามาให้อ่านกันค่ะ ไม่อยากเห็นใครต้องเจอแบบนี้
ลองอ่านกันดูค่ะ เผื่อใครหลายคนจะได้ไม่ต้องเจอกับคำว่าสายไป (ยาวหน่อยแต่อยากให้อ่านกันค่ะ)
หลายคนถามถึงเพลงไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา ว่าแต่งมาจากชีวิตจริงของผมอย่างไร
เมื่อหลายปีที่แล้ว ผมอยากมีคนรักที่ดีกับผมสักคนหนึ่ง จนได้เจอกับเธอคนนั้น เราใช้เวลาศึกษากันพักนึง จนกระทั้งเราได้คบกัน ในช่วงปีสองปีแรก ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เธอดูแลผม ผมดูแลเธอ ต่างคนเอาใจใส่เห็นใจซึ่งกันและกัน เราเข้าใจกันเป็นอย่างดี ต่อมา3-4ปีหลัง ในขณะที่เธอรักผมมากขึ้นผมกลับรักเธอน้อยลง เหตุผลที่ผมเป็นเช่นนั้นคือ ผมชินกับการอยู่ด้วยกัน เธอทำดีทุกอย่างจนเราไม่เห็นค่า หรือที่หลายคนเรียกว่า "ของตาย"
ผมบ้างานอย่างหนัก เธอแคร์และห่วงสุขภาพของผม แต่ผมไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลย เธอยิ่งเข้าใกล้ ผมยิ่งออกห่าง เป็นแบบนี้จนผมแทบเฉยชา เธอจึงเกิดคำถามขึ้นมาคำถามนึงว่า ผมยังรักเธออยู่มั้ย? คำตอบที่เธอได้รับจากผมคือ "ผมไม่รู้"นี่หรือสิ่งตอบแทนที่เธอได้รับจากผม เธอถึงกับอึ้ง
เช้าวันต่อมา ไม่มีเสียงของเธอที่บอกผมทุกวันว่า "ตื่นได้แล้วที่รัก" ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากเธอที่คอยบอกผมว่า"ทำงานเหนื่อยไหมที่รัก" เสื้อผ้ายังคงตากไว้ไม่ได้เก็บ ไม่มีกับข้าวที่เธอทำให้ผมอีกแล้ว ตั้งตัวแทบไม่ทัน ที่ต้องตื่นขึ้นมาพบกับความว่างเปล่า ผมนั่งถามตัวเองว่า"เพราะอะไรเธอจึงจากไป" ใช่แล้ว เพราะผมไม่เห็นคุณค่าความรักของเธอที่ให้มา
ทั้งๆที่เธอไม่ได้ต้องการอะไรจากผม ขอแค่เพียงให้รู้สึกว่าผมรักเธอก็เท่านั้นพอ
(ผมยังทำให้เธอไม่ได้ ทุเรศตัวเองจริงๆ)
ผมยังคงมีความหวังว่าเธอจะกลับมา ผมรอเธอผ่านไป2วัน2เดือนจนครบปี ซึ่งในระหว่างนั้นผมก็รู้ว่าเธอไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว และรู้ข่าวอีกทีคือ "เธอแต่งงานกับคนที่รักเธอแล้ว"
เจ็บปวดที่สุดที่ผมมาเห็นคุณค่าความรักในวันที่สาย เหตุการณ์ครั้งนี้ผมไม่มีวันให้อภัยตัวเอง ทรมาณเป็นที่สุดกับความผิดที่ผมได้ก่อขึ้น "ผมฆ่าตัวเองชัดๆ" สิ่งเดียวที่ผมจะระบายออกมาได้คือการแต่งเพลงเพลงหนึ่งขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจผม
ด้วยความเสียใจจึงมีประโยคนึงในเพลงว่า
วันที่เธอยังอยู่ในเวลานั้นตัวฉัน ไม่เคย ไม่เคยใส่ใจ
วันที่เธอมาจากจึงทำให้ฉันเปลี่ยนไป
เพิ่งรู้ว่าเธอสำคัญกับฉัน แต่ได้แค่ฝันอยู่กับความหลังเมื่อเธอทิ้งไป ไปอยู่กับคนที่เห็นค่า
ทำให้เธอนั้นมีค่า
ส่วนฉันไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ก็สมน้ำหน้ากันไป
"จงดูแลความรักของคุณให้ดี ก่อนที่มันจะสายเกินไป หากคุณมองข้าม คนที่เจ็บปวดที่สุดก็คือตัวของคุณเอง"By ต้องKaramail