การลงทุนระยะยาว อาจเปรียบเหมือน การวิ่งมาราธอน 42.195 km
เราลงทุนในหุ้นเอง อาจเหมือน เราต้องวิ่งด้วยตัวเอง
เราลงทุนในกองทุน อาจเหมือน เราต้องหาคนมาวิ่งแทน
เราเลือกกองทุน Passive อาจเหมือน เราหาคนที่วิ่งมาราธอนได้ดีที่สุดเจอแล้ว (จากสถิติที่พี่ๆจัดมาว่า Passive ดีสุดระยะยาว)
เราเลือกกองทุน Active อาจเหมือน เราเจอนักวิ่ง 100 เมตรที่ดีที่สุด แต่จับไปวิ่งมาราธอน
แต่... เราก็สามารถหานักวิ่งสถิติ 100 เมตร 420 คน ไปวิ่งส่งไม้ต่อๆ กันจนครบ 42.195 km ได้เช่นกัน
เนื่องจาก ไม่มีกฏข้อบังคับตายตัว ว่าเราสามารถซื้อได้แค่กองทุนเดียว และ ต้องถือไปตลอดชีวิตแบบจำยอม
และบางครั้ง กองทุน Passive เองก็สามารถที่จะเป็นนักวิ่ง 1 ใน 420 คน ของเรา ในบางสภาวะตลาดก็ได้
ขึ้นอยู่กับว่า เราอยากที่จะหาคนที่ดีที่สุดแค่คนเดียว หรือ คนที่ดีที่สุด 420 คน มาวิ่งแทนเรา
หรือถ้ามันยากไปหน่อย คนที่ดีที่สุด 42 คน หล่ะ คิดว่าไง จากวิ่งคนละ 100 m ก็เป็นวิ่งคนละ 1 km
เงินของเรา ผลตอบแทนของเรา เราต้องดูแลทรัพสินย์ของเราเองครับ
แม้ว่าเราจะหาเงินเองไม่เป็น แต่เราก็ควรที่จะต้องหาคนที่จะมาหาเงินให้เราเป็นนะครับ
ขนาดมีคนมาขอหุ้นระยะยาว 10 ปี 9 ใน 10 คน ไม่มีใครให้ชื่อหุ้นเลยสักหุ้น และบอกว่า ไม่มีใครรู้อนาคตหรอก
และเขาอาจบอกหุ้นที่เขาคิดว่าน่าจะอยู่ได้อีก 1ปี 3ปี 5ปี ไม่มีใครเลยที่จะบอกหุ้นที่สามารถถือได้ 10 20 30 ปี
แต่ทำไมเราถึงยังต้องหากองทุนที่ดีที่สุดเพียงแค่กองทุนเดียว ในระยะที่ยาวมากๆขนาดนั้น
เวลาขับรถ ไม่มีใครมองไปข้างหน้า 1 km หรอกครับ ขอแค่มอง ไม่กี่สิบเมตร จนถึงร้อยเมตรข้างหน้า
ให้ขับได้อย่างปลอดภัย หลบหลีก เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา ไม่ให้ชน หรือตกถนนตกท่อ แล้วขับไปเรื่อยๆก็พอครับ
ผมคิดว่า "มองการณ์ไกล" น่าจะเป็นศัพท์ที่เพี้ยนไปหน่อย แค่พูดสวยๆเท่านั้น
จริงๆแล้วน่าจะเป็น "หลับตา" แล้วจินตนาการถึงเป้าหมาย ส่วนเวลาเดินให้มองใกล้ๆอย่างระมัดระวังก็พอ