คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
อืมม งั้นก็เป็นไปได้ทั้งนั้นค่ะ อาจเป็นเพราะเครียด,สมองเสื่อมตามวัย,สมองเสื่อมแบบเป็นโรค,หรืออาจเกิดจากผลข้างเคียงของยาก็เป็นไปได้ (แต่เราว่าเป็นไปได้น้อยค่ะ) ยังไงก็ปรึกษาแพทย์ที่รักษาทางกายดูก่อนดีมั๊ยคะ
สำหรับวิธีการดูแลคุณยาย ขออนุญาตให้คำแนะนำไปเลยละกันนะคะ
1. นอนไม่หลับ
- ดูแลการทำกิจกรรมในแต่ละวันให้เหมาะสม อย่าให้น้อยหรือมากเกินไป ถ้านั่งๆนอนๆ มากไป..ปล่อยให้นอนกลางวันมากกว่า 1 ชม.โดยเฉพาะหลังบ่ายสาม กลางคืนจะนอนไม่หลับค่ะ หรือถ้าให้ทำกิจกรรมมากไป..เหนื่อยไป ก็นอนไม่หลับได้อีกเหมือนกันค่ะ
- ดูแลเรื่องอาหารการกิน ให้เป็นอาหารย่อยง่าย และไม่ควรทานอาหารเย็นช้าเกินไป จะมีผลต่อการนอนค่ะ
- จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมต่อการนอน แสง สี เสียงต้องโอเค ไม่ควรนอนเปิดไฟเพราะความสว่างทำให้สารเมลาโตนินลดลง ->นอนหลับยาก แต่เนื่องจากคุณยายอายุมากแล้ว..เพื่อความปลอดภัย ก็อาจเปิดไฟหรี่ทิ้งไว้ หรือมีคนคอยดูแลเวลาเข้าห้องน้งห้องน้ำ
- กลางคืน ถ้าคุณยายตื่นขึ้นมาแล้วหงุดหงิด กระสับกระส่าย งุนงงสับสน ไม่รู้วันเวลาสถานที่ ก็ให้อธิบายสั้นๆว่าอยู่ที่ไหน เวลาเท่าไหร่ ถ้าคุณยายพูดไปเรื่อยเปื่อยก็รับฟังไป ไม่ต้องโต้แย้งหรืออธิบายยาวมาก สักพักท่านก็ลืมไปเอง
- ดูแลให้คุณยายได้รับอากาศอย่างพอเพียง พิจารณาให้ยาพ่นหรือยาแก้หอบตามสมควร +นอนหัวสูง
- การให้ยานอนหลับ ต้องระวัง..ยาเพิ่มขนาดยาเอง เพราะท่านสูงอายุแล้ว ให้ยานอนหลับแล้วไม่หลับก็ควรปรึกษาหมอได้แล้วค่ะ
2. เรื่องหงุดหงิด บ่นกลุ้มใจ ย้ำคิดย้ำทำ
- คนดูแลต้องอดทนในการรับฟัง ให้อภัย และอย่าวิตกจริตตามคุณยายไป
- สังเกตว่าเหตุการณ์ใดทำให้คุณยายมีอาการเหล่านี้มากขึ้น เช่น หาของไม่เจอ หวงสมบัติ ทำอะไรเองไม่ได้ดั่งใจ จำคนไม่ได้ มีคนขัดใจ ฯลฯ เมื่อรู้สาเหตุก็พยายามเลี่ยงสิ่งกระตุ้น โดยเฉพาะเรื่องหาของไม่เจอ คนดูแลต้องไม่ย้ายของโดยไม่จำเป็น สิ่งของหรือกิจวัตรต่างๆให้คงเดิมให้มากที่สุด คนวัยขนาดนี้จะรู้สึกอึดอัดที่ต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
- ให้เกียรติให้คุณค่าคุณยายตามที่ควรจะเป็น
- คุณยายบ่นทานไม่ลง ต้องไปหาสาเหตุว่าเพราะอะไร.. การกลืนผิดปกติ เครียด หรืออาหารไม่ถูกปาก? ..ก็แก้ไขกันไปตามเรื่อง
3. อยากออกไปเที่ยวตลอดเวลา (อาการคล้าย wandering ในผป.สมองเื่สื่อม) : ต้องดูแลให้อยู่ในสายตา ไม่ทราบว่าท่านเดินเหินได้เองสะดวกรึเปล่า ถ้าใช่ก้ต้องระวังให้มาก วันดีคืนดีอาจหนีออกนอกบ้านไปคนเดียว อันตรายค่ะ
ตอนนี้คิดออกได้แค่นี้ แต่คิดว่าจขกท ดูแลคุณยายได้ดีระดับหนึ่งแล้ว
ยังไงก็เอามาแชร์กันนะคะ
สำหรับวิธีการดูแลคุณยาย ขออนุญาตให้คำแนะนำไปเลยละกันนะคะ
1. นอนไม่หลับ
- ดูแลการทำกิจกรรมในแต่ละวันให้เหมาะสม อย่าให้น้อยหรือมากเกินไป ถ้านั่งๆนอนๆ มากไป..ปล่อยให้นอนกลางวันมากกว่า 1 ชม.โดยเฉพาะหลังบ่ายสาม กลางคืนจะนอนไม่หลับค่ะ หรือถ้าให้ทำกิจกรรมมากไป..เหนื่อยไป ก็นอนไม่หลับได้อีกเหมือนกันค่ะ
- ดูแลเรื่องอาหารการกิน ให้เป็นอาหารย่อยง่าย และไม่ควรทานอาหารเย็นช้าเกินไป จะมีผลต่อการนอนค่ะ
- จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมต่อการนอน แสง สี เสียงต้องโอเค ไม่ควรนอนเปิดไฟเพราะความสว่างทำให้สารเมลาโตนินลดลง ->นอนหลับยาก แต่เนื่องจากคุณยายอายุมากแล้ว..เพื่อความปลอดภัย ก็อาจเปิดไฟหรี่ทิ้งไว้ หรือมีคนคอยดูแลเวลาเข้าห้องน้งห้องน้ำ
- กลางคืน ถ้าคุณยายตื่นขึ้นมาแล้วหงุดหงิด กระสับกระส่าย งุนงงสับสน ไม่รู้วันเวลาสถานที่ ก็ให้อธิบายสั้นๆว่าอยู่ที่ไหน เวลาเท่าไหร่ ถ้าคุณยายพูดไปเรื่อยเปื่อยก็รับฟังไป ไม่ต้องโต้แย้งหรืออธิบายยาวมาก สักพักท่านก็ลืมไปเอง
- ดูแลให้คุณยายได้รับอากาศอย่างพอเพียง พิจารณาให้ยาพ่นหรือยาแก้หอบตามสมควร +นอนหัวสูง
- การให้ยานอนหลับ ต้องระวัง..ยาเพิ่มขนาดยาเอง เพราะท่านสูงอายุแล้ว ให้ยานอนหลับแล้วไม่หลับก็ควรปรึกษาหมอได้แล้วค่ะ
2. เรื่องหงุดหงิด บ่นกลุ้มใจ ย้ำคิดย้ำทำ
- คนดูแลต้องอดทนในการรับฟัง ให้อภัย และอย่าวิตกจริตตามคุณยายไป
- สังเกตว่าเหตุการณ์ใดทำให้คุณยายมีอาการเหล่านี้มากขึ้น เช่น หาของไม่เจอ หวงสมบัติ ทำอะไรเองไม่ได้ดั่งใจ จำคนไม่ได้ มีคนขัดใจ ฯลฯ เมื่อรู้สาเหตุก็พยายามเลี่ยงสิ่งกระตุ้น โดยเฉพาะเรื่องหาของไม่เจอ คนดูแลต้องไม่ย้ายของโดยไม่จำเป็น สิ่งของหรือกิจวัตรต่างๆให้คงเดิมให้มากที่สุด คนวัยขนาดนี้จะรู้สึกอึดอัดที่ต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
- ให้เกียรติให้คุณค่าคุณยายตามที่ควรจะเป็น
- คุณยายบ่นทานไม่ลง ต้องไปหาสาเหตุว่าเพราะอะไร.. การกลืนผิดปกติ เครียด หรืออาหารไม่ถูกปาก? ..ก็แก้ไขกันไปตามเรื่อง
3. อยากออกไปเที่ยวตลอดเวลา (อาการคล้าย wandering ในผป.สมองเื่สื่อม) : ต้องดูแลให้อยู่ในสายตา ไม่ทราบว่าท่านเดินเหินได้เองสะดวกรึเปล่า ถ้าใช่ก้ต้องระวังให้มาก วันดีคืนดีอาจหนีออกนอกบ้านไปคนเดียว อันตรายค่ะ
ตอนนี้คิดออกได้แค่นี้ แต่คิดว่าจขกท ดูแลคุณยายได้ดีระดับหนึ่งแล้ว
ยังไงก็เอามาแชร์กันนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ขอถามผู้รู้ เกี่ยวกับสุขภาพจิตของผู้สูงอายุค่ะ
มีโรคประจำตัว: โรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ ผนังหัวใจหนา ถุงลมโป่งพอง หอบ เกลือแร่ต่ำเป็นบางช่วง
ทานยาลดไขมัน ยาละลายลิ่มเลือด ยาปรับระดับชีพจร ยาขยายหลอดลม เกลือแร่
ไม่มีความดัน ไม่มีเบาหวาน
อาการช่วงนี้ มีอาการหงุดหงิดง่าย กระสับกระส่าย กลางคืนไม่ยอมนอน ให้ทานยานอนหลับก็ไม่หลับค่ะ ไม่ร่าเริง
อยากออกไปเที่ยวตลอดเวลา ทานไม่ลง ชอบบ่นว่ากลุ้มใจ ย้ำคิดย้ำทำ พอออกไปข้างนอกก็จะบ่นว่าไม่อยากกลับบ้าน
ไม่ทราบว่านี่เป็นอาการปกติของผู้สูงอายุหรือเปล่าคะ หรือว่าคุณยายมีอาการทางจิตแบบเป็นโรคซึมเศร้าหรือโรคเครียด หรือจะเป็นผลข้างเคียงของยาคะ
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ