เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า วันเสาร์ที่ผ่านมาผมได้ไปร่วมงานฟุตบอลประเพณีธรรมศาสตร์-จุฬาฯ ที่สนามศุภชลาศัย หลังจากจบงานบอลแล้ว ผมกำลังจะเดินทางกลับโรงแรมเซนต์รีจิสซึ่งอยู่ติดสถานีรถไฟฟ้าราชดำริ ผมจึงแบกของเยอะแยะที่เอามาด้วยขึ้น BTS ที่สถานีสยาม ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของสถานีนี้ที่คนเยอะอยู่แล้ว ในขบวนรถแม้คนจะเยอะแต่ไม่ถึงกับหนาเเน่นจนไม่มีที่ยืน แต่ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนกดโทรศัพท์ขวางทางออกประตูรถไฟฟ้าอยู่ เมื่อถึงสถานีราชดำริผมจึงบอกผู้หญิงคนนั้นว่า "ขอโทษครับ ขอทางหน่อยครับ" แต่เธอผู้นั้นก็กดโทรศัพท์ต่อไปไม่ยอมหลบทาง เมื่อประตูรถไฟฟ้าเปิดออกผมจึงแทรกเธอออกจากขบวนรถ แต่เมื่อก้าวขาออกจากขบวนรถไม่ทัน 3 ก้าว มีเสียงผู้หญิงด่าอย่างเสียงดังตามหลังว่า "ชนคนอื่นแล้วทำไมไม่รู้จักขอโทษ ทีหลังหัดมองซะบ้างว่าชนคนอื่นเขา" ผมจึงหันไปดูว่ามีเสียงใครด่าอะไร ปรากฎว่าเธอจ้องมาที่ผม แสดงว่าเธอกำลังด่าผมหาว่าผมไปชนเธอตอนออกจากขบวนรถ ขณะนั้นผมจึงมองผ่านกระจกรถไฟฟ้าเห็นคนในรถต่างก็จ้องมาที่เธอ ตอนนั้นผมรู้สึกหน้าเสียไป 5 วินาที แต่พอได้สติจึงตอกกลับเธอว่า "ที่ว่างในขบวนรถตั้งเยอะตั้งแยะในเมื่อยังไม่ลงสถานีนี้แล้วทำไมไม่ไปยืนเกาะเสาด้านในขบวนรถ มายืนกดโทรศัพท์ขวางทางคนอื่นที่เขาจะลงสถานีนี้ทำไม" เธอไม่ติบคำถามผมแต่เธอถามผมต่อว่า "ตกลงจะขอโทษไหม" ผมจึงตอบทันควัน "ไม่ คุณควรจะอายผู้โดยสารท่านอื่นบ้างนะ งานนี้คุณเป็นคนผิดที่ขวางประตูรถ ไม่่ผมเป็นคนผิด" พูดจบแล้วผมจึงเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

ไม่รู้ว่าที่ผมทำลงไปนั้นถูกต้องไหม แต่ผมไม่ชอบนิสัยของคนไทยบางคนที่ไม่มีจิตสาธารณะต้อคนอื่นว่าควรจะทำอะไรบ้าง รบกวนขอความคิดเห็นจากทุกท่านด้วยครับ