เนื่องจากฝึกนั่งสมาธิด้วยตัวเอง  นั่งดูลมหายใจเข้าออก  มีข้อสงสัยจากสิ่งที่พบบางประการ  ขอเรียนถามดังนี้ค่ะ

1.ปกติก็เป็นคนมีสมาธิในการทำงานอยู่แล้ว  
ถ้าทำงานจะไม่ได้ยินเสียง  ไม่สนใจอะไรเลย  เหมือนตกอยู่ในภวังค์  บางทีทำติดต่อกันถึง 6 ชั่วโมง
(ถ้ามีใครมาแทรกระหว่างการทำงาน  จะรู้สึกเหมือนถูกปลุกให้ตื่น  บางทีก็ตกใจ  บางทีถึงกับโกรธก็มี)
พอเลิกทำงาน  จะรู้สึกดีมาก  คือรู้สึกพอใจมากที่ได้ทำงานในลักษณะนี้
แบบนี้เรียกว่าขณิกสมาธิหรือเปล่า

2. นั่งสมาธิ  ก่อนนั่งจะได้ยินเสียงคนคุยกัน  รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน  เสียงดังมากจนน่ารำคาญ
แต่พอนั่งไปสักพัก  จะยังคงได้ยินเสียงอยู่  แต่ไม่รู้แล้วว่าเขาคุยอะไรกัน  คือเสียงเบาลง
แบบนี้เป็นขณิกสมาธิหรือยัง

3. ปกติจะนั่งสมาธิขณะรอซักผ้า  เวลาที่เครื่องซักเสร็จ  มันจะมีเสียงเตือน  เราก็จะออกจากสมาธิ
คือเรานั่งเป็นพัก ๆ ค่ะ  คราวละ 5-10 นาที  พอรู้สึกว่าเมื่อย หรืออะไรก็จะลืมตา  แล้วก็เริ่มทำใหม่
แต่มีอยู่ครั้งนึง  เราไม่ได้ยินเสียงเตือนเลย  รู้ึสึกว่านั่งแป๊บเดียว  แต่เวลาผ่านไปเป็นชั่วโมง  
คือเรารู้สึกตัวตลอดเวลานะ  แต่เป็นแบบนี้แค่ครั้งเดียว  ไม่เคยเป็นอีก  แบบนี้คืออะไรคะ

4. มีอยู่สองครั้ง  ที่รู้สึกว่าวูบ  หลังจากวูบแล้วจะเห็นแต่สีขาว  
ตอนแรกก็คิดว่าแสง  แต่เรานั่งในบ้านซึ่งแสงไม่มีทางส่องมาตรง ๆ แบบนั้น
เห็นแต่สีขาว  เหมือนนั่งจ้องผนังสีขาวที่ไม่ีมีที่สิ้นสุด  แบบนี้เรียกว่าอะไร

5. เมื่อนั่งไปถึงจุดหนึ่ง  จะรู้สึกว่าสงบดี  สบายดี  เบา โล่ง  และรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็น ๆ ไหลผ่านลำตัว
แบบนี้เรียกว่าอะไร

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบค่ะ