ข้อความนี้ จขกท.นำมาจากโน๊ตของเพื่อนในเฟซบุค
เป็นข้อความที่คัดลอกมาบางส่วน จากหนังสือเล่มหนึ่ง
อยากให้มีคนได้อ่านเพิ่มขึ้น เลยนำมาแชร์ค่ะ
-
ลูกจงจำไว้ว่า..... การไม่ต่อสู้ในบางกรณี
กลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ลูกจงอย่าโกรธคนไม่ดี ที่จริงเขาก็อยากดีเหมือนกัน
แต่เขาไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นความดี...อะไรคือไม่ดี
ลูกพ่อต้องเป็นคนแข็งแรง...ไม่แข็งกระด้าง
ลูกพ่อต้องเป็นคนเรียบง่าย...ไม่มักง่าย
ลูกพ่อต้องเป็นคนอ่อนโยน...ไม่อ่อนแอ
ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาดและสุขุม
การพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์
ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญา
ถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญาเขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น
ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอคือ...ความทุกข์
ลูกจงจำไว้ว่า... ผู้ที่ไม่ให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจ
การให้อภัยศัตรูคือการสร้างมิตร
ลูกควรจำสิ่งที่ควรจำลืมสิ่งที่ควรลืม ทำสิ่งที่ควรทำและต้องรู้ว่าสิ่งใดควรทำก่อนสิ่งใดควรทำทีหลัง
เมื่อลูกสังเกตดูจะพบว่าภายหลังเสียงหัวเราะจะมีน้ำตา ภายหลังเสียน้ำตาจะเห็นแสงธรรม
คือความจริงของชีวิต
หกล้มเพราะเราก้าวเดินไปข้างหน้า
ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่
เพราะถ้าลูกยืนไม่ดี...ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี
ลูกจงหาความสุขกับปัจจุบัน อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคต
อย่างหมกมุ่นอยู่กับอดีตจะทุกข์
ลืมอะไรก็ลืมได้แต่อย่าลืมตัว เสียอะไรก็เสียได้แต่อย่าเสียคน
ผิดอะไรก็ผิดได้แต่อย่าผิดศีลธรรม
ลูกจงจำไว่ว่า
...
ธรรมชาติไม่เคยให้อภัยใคร
ใครทำอย่างใดต้องได้รับอย่างนั้น
แต่ธรรมชาติก็ให้โอกาสทุกคนเสมอ
แต่คนเรา...โดยส่วนมากไม่ค่อยยอมรับโอกาสนั้น
ลูกจงจำไว้ว่าคนเห็นแก่เงินคบยาก
คนเห็นแก่งานคบยาก
คนเห็นแก่ผู้อื่นคบสบาย
ผู้กล้าหาญคือผู้ที่สามารถบังคับตัวเองได้
ถ้าลูกจักปลูกต้นไม้ต้องบำรุงรากแต่ถ้าปลูกจิตใจต้องบำรุงด้วยศีลด้วยธรรม
การโกรธเป็นวิสัยของปุถุชน
การให้อภัยเป็นวิสัยของบัณฑิต
ลูกพ่อจะเป็นบัณฑิตจึงต้องฝึกการให้อภัยด้วยความมีเมตตา
เพราะเมตตาแก้ความโกรธได้
หน้าที่ของลูกควรปฏิบัติต่อผู้อื่นคือการมอบน้ำใจให้แก่กันและกัน
ลูกควรมองคนในแง่ดี ให้มองว่าไม่มีใครจะเลวทั้งหมด
คนเราเป็นมิตรกันได้แม้จะมีความคิดต่างกัน
เรือที่ออกทะเล ปฏิเสธคลื่นลมไม่ได้ฉันใด
ชีวิตของลูกปฏิเสธอุปสรรคไม่ได้ฉันนั้น
บางส่วนจากเจ้าของบทความ : จากหนังสือ ๖๐ ข้อคิดบันทึกไว้จากใจพ่อ
อิกคิว ผู้คัดลอก
forwarded by Taworn Geb-Ngern---
-
สำหรับ ทุกคนนะ
เป็นข้อความที่คัดลอกมาบางส่วน จากหนังสือเล่มหนึ่ง
อยากให้มีคนได้อ่านเพิ่มขึ้น เลยนำมาแชร์ค่ะ
-
ลูกจงจำไว้ว่า..... การไม่ต่อสู้ในบางกรณี
กลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าการต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ลูกจงอย่าโกรธคนไม่ดี ที่จริงเขาก็อยากดีเหมือนกัน
แต่เขาไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นความดี...อะไรคือไม่ดี
ลูกพ่อต้องเป็นคนแข็งแรง...ไม่แข็งกระด้าง
ลูกพ่อต้องเป็นคนเรียบง่าย...ไม่มักง่าย
ลูกพ่อต้องเป็นคนอ่อนโยน...ไม่อ่อนแอ
ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตามอย่างฉลาดและสุขุม
การพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์
ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญา
ถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญาเขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น
ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอคือ...ความทุกข์
ลูกจงจำไว้ว่า... ผู้ที่ไม่ให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจ
การให้อภัยศัตรูคือการสร้างมิตร
ลูกควรจำสิ่งที่ควรจำลืมสิ่งที่ควรลืม ทำสิ่งที่ควรทำและต้องรู้ว่าสิ่งใดควรทำก่อนสิ่งใดควรทำทีหลัง
เมื่อลูกสังเกตดูจะพบว่าภายหลังเสียงหัวเราะจะมีน้ำตา ภายหลังเสียน้ำตาจะเห็นแสงธรรม
คือความจริงของชีวิต
หกล้มเพราะเราก้าวเดินไปข้างหน้า
ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่
เพราะถ้าลูกยืนไม่ดี...ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี
ลูกจงหาความสุขกับปัจจุบัน อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคต
อย่างหมกมุ่นอยู่กับอดีตจะทุกข์
ลืมอะไรก็ลืมได้แต่อย่าลืมตัว เสียอะไรก็เสียได้แต่อย่าเสียคน
ผิดอะไรก็ผิดได้แต่อย่าผิดศีลธรรม
ลูกจงจำไว่ว่า
...
ธรรมชาติไม่เคยให้อภัยใคร
ใครทำอย่างใดต้องได้รับอย่างนั้น
แต่ธรรมชาติก็ให้โอกาสทุกคนเสมอ
แต่คนเรา...โดยส่วนมากไม่ค่อยยอมรับโอกาสนั้น
ลูกจงจำไว้ว่าคนเห็นแก่เงินคบยาก
คนเห็นแก่งานคบยาก
คนเห็นแก่ผู้อื่นคบสบาย
ผู้กล้าหาญคือผู้ที่สามารถบังคับตัวเองได้
ถ้าลูกจักปลูกต้นไม้ต้องบำรุงรากแต่ถ้าปลูกจิตใจต้องบำรุงด้วยศีลด้วยธรรม
การโกรธเป็นวิสัยของปุถุชน
การให้อภัยเป็นวิสัยของบัณฑิต
ลูกพ่อจะเป็นบัณฑิตจึงต้องฝึกการให้อภัยด้วยความมีเมตตา
เพราะเมตตาแก้ความโกรธได้
หน้าที่ของลูกควรปฏิบัติต่อผู้อื่นคือการมอบน้ำใจให้แก่กันและกัน
ลูกควรมองคนในแง่ดี ให้มองว่าไม่มีใครจะเลวทั้งหมด
คนเราเป็นมิตรกันได้แม้จะมีความคิดต่างกัน
เรือที่ออกทะเล ปฏิเสธคลื่นลมไม่ได้ฉันใด
ชีวิตของลูกปฏิเสธอุปสรรคไม่ได้ฉันนั้น
บางส่วนจากเจ้าของบทความ : จากหนังสือ ๖๐ ข้อคิดบันทึกไว้จากใจพ่อ
อิกคิว ผู้คัดลอก
forwarded by Taworn Geb-Ngern---
-