ยอห์น 21:15-22
15เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พระเยซูตรัสกับซีโมนเปโตรว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเรามากกว่าเหล่านี้หรือ" เขาทูลพระองค์ว่า "เป็นความจริงพระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์" พระองค์ตรัสสั่งเขาว่า "จงเลี้ยงลูกแกะของเราเถิด"
16พระองค์ตรัสกับเขาครั้งที่สองว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเราหรือ" เขาทูลตอบพระองค์ว่า "เป็นความจริงพระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์" พระองค์ตรัสกับเขาว่า "จงดูแลแกะของเราเถิด"
17พระองค์ตรัสกับเขาครั้งที่สามว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเราหรือ" เปโตรก็เป็นทุกข์ใจที่พระองค์ตรัสถามเขาครั้งที่สามว่า "เจ้ารักเราหรือ" เขาจึงทูลพระองค์ว่า "พระองค์เจ้าข้า พระองค์ทรงทราบทุกสิ่ง พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพระองค์รักพระองค์" พระเยซูตรัสกับเขาว่า "จงเลี้ยงแกะของเราเถิด
18เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า เมื่อเจ้ายังหนุ่มเจ้าคาดเอวของเจ้าเอง และเดินไปไหนๆตามที่เจ้าปรารถนา แต่เมื่อเจ้าแก่แล้ว เจ้าจะเหยียดมือของเจ้าออก และคนอื่นจะคาดเอวเจ้า และพาเจ้าไปที่ที่เจ้าไม่ปรารถนาจะไป"
19(ที่พระองค์ตรัสอย่างนั้น เพื่อแสดงว่าเปโตรจะถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยการตายอย่างไร) ครั้นพระองค์ตรัสอย่างนั้นแล้วจึงสั่งเปโตรว่า "จงตามเรามาเถิด"
20เปโตรเหลียวหลังเห็นสาวกคนที่พระองค์ทรงรักตามมา สาวกคนนั้นคือคนที่เอนตัวลงที่พระทรวงของพระองค์ เมื่อรับประทานอาหารอยู่นั้น และทูลถามว่า "พระองค์เจ้าข้า ผู้ที่จะอายัดพระองค์คือใคร"
21เมื่อเปโตรเห็นสาวกคนนั้นจึงทูลถามพระเยซูว่า "พระองค์เจ้าข้า คนนี้จะเป็นอย่างไร"
22พระเยซูตรัสกับเขาว่า "ถ้าเราอยากจะให้เขาอยู่จนเรามานั้น จะเป็นเรื่องอะไรของเจ้าเล่า เจ้าจงตามเรามาเถิด"
---------------
เวลาไปชมคอนเสิร์ตนักร้องเด็กประสานเสียงคุณไม่ต้องแปลกใจที่เด็กๆ มองไปทั่ว แต่ไม่ได้มองผู้ควบคุมวง พวกเขาจะอยู่ไม่สุข ขยุกขยิก แหย่กัน ยืนเขย่งเท้าชะเง้อหาพ่อแม่ที่อยู่ในที่นั่งผู้ชม พอมองเห็นก็โบกมือให้ แน่นอนว่าพวกเขาร้องเพลงบ้าง และเรายิ้มไปกับท่าทางตลกของพวกเขา พฤติกรรมนี้ถ้าเด็กทำจะดูน่ารัก แต่คงจะไม่น่าดูนัก หากคณะนักร้องผู้ใหญ่ไม่ยอมมองวาทยากร เสียงเพลงที่ไพเราะมาจากนักร้องที่ให้ความสนใจผู้ควบคุมวง เพื่อจะได้ร้องได้อย่างพร้อมเพรียงกัน
บางครั้งคริสเตียนก็เป็นเหมือนนักร้องในวงประสานเสียงเด็ก คือแทนที่จะมองที่พระเยซูผู้ทรงเป็นผู้ควบคุมวงประสานเสียงแห่งชีวิตเรากลับมัวแต่ขยุกขยิก มองกันเอง หรือมองไปที่ผู้ชม
พระเยซูทรงเตือนเปโตรในเรื่องนี้ หลังจากพระองค์ทรงบอกกับท่านว่าท่านจะเกิดอะไรขึ้นกับท่าน เปโตรก็ชี้ไปทางยอห์นแล้วถามว่า “คนนี้จะเป็นอย่างไร” พระเยซูตรัสตอบท่านด้วยคำถามว่า “จะเป็นเรื่องอะไรของเจ้าเล่าเจ้าจงตามเรามาเถิด”(ยน.21:22)
หลายครั้งเราเสียสมาธิไปกับการสนใจสิ่งที่คนอื่นทำ เราคิดว่าแผนการของพระเจ้าสำหรับชีวิตของคนอื่นดีกว่าแผนการสำหรับชีวิตของเรา แต่แผนการของพระเจ้าสำหรับเราแต่ละคนนั้นเหมือนกัน คือ ติดตามพระเยซูเมื่อเราจดจ่อที่พระเจ้า เราจะไม่วอกแวกไปกับแผนการที่พระเจ้าทรงมีให้กับคนอื่น – JAL
ฉันรู้ว่าเวลาที่ฉันมี ทั้งหมดนี้เป็นของพระบิดา
จึงควรใช้ให้สมกับคุณค่า ด้วยจับตาทำตามน้ำพระทัย
เพราะพระองค์ทรงนำทุกก้าวย่าง ตลอดทางทรงวางแผนการไว้
ด้วยเหตุนี้ฉันจึงยอมวางใจ จนกว่าได้ถึงวันพบพระองค์ – Fraser
ลูกทุกคนของพระเจ้า
ล้วนมีที่พิเศษในแผนการของพระองค์
---------------
พันธกิจมานาประจำวัน (วันอาทิตย์ที่ 6 มกราคม 2013)
[มานาประจำวัน] เรื่องอะไรของเจ้า (จงตามเรามาเถิด)
15เมื่อรับประทานอาหารเสร็จแล้ว พระเยซูตรัสกับซีโมนเปโตรว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเรามากกว่าเหล่านี้หรือ" เขาทูลพระองค์ว่า "เป็นความจริงพระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์" พระองค์ตรัสสั่งเขาว่า "จงเลี้ยงลูกแกะของเราเถิด"
16พระองค์ตรัสกับเขาครั้งที่สองว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเราหรือ" เขาทูลตอบพระองค์ว่า "เป็นความจริงพระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์รักพระองค์" พระองค์ตรัสกับเขาว่า "จงดูแลแกะของเราเถิด"
17พระองค์ตรัสกับเขาครั้งที่สามว่า "ซีโมนบุตรยอห์นเอ๋ย เจ้ารักเราหรือ" เปโตรก็เป็นทุกข์ใจที่พระองค์ตรัสถามเขาครั้งที่สามว่า "เจ้ารักเราหรือ" เขาจึงทูลพระองค์ว่า "พระองค์เจ้าข้า พระองค์ทรงทราบทุกสิ่ง พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพระองค์รักพระองค์" พระเยซูตรัสกับเขาว่า "จงเลี้ยงแกะของเราเถิด
18เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า เมื่อเจ้ายังหนุ่มเจ้าคาดเอวของเจ้าเอง และเดินไปไหนๆตามที่เจ้าปรารถนา แต่เมื่อเจ้าแก่แล้ว เจ้าจะเหยียดมือของเจ้าออก และคนอื่นจะคาดเอวเจ้า และพาเจ้าไปที่ที่เจ้าไม่ปรารถนาจะไป"
19(ที่พระองค์ตรัสอย่างนั้น เพื่อแสดงว่าเปโตรจะถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยการตายอย่างไร) ครั้นพระองค์ตรัสอย่างนั้นแล้วจึงสั่งเปโตรว่า "จงตามเรามาเถิด"
20เปโตรเหลียวหลังเห็นสาวกคนที่พระองค์ทรงรักตามมา สาวกคนนั้นคือคนที่เอนตัวลงที่พระทรวงของพระองค์ เมื่อรับประทานอาหารอยู่นั้น และทูลถามว่า "พระองค์เจ้าข้า ผู้ที่จะอายัดพระองค์คือใคร"
21เมื่อเปโตรเห็นสาวกคนนั้นจึงทูลถามพระเยซูว่า "พระองค์เจ้าข้า คนนี้จะเป็นอย่างไร"
22พระเยซูตรัสกับเขาว่า "ถ้าเราอยากจะให้เขาอยู่จนเรามานั้น จะเป็นเรื่องอะไรของเจ้าเล่า เจ้าจงตามเรามาเถิด"
---------------
เวลาไปชมคอนเสิร์ตนักร้องเด็กประสานเสียงคุณไม่ต้องแปลกใจที่เด็กๆ มองไปทั่ว แต่ไม่ได้มองผู้ควบคุมวง พวกเขาจะอยู่ไม่สุข ขยุกขยิก แหย่กัน ยืนเขย่งเท้าชะเง้อหาพ่อแม่ที่อยู่ในที่นั่งผู้ชม พอมองเห็นก็โบกมือให้ แน่นอนว่าพวกเขาร้องเพลงบ้าง และเรายิ้มไปกับท่าทางตลกของพวกเขา พฤติกรรมนี้ถ้าเด็กทำจะดูน่ารัก แต่คงจะไม่น่าดูนัก หากคณะนักร้องผู้ใหญ่ไม่ยอมมองวาทยากร เสียงเพลงที่ไพเราะมาจากนักร้องที่ให้ความสนใจผู้ควบคุมวง เพื่อจะได้ร้องได้อย่างพร้อมเพรียงกัน
บางครั้งคริสเตียนก็เป็นเหมือนนักร้องในวงประสานเสียงเด็ก คือแทนที่จะมองที่พระเยซูผู้ทรงเป็นผู้ควบคุมวงประสานเสียงแห่งชีวิตเรากลับมัวแต่ขยุกขยิก มองกันเอง หรือมองไปที่ผู้ชม
พระเยซูทรงเตือนเปโตรในเรื่องนี้ หลังจากพระองค์ทรงบอกกับท่านว่าท่านจะเกิดอะไรขึ้นกับท่าน เปโตรก็ชี้ไปทางยอห์นแล้วถามว่า “คนนี้จะเป็นอย่างไร” พระเยซูตรัสตอบท่านด้วยคำถามว่า “จะเป็นเรื่องอะไรของเจ้าเล่าเจ้าจงตามเรามาเถิด”(ยน.21:22)
หลายครั้งเราเสียสมาธิไปกับการสนใจสิ่งที่คนอื่นทำ เราคิดว่าแผนการของพระเจ้าสำหรับชีวิตของคนอื่นดีกว่าแผนการสำหรับชีวิตของเรา แต่แผนการของพระเจ้าสำหรับเราแต่ละคนนั้นเหมือนกัน คือ ติดตามพระเยซูเมื่อเราจดจ่อที่พระเจ้า เราจะไม่วอกแวกไปกับแผนการที่พระเจ้าทรงมีให้กับคนอื่น – JAL
ฉันรู้ว่าเวลาที่ฉันมี ทั้งหมดนี้เป็นของพระบิดา
จึงควรใช้ให้สมกับคุณค่า ด้วยจับตาทำตามน้ำพระทัย
เพราะพระองค์ทรงนำทุกก้าวย่าง ตลอดทางทรงวางแผนการไว้
ด้วยเหตุนี้ฉันจึงยอมวางใจ จนกว่าได้ถึงวันพบพระองค์ – Fraser
ลูกทุกคนของพระเจ้า
ล้วนมีที่พิเศษในแผนการของพระองค์
---------------
พันธกิจมานาประจำวัน (วันอาทิตย์ที่ 6 มกราคม 2013)