บันทึกของผู้เฒ่า (๑๗๕)

เหลียวไปดู สามก๊กฉบับลิ่วล้อ (อีกครั้ง)

เมื่อเป็นบันทึกของผู้เฒ่า แล้วจะให้แลไปข้างหน้านั้น คงจะไม่ได้ เพราะจะเห็นแต่ใบหน้าของผู้ที่เคารพนับถือ ญาติสนิทมิตรสหาย ที่ล่วงหน้าไปรออยู่ที่ภพอื่นก่อนแล้ว ก็คงจะได้แต่เหลียวไปข้างหลัง ว่าได้เคยทำอะไร และยังเหลืออยู่จนถึงบัดนี้บ้าง

สิ่งที่เหลืออยู่ของเรา ก็คืองานเขียนที่มีจำนวนมากมาย เพราะได้เขียนหนังสือมาเป็นเวลาถึง ๖๐ ปีเต็ม จาก พ.ศ.๒๔๙๑ ๒๕๕๑ แม้ในช่วงก่อนที่จะมีคอมพิวเตอร์เกิดขึ้นในบ้านเมืองของเรา ต้นฉบับของเรื่องน จะกระจัดกระจายหายสูญไปแทบหมดแล้ว แต่ช่วงเวลาหลังเกษียณอายุราชการเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๕ ๒๕๕๑ ก็ยังมีเหลืออยู่ในพันทิป นับพันชิ้น

เรื่องที่ยิ่งใหญ่พอจะนึกถึงในเวลานี้ ก็คือ สามก๊กฉบับลิ่วล้อ ในการเรียบเรียงของ นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน ซึ่งแม้จะมีผู้รู้จักหรือจำได้น้อยกว่าท่านอื่น ๆ แต่ถ้าเปิดคลังกระทู้เก่า ก็จะพบอยู่เป็นจำนวนมิใช่น้อย และหากจะถาม กูเกิล โดยพิมพ์นามปากกา เล่าเซี่ยงชุน ก็อาจจะพบสามก๊กฉบับต่าง ๆ อีกมากมาย แม้ว่าเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๔ จะรู้จักกันอยู่แต่เพียงในวารสารของทหารเหล่าต่าง ๆ ในกองพบกก็ตาม

ประวัติศาสตร์บอกไว้ว่า สามก๊กฉบับลิ่วล้อ ออกสู่ตลาดหนังสือเมื่อ พ.ศ.๒๕๔๑ ด้วยความกรุณาของสำนักพิมพืประพันธ์สาส์น ที่รวบรวมพิมพ์ขึ้นเป็นครั้งแรก

แต่ก่อนหน้านั้นได้มีหนังสือทำเองด้วยมือ แจกจ่ายแก่ผู้ที่สนใจมาแล้ว ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๓๔ และทำติดต่อกันอยู่ ๕ ปี โดยเจ้าตัว เล่าเซี่ยงชุนเอง

เล่มแรกนั้นมีคำนำในหน้าแรก  และสารบัญ ดังนี้